Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Κ' αν νυχτιώση, παλληκάρι, κάτσε να βγή το φεγγάρι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, ον θέλουσι να κρατήσωσι πέραν της νυκτός -
Κ' όπ' αγαπάς παράβριζε κ' οπού μισάς χαιρέτα, κ' όπώχεις πολύν έρωτα, εκεί συχνομελέτα
Μαρινάτος, Σπ. (1918) -
Κάθε λαγγαδάκι έχει και το δικό του αεράκι
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο γαιδουρόδενε παρά γαιδουρογύρευε
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο λόγια 'ς του χουράφ' παρά, μάγγανα 'ς τ' αμπέλι
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο ο ζουρλός νοικοκύρης παρά ο φρόνιμος παραμπάτης
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάμω γάμο φαν παιδιά μου, πανηγύρι τση κοιλιάς μου
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάνει σαράντα κόμπους το λεφτό
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται προς δήλωσιν μάλλον της υπερβολικής οικονομίας, της “νοικοκυροσύνης” ή της εσχάτης φιλαργυρίας -
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία : Επί των καταβαλλόντων τας υψίστας προσπαθείας προς επίτευξιν πράγματος τινος -
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία : Τα αδύνατα, ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Εγώ κάνω του γύφτου κάρβουνα για να ντονε καταφέρω να μη φύγη -
Κάψε λαγό να γδής πηδήματα
Μαρινάτος, Σπ. -
Καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Επί των σχολίων του ενός και του άλλου δια των ασυμφωνίαν γνώμην -
Καθένας όπως ξέρει φιλεί την γυναίκα του
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Κατά την ιδίαν επιτηδειότητα έκαστος διεξάγει το έργον αυτού -
Και ο φτωχός ο γείτονας για φωτιά χρειάζεται
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Πάντοτε έχομεν ανάγκην τον πλησίον, όσον και πτωχός αν είναι