Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Βάζει, βάζει του σκυλάκκιν, αμ' γυρίννει πάλι κη τρώει τον κουκκαλάκιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Βάζει = γαυγίζει -
Βασιλική διαταή κη τα σκυλιά διμένα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Αντίρρησιν δεν επιδέχεται η διαταγή του βασιλέως, του ανωτέρου, του ισχυροτέρου. “Βασιλέως απειλή, ομοία βρεγμώ λέοντος -
Βασιλικός ορισμός ιργή Θεού
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Βγαίννει η αντιλαβού;
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Υπάρχει κέρδος, ωφέλεια εκ της ενέργειας ταύτης -
Βούλα τα καλά του και τ' αμπέλια γουνικά του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο πλεονέκτης τα θέλει όλα ιδικά του -
Βούλα τα μιλίσια εν κάμνουν μέλι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν είναι πάντες οι άνθρωποι ενεργητικοί, προοδευτικοί -
Βούλα τα πρώμματα πιττίνουν, μόνουν του σπανού τα γένεια 'εν πιττίννουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Βούλα = όλα -
Βούλοι οι γύφτοι μιά γεινιά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ευερμήνεστος. Οι αρχαίοι έλεγον : “άπαξ εχίνος τραχύς” -
Βουθά η κυρά Λιγέρη κη φαίνησ' αντρειουμένους
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Να μη καυχάσαι δια πάν οτι οφείλεις εις συνεργασίαν και την βοήθειαν άλλου -
Βουνόν με βουνόν εν σμίγει, αμ' άθθρωπους μ' άθθρωπουν θα σμίξη
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Μη λυπήσης οπωσδήποτε τον ομοιόν σου εν τω ιδέα ότι δεν θα τον συναντήσης πλέον ποτέ. Θα τον συναντήσης και θα δώσης λόγον της συμπεριφοράς σου -
Βράννει μι τον ζουμίν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι' εκείνον όστις αρκείται ει' τα εαυτού ουδένα ενοχλάν και ουδενός την αντίληψιν εξαιρούμενος και όταν έτι ευρίσκεται εν ανάγκη -
Βρέχει, βρέχει κη βρουντά κ' η Ατάλεια μουρμουρά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Η Ατάλεια κείται προς Ν.Α. Του Λιβυσσίου, εκείθεν δε πνέει ο νότιος άνεμος υπό βροχών και βροντών συνοδευόμενος -
Γάλαν και μέλιν τρέχ' απού την ιγλώσσαν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους ευφραδείς ρήτορας, αλλά κυρίως δια τους φιλοφρόνως υποδεχομένους τινά -
Γάλας μυρίννει του στόμαν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Είναι ακόμη μικρός, αθώος, απονήρευτος, δεν δύναται ούτε να διανοηθή, ούτε να πράξη κακόν τι -
Γέλα μου να σι γελού, να πιρνούμουν τουν κιρόν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Διαβιούμεν αλλήλους απατώντας και αλλήλους ανεχόμενοι -
Γηρός χάν του ριπάνιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια του υγιά αλλά και ειρωνικής δια τον εξησθενημένου. Οι αρχαίοι έλεγον: “κολοκύνθης υγιέστερος” Σουΐδ