Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Άκογλους, Ξενοφών Κ."
-
Λόγια λιπαρά και φαγία ανάρτιστα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ειρωνικά για υπερβολικές υποσχέσεις, που δεν πρόκειται να εκπληρωθούν -
Λύκ' πορδίν έκ' σα, κι αγοίκον λόγον 'κ' έκ' σα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Λύκου πορδή άκουσα και τέτοιο λόγο δεν άκουσα.Για πολύ περιέργα κι απίθανα πράγματα που ακούει κανείς. -
Μάρτ – ι μ', μούρ' ι μ', αγέλαστε και ξεροχαλχάνιστε
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ερμηνεία: Το λέγανε μόλις θα χαλούσε ο καιρός το Μάρτη -
Με τα κοσσάρας κείται κα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Με τις κόττες πλαγιάζει, πολύ νωρίςκοιμάται, υπναράς -
Με τα ξερά τα ξύλα κάγουνταν και τα ζωγρά
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ερμηνεία: Όμοιο με το: Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά -
Μέ τ' έναν τσουπούχ' λαλεί όλες
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Μ' ένα ραβδί σαλαγάει όλους. Είναι αμερόληπτος καί δίκαιος -
Μη κλαίς τον κακομάθετον, κλάψον τον καλομάθετον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Μην κλαίς εκείνον που είναι συνηθισμένος στις ταλαιπωρίες και τις στερήσεις, κλάψε εκείνον, που είναι συνηθισμένος στα καλά -
Μη στράφ'ς και μη βροντάς
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ανάλογο με το:Μη στάξει και μη βρέξει. Για καλή περιποίηση και προφύλαξη γενικά κανενός πολυχαϊδεμένου – κυρίως παιδιού -
Μίαν ώβασον, κ' επεκεί κακάντσον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Πρώτα κάνε αυγό κ' έπειτα κακάριζε//Λέγεται ειρωνικά σε ευφάνταστους και ρωμαντικούς τύπους, που προλέγουν μελλοντικά χρυσά όνειρα, μα αμφίβολα στην πραγματοποίησή τους -
Μικρόν μωρόπον 'κ' έχομε τον γέρον ταντανίζομε
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ταντανίζομε=τον χορεύομε στα γόνατα τραγουδώντας το: τάνα-τάνα βλέπε σελ. 374. -Για μεγάλο παιδί που χώνεται στην αγκαλιά της μάννας του και ζητάει χάδια -
Μικρός π΄ εγυναίκ΄σεν, καμμίαν ΄κ΄ εκομπώθεν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Όποιος παντρεύτηκε μικρός ποτέ δε γελάστηκε. Ανάλογο με το : Για μικρός-μικρός παντρέψου, για μικρός καλογερέψου -
Μωρόν ας έχομε και κώλον μ΄ έχ΄
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Μωρό ας έχουμε, μα να μη λερώνει. Ανάλογο με το : Θέλει και την πήττα γερή και το σκύλο χορτάτο -
Μωρόν να είχαμε και κώλον να μην είχεν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939) -
Να μη ομάζναμε, κ' εσυμπεθεράζναμε
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Όμοιο με το: Αν δεν μοιάζαμε δε συμπεθεριάζαμε