Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φάβης, Β."

Στην ανυδριά καλό 'ν' τσαι το χαλάζι

Φάβης, Β. (1908)

Συνοδεύεται από κείμενο ....

Στίς οχτώ του μακαρίτη άλλος μπαίνει μέσ' στό σπίτι

Φάβης, Β. (1908)

Περί ακράτους χήρας, ήτις μετά μίαν εβδομάδα από του θανάτου του εαυτής ανδρός άλλον λαμβάνει

Οι σπηλιές της ωραίας Ελένης

Στον Ευρώτα κει που είναι το χτήμα του Ματάλλα είναι δύο σπηλιές, μία μεγαλύτερη και μία μικρότερη. Σ’ αυτές τοις σπηλιές πήγαινε και γδυνότανε η ωραία Ελένη κ’ ύστερα έκαμνε το λουτρό της.

Φάβης, Β. (1914)

Στους πέντε μήνες το σκυλλι στο ξάμηνο τ' αδράχτι τσαί πάνου που το χρόνιατσε καμν΄ένα λυσιδάτου. Βιάνει τσ' ανατσουκλίζει το στης σιροδοστιάς τα πόδια. Το κρεμάζει στο καργάτσι σα μικρό λεφτοκαράτσι το πεντίτσι τ' ωργισμένο, το κατσί τ' αφωρεσμενο παίξε το 'να παίξε τ' άλλο μου μπερδέωανε το νε μας τσ' από την πικρα τουν αιμάτου έπεσε του πεθαμά του. Θέλεις, άντρα να με γιάνης; στο κρασί νερό μη βάνης, το κρασί το νερωμένο δε σηκών' αρρωστημένο

Φάβης, Β. (1908)

Στριψ΄έρημε δράχταρε, σκοτεινέ σοντύλαρε, την πομπή που μού 'καμες κά στον Άγιο Θόδωρο κάτου στο μπηχτομούνι

Φάβης, Β. (1908)

Ούτω λέγεται εν Αυλωναρίω λέγεται δε και εν Κονίστραις, αλλ' άνευ του τελευταίου στίχου. Εις την παροιμίαν ταύτην υπόκειται μύθος ούτινος παραλλαγή είναι κατατεχωρισμένη παρά Πολίτη εν λ. Αρ. 1, Κατά την παραλλαγήν του Αυλωναρίου