Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Βρέχει, χιονίζει, καραβάνα γιουμίζει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται για τους έχοντας σταθερό και τακτικό εισόδημα (μισθωτούς κλπ), όπως το συσσίτιο των στρατιωτών -
Βρουντάν τα σίδιρα, βρουντάν κ' οι σακκουράφις
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται για τους α΄σημαντους ανθρώπους, που κοκορεύονται για ανύπαρκτες ικανότητες. Σακκουράφα= η χοντρή βελόνα, που ράβουν τα τσουβάλια(σακκί- πάπτω), όπως επίσης και η βελόνα με την οποία γίνονται οι αρμάδες του φρεσκοκομένου ... -
Γάμους δίχους σφαχτά δε γέν' ιτι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται στην περίσταση υποθέσεως που έχει αναπόφευκτες αβαρίες -
Για του γαμπρό γεννάει κ' η κόκουρας αυγό
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Η φιλοφρόνηση αυτή είναι όλως προσωρινή, για το νιόγαμπρο, γιατί μόνιμα ισχύει η αλήθεια της τρίτης παροιμίας -
Για του μ'τζούρη μαϊρεύουν
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Γρόσια στου πουγκί, ψάρια στου βουνί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Εξαίρει την παντοδυναμία του χρήματος -
Γρόσια στου πουγκί, ψάρια στου βουνί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Διατρανώνει την παντοδυναμία του χρήματος. Ταυτόσημη : Του πουγκί έχει φουνή -
Δ'λεύει σα σκ'λί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Δανεικό κι αγύριστου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Δε δίνει τη θιρμασιά τ'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται για τους τρομερά τσιγκούνηδες, που δε δανείζουν ούτε την αρρώστεια τους (θερμασιά). Ταυτόσημη με την παρακάτω -
Δεν έχουμι τσιμπλουμάτα, θέλουμι κι μαυρουμάτα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται για τους ολιγαρκείς -
Δεν είμ'ι παραφαγάς είμ'ι παραπουνιάρ'ς
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Δεν είν'ι μαλλιά τα γένεια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Δεν του ξεπλιένει ου Νιβρουπουλίτ'ς
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Το λένε στ' Άγραφα, δηλαδή ο παραπόταμος του Αχελώου Μέγοβας -
Δεν του ξιπλιένει του πουτάμι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)