Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φάβης, Β."
-
Τ' αρνί σα φύγη 'πο το μαντρί ή στο λύκο ή στο χασάπη
Φάβης, Β. (1908)Ερμηνεία: Όταν τις απομακρυνθή του τόπου, εν ω υπό της φύσεως τρόπον τινά είναι προωρισμένος να ζήση και να δράση, βέβαιος όλεθρος αναμένει αυτόν -
Τ΄ αυτιά μας μας κόβγανε, σκολαρίτσα γυρεύγαμε
Φάβης, Β. (1908)Όταν τις μη συνορών οποία πάσχει κακά διανοήται να δρα, ώσει ευδαιμονών -
Τα μμάδκια που εί(δ)αν τσ' είπαν, εβγήκαν, τσείνα που ν' είδαν τσ' είπαν, πως εδκιαβήκαν;
Φάβης, Β.Εαν ο όντως ιδών και μαρτυρήσας τιμωρήται δια τυφλώσεως, είναι δυνατόν να μη τιμωρηθή ο ψευδή καταγγείλας; -
Τα χίλια πάνε κι' έρκονται κι' η κακαϊδεί μεινέσκει
Φάβης, Β.Ερμηνεία: Ότι δηλαδή η μεν προιξ ευκόλως δύναται να δαπανηθή η απολεσθή, άλλ' η δυσειδής σύζυγος παραμένει -
Το αίμα νερό δεν γένεται, τσ' ά' γενή δεν πίνεται
Φάβης, Β. (1908) -
Το παχιό αρνί έχει τον παρά του μέσα
Φάβης, Β. (1908)Δεν πρέπει τις να διστάζη ν' αγοράζη αντί πολλού καλόν τι χρήμα -
Το τριαντάφυλλο μαθιέται τσ' η αγάπη λησμονιέται
Φάβης, Β. (1908)Ερμηνεία: Ότι ο έρως δεν είναι παραμόνιμος -
Το ψηλό σπίτι τσαι ο άθρωπος ο περήφανος γλήγορα γκρεμειέται
Φάβης, Β. (1908)Ο οιηματίας, ο μη γινώσκων εαυτον ταχέως διαπτύσσεται και αποδεικνυται κενός ων -
Τούς άλλους κατακρένομε, την καμπούρα μας δέ λέπομε
Φάβης, Β. (1908)Ελέγχομεν και επιτιμώμεν τοίς αλλοτρίοις βίοις, τυφλώττομεν δέ περί τους ημετέρους -
Τρεις που μ' έχεις, τρεις που σ' έχου, Αύγουστος, Αυγουσταρέλλος τσαι της Παναγίας ο μήνας, δικό μας είν' το παιδί
Φάβης, Β. (1908)Γυνή τις έτεκε το τέταρτον μήνα από του γάμου αυτής. Επειδή δε ο ανήρ εμέμφεται αυτήν ότι εξ άλλου ανδρός εκύει, εκείνη αποδεικνύδυσα ότι εννέα μήνες παρήλθον αφ' ότου αγένετο σύζυγος αυτου, συναγει το συμπέρασμα “δικό μας ... -
Τσ' από τον άντρα μαύρη 'μαι, τσ' απ' το θεό χλωμή 'μαι τσ' από τη δόλια πεθερά βαργεστημένη είμαι
Φάβης, Β. (1908)Περί γυναικός κακοδαιμονοήσης εν τω οίκω -
Τσ' η κοσσινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες
Φάβης, Β. (1908)