Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Πάου να χάσου του νου μου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται όταν αδυνατή τις να λάβη δριστικήν τινά απόφασιν επί λίαν σοβαρού τινός ζητήματος. Λέγει ωσαύτως την παροιμία ταύτην και ο υπό μεγάλης συμφοράς πληγείς -
Πάριτι γέρουν να 'χητι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο γέρων δια της πείρας την οποίαν έχει είναι απαραίτητος εις την οικογένειαν -
Πάρτουν 'ς του γάμου σου να σι πη κη του χρόνου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους απερισκέπτως και προπετώς ομιλούντας. Ούτω και οι αρχαίοι ειπόντος τινός: “Ο δείνα τέθνηκεν”, είπεν “Αγαθή τύχη” -
Πάσα ένας πασκίννει για έναν καλώς το 'χει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πασκίννει = πασχίζει, προσπαθεί -
Παρά 'ς τουν νου μου, κάλια 'ς την κοιλιά μου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο κοιλιόδουλος δεν αναμένει να φάγη εν καιρώ το ες την διάθεσιν του φαγητού, προτιμά να το φάγη αμέσως έστω και ακαίρως -
Παρά ν΄ αρρουστήση η γυναίκα μου κάλλια ν΄ αρρουστήσω ιβώ, κή παρά να πιθάνου ιβώ κάλια να πιθάνη η γυναίκα μου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ευερμήνευτος -
Παρά να 'βγη τ' όνομά σου, κάλια να 'βγη η σκάλα σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Σκάλα = φέρετρο -
Παρά να μί φάη η τσακάλης, κάλια να μι φάη η αρσλάνης
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Είναι ταπεινωτικού να πάθη τις υπό κατωτέρου ουχί όμως και το να πάθη υπό ασυγκρίτως και ισχυροτέρου. Άριστα είπεν ο Θουκ. “αδικούμενοι οι άνθρωποι μάλλον οργίζονται, ή βιαζόμενοι. Το μέν γάρ από του ίσου δοκεί πλεονεκτείσθαι, ... -
Παραγέλα τουν Άϊν Νικόλαν 'ως που να 'μπης 'ςτουν λιμνιώναν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Επιτρέπεται να κολακεύεις και να εξυμνής τον ισχυρόν μέχρις ου επιτύχης του επιδιωκομένου -
Παρασκηυγήν κη Σάββατον τα νύχια σου μην κόψης. Την Κυριακήν να μη λουστής α θέλης να προυκόψης
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Πέσι πίττα να σί φάου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους νωθρούς και οκνηρούς, τους άλλοθεν αναμένοντας βοήθειαν, ενώ αυτοί ουδεμίαν καταβάλλουσι προσπάθειαν -
Πέφτει τ' αυγόν εις την πέτραν, βάϊ τ' αυγόν. Πέφτει η πέτρα 'sτ' αυγόν, βάϊ πάλι τ' αυγόν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πάντοτε και εν πάση περιπτώσει τα δεινά τα υφίσταται ο ασθενής και ο πτωχός. -
Πείραν τουν άρουν άρουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Άρουν-άρουν (=άρον, άρον), Ερμ. Τον απήγαγον τάχιστα, εγένετο ανάρπαστος -
Πήριν η Θιος τουν νουν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι' εκείνον όστις επιχειρεί απερίσκεπτα και προφανώς επιζήμια έργα. -
Πήριν η στραβός κατήφορουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο απερίσκεπτος φέρεται ακατάσχετος προς την καταστροφήν, κατά κρημνών -
Πλούσιος κη του λόου του κη δανείννει κέλα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν αρκεί ότι είναι πτωχός, αλλά προς επίδειξιν παρέχει και δάνεια -
Ποιός πλούσιος ηπέθανεν κή 'πήριν βιός μαζήν του; δυό πήχεις μόνουν σαβάνουν τύλιξιν του κουρμίν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ευερμήνευτος