Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Πάει ν' αναθέσει το δεντρί κ' η μοίρα δεν τ' αφήνει
Μαρινάτος, Σπ. -
Πάλε Γιαννη μάγγανε, πάλε Μαργιώς τραγούδια
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται επί περιστάσεως, καθ' ην επιμένει τις στερεοτύπως ή επαναλαμβάνει τα αυτά -
Παγανά (τα), οι αλλαχού καλλικάντζαροι, τα κακοποιά πνεύματα.
Μαρινάτος, Σπ. (1918) -
Παλιά παντιέρα τιμή του καπετάνιου
Μαρινάτος, Σπ. -
Πέσε πίτα να σε φάου
Μαρινάτος, Σπ. -
Πέφτ' η σταλαματιά του.
Μαρινάτος, Σπ. (1921) -
Πιάσε τον αξυπόλητο πάρε τα παπούτσια τ'
Μαρινάτος, Σπ. -
Πιθυμάω να μη γελάσω γιατί γλήγορα τα κλάψω
Μαρινάτος, Σπ. -
Πληρώνω τά καμπανόσκοινα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Φράσις πρός δήλωσιν ότι τάς συνεπείας πράξεώς τινος υφίσταται άλλος τις, υφίσταται αγγαρείαν κ.λπ. Εσύ έκαμες κ' εγώ επλήρωσα τά καμπανόσκοινα -
Πότε πίττα και φλασκί, πότε πίττα μοναχή
Μαρινάτος, Σπ. -
Πολλά καλά ς΄ την έρημο όπου κανείς δεν είναι
Μαρινάτος, Σπ. -
Ράφτε ξήλωνε δουλειά να μή σού λείπη
Μαρινάτος, Σπ. -
Ρήχνω του ήλιου πετριές
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Επί των καταβαλλώντων κάθε προσπάθειαν εντεινόντων όλας τας δυνάμεις προς επίτευξιν πράγματος τινός -
Ρώτησ τον αδερφό μου τον ψευτάκι
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Ο προς ον παραπεμπόμεθα μάρτις είναι αναξιόπιστος -
Ρώτησ' τον αδερφό μου τον ψευτάκι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται, όταν επικαλήται τις πρόσωπον πίστεως αμφιβόλου, όπως βεβαιώση πράγμα καθ' εαυτό μη πιστευόμενον υπό του άλλου