Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φάβης, Β."
-
Αγγελιάζομαι το παιδί = εκ του ένον πιστεύεται κ καλίη
Φάβης, Β. (1925) -
Αγκάθια ΄χει στον κώλο
Φάβης, Β. (1908) -
Αγουροφάος έφαγε, οψιμοφάος δεν έφαγε
Φάβης, Β. (1908)Ο τρώγων τας οπώρας εύθος ως κατασταθώσι μόλις εδώδιμος, ουδέ ποτέ μένει άγευστος αυτών, ο δε προσμένων να φάγη αυτάς ωρίμους, κινδυνεύει να μη φάγη. Δια της παροιμίας ταύτης νοούνται κυρίως αι οπώραι εκείναι αίτινες δεν ... -
Ακριβά πούλειε τσαί δίτσαια μέτρα [............. ζύγιαζε]
Φάβης, Β. (1908) -
Αλί που τόχει η τέμπλα του και κατεβάζει ψέρα=Mata vel adulta mala aegre corriguntur
Φάβης, Β. (1908)Ταύτην την έννοιαν έχει και παρ' ημίν -
Αλί σε τσείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστή τσαι γόνατα να δράμη
Φάβης, Β. (1908)Δυστυχώς είναι εκείνος όστις δεν έχει ιδίας δυνάμεις, ίνα δι' αυτών κατισχύση των δυσχερειών, προς ως εκάστοτε παλαίει -
Αλλού βροντάει το νερό τσ' αλλού αλέθ' ο μύλος
Φάβης, Β. (1908)Η παροιμία αυτή λέγεται περί πράξεως ης το αποτέλεσμα απροσδοκήτως σημβαίνει εν άλλω τόπω -
Αλλού καλόγηρος τσ' αλλού τα ράσα του
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού με τρίβγεις, γούμενε, τσ' αλλού 'χου γω τον πόνο
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού τ' όνειρο τσ' αλλού το θάμα
Φάβης, Β. (1908) -
Αλλού τα κακαρίσματα τσ' αλλού γεννούν οι κόττες
Φάβης, Β. (1908)Παρ' ημίν εφ' ης έννοιας και η: αλλού βροντάει το νερό τσ' αλλού αλέθ' ο μύλος ή: αλλού τ' όνειρο τσ' αλλού το θάμα -
Αν είχε άντρα τσαί παιδιά θα ντα 'φην έρημα
Φάβης, Β. (1908)Ειρωνική επιφώνησις, όταν τις μικρόν κακόν πάθη όλως ανάξιον λόγου, οίου, όταν ακάνθιον εισωρήση εις την χείρα κ.λ.π -
Αν πάη ο Μάρτης βροχιανός τσ' ο Μάρτης μία τσαι φίνα αξίζει το λαφόπουλο μαζί με τη λαφίνα
Φάβης, Β. (1908)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Από τα ψες το δειληνό λείπ' άντρας μου στο μύλο για πέστε μου, γειτώνισσες, να παντρευτώ ή να μείνω
Φάβης, Β. (1908)Γελοιαστικόν δίστιχον περί γυναικός διεφθαρμένης και ουχί φιλάνδρους -
Ασκημέ μου τσαί καλέ μου, τι θα πρωτοφάμε βράδι; - Ομορφέ μου τσαί καλέ μου, τι σκατά θα φάμε βράδι;
Φάβης, Β. (1908)Η εκλογή του ανδρός ή της γυναικός δεν πρέπει να γίνηται επι τη βάσει του ευειδούς αυτής, αλλά της οικονομικής ευεξίας