Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Έβαλιν του κιφάλιν του 'ς τουν τουρβάν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον ριψοκινδυνεύοντα σοβαρή -
Έβαλιν του νηρόν εις του 'γδιν κη πουπανά του κη κάθετι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους περί τα ανάξια λόγου ασχολουμένους και δη μετ' επιμονής -
Έβγα όξου πομπεύτου έμπα μέσα κη πουρεύτου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Προτιμότερον να ζης εν τω οίκω σου ως δύνασαι, παρά να εκτίθεσαι εις τας κρίσεις και τους ψόγους του μεν και του δε -
Έβρασιν το γαίμα μου κι άναψα κι κουκκίνισα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Επί μεγάλου θυμού παραφέρεται τις υπό του ξέουτος αίματος αυτού -
Έγιωσιν κη σκώριασιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Έγιωσιν αορ. του ρ. γιόννου (ίσως) = απέβη άχρηστος, εφθάρη -
Έκαμιν τούν άνιμουν κουβάριν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)λέγεται διά τον μηδέν σοβαρόν κατορθώσαντα -
Έλα πάπου μου να σοι δείξου τα γουνικά σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο άνευ γνώσεων και άνευ πείρας έχει πολλάκις την αξίωσιν να διδάξη κ' άλλους τα τελείως γνωστά εις αυτούς. Οι αρχαίοι έλεγον “Ιχθύν νήχεσθαι διδάσκει” και “Αετόν ίπτασθαι διδάσκει” -
Έλατι βούλ' οι γνουστικαί να φάητι του λουλλού του φαΐν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο ανόητος δαπανά υπέρ τας δυνάμεις του εστιών τους άλλους και γινόμενος καταγέλαστος επί τούτω -
Έμαθα κη μαστουρίνου και τον μαστορή μου βρίννου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δια τους αγνώμονας -
Έμαθα τουν να κλουμπά γυρεύγει να μι πνίξη
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους αγνώμονας -
Έμεινιν 'ς τους πέντι τους ιδρόμους
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)λέγεται δια τους αποτελέσαντας και γονείς και συγγενείς -
Έμεινιν πιτσίν κη κόκκαλουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους εκ νόσου μακράς κατεσκληκότας -
Έν αμπουρά να δέρη του γάραδουν κη δέρνει του σαμάριν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πολλάκις τιμωρείται ο μη αδικήσας ασθενής αντί του αδικήσαντος ισχυρού. Οι αρχαίοι έλεγον: “μάγειρος ηδίκησεν αυλητής αικίζεται” -
Έν έχου ανάκαρα να σαλέψου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Επί μεγάλης σωματικής εξαντλήσεως. Το “ανάκαρα”, εκ του άνω κάρα -
Έναν ήταν κι όρκιουν ήταν κή παληόν παπούτσιν ήταν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται διά πάν ότι είναι ου μόνον ολίγον αλλά καί ευτελές. Τό όρκιουν είναι τό αρχαίον ούριον (Αριστ.) -
Έναν κουμμάτιν αθρώπους κη δικουχτώ γυναίκις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οι άνδρες είναι πολύ ανώτεροι των γυναικών. Και το τεμάχιον μόνον ενός ανδρός είναι ίσον προς δεκαοκτώ γυναίκες. Ούτω και ο Ευριπίδης (Ιφ. Εν Αυλ. 1406) εις γαρ ανήρ κρείσσων γυναικών μυρίω οράν φάος -
Έπιασα έναν κλέφτη. Φέρτουν κ' έλα. Εν ερχέτι. Αφικέ τον κι' έλα. Ε' μ' αφίννει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Έπιασεν τα βουνά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Λέγεται δια τον παθόντα τας φρένας. Καο ο Θουκυδίδης, “των μετεώρων αντελάβετο” -
Έπιασεν η καρπούζα να κυλά τουν ανήφορουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται όταν έρχωνται όλα ανίστροφα του επιδιωκομένου