Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Άκογλους, Ξενοφών Κ."
-
Αργώς εσεβες σο περπερίον, άμα αγλήγορα έμαθες
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Αρκού άλειμμαν σ' ωμία - σ'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Σαρκαστική έκφραση την απευθύνουν σε μεγάλους και δυνατούς που επιτίθενται σε μικρούς κι αδύνατους. Ανάλογο με την ειρωνική έκφραση: να μην αβασκαθείς -
Αρκούδας λίπος στους ώμους σου
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Σαρκαστική έκφραση την απευθύνουν σε μεγάλους και δυνατούς που επιτίθενται σε μικρούς κι αδύνατους. Ανάλογο με την ειρωνική έκφραση: να μην αβασκαθείς -
Αρμένικη επίσκεψη
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Επίσκεψη που διαρκεί πολύ και γίνεται φορτική και βαρετή -
Αρμέντικον βίζιταν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Επίσκεψη που διαρκεί πολύ και γίνεται φορτική και βαρετή -
Ας είχα τον άντρα μου κι ας ήμουν και στα πατρικά μου
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ειρωνικά για τις γυναίκες κυρίως, που τα θέλουν όλα δικά τους και γυρεύουν ολοένα πλεονεκτήματα και δικαιώματα, χωρίς καμμιάν υποχρέωση -
Ας λέγομε και τη γαϊδαρίτς
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Εύσχημος τρόπος ν΄αρχίσει κανείς συζήτηση για συνοικέσιο κυρίως, ή άλλη υπόθεση σοβαρή που μας απασχολεί και θέλομε να πάρει σειρά στη συζήτηση -
Ας λείπ' κι' ο καλόγερον, ας λείπ' κ' η ευχή – ατ'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Για το καλό που είναι συνακόλουθο και με αντίστοιχο κακό, είτε από πρόσωπο προέρχεται, είτε από υποθέσεις διάφορες -
Ας σό κακόν, σον κίνδυνον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939) -
Ασ' σ' ακριβόν κι άλλο αφτενόν πράμαν κ' εν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Οξύμωρη έννοια που στη βάση της είναι σωστή. Με ανάλογη σημασία λένε κι οι εγγλέζοι : Δεν είμαι τόσο πλούσιος για ν' αγοράσω φτηνό πράμα -
Ασ' σ' έναν ξύλον σταυρόν πα γίνεται, ιφτάρ' πα γίνεται
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Από τους ίδιους γονιούς μπορεί να γεννηθούν και καλά και κακά, κ΄ έξυπνα και κουτά παιδιά -
Ασ' σ' ωβόν απάν' μαλλίν αραύ' να αχπάν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Απ' το αυγό απάνω μαλλί γυρεύει να μαδήσει. Ανάλογο με το:προσπαθεί να βγάλει ξύγκι από τη μυίγα. -
Ασ' σα χείλα πρόγατον κι' ας' σην καρδίαν λύκος
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Για υποκριτές γλυκομίλητους με κακούργα ένστικτα -
Ασ' σά μυτία – μ' έρθεν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ερμηνεία: Από τις μύτες μου ήρθε, δεν το χάρηκα, ή το πλήρωσα ακριβά -
Ασ' σά μυτία – μ' εξέγκεν – α
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ερμηνεία: Από τις μύτες μου τόβγαλε, δε μ' άφησε να χαρώ το καλό που μου έκανε, ή μ' εκδικήθηκε για κάτι που τούκανα -
Ασ' σή τστσί σ' το κουδούκ' έκοψες κ' εδέκες μ' α
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Από του βυζιού σου τή ρόγα έκοψες και μου τόδωσες. Χαρακτηρίζει πολύ φειδωλή προσφορά πού προδίνει τσιγκουνιά -
Ασ' σην οκνίαν ατ' το πολλά, τον γάϊδαρον “τάγη” κουϊζ dτον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Από την πολλή του τεμπελιά, τον γάϊδαρο “θείε”, τον φωνάζει. Κλασικός τεμπέλης, πολύ οκνηρός -
Ασ' σην πίσσαν σο γατράν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Από την πίσσα στο κατράμι. Ανάλογο με το : Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη