Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Στην καλή την προυβατίνα κριμάν του κουδούνι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Στην καλύβα μ' ου καϊμένους κάθουμαν θαραπαμένος
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Στου ζόρι βγαίνει του λάδι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Τα παραγωγικά αποτελέσματα απαιτούν καταβολή κόπου -
Στου ξένου του φαΐ αλάτι μη βάεις
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Στουλίσ' κι η νύφη κι απομ 'ν' ι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Τ' αγώι ξυπνάει τουν αγουγιάτη
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Το παραγωγικό δηλαδή αποτέλεσμα κεντρίζει την όρεξη για τη δουλειά -
Τ' αψύ τού ξίδι, τ' αγγειό τ' χαλάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Παρόμοιο είναι το αρχαίο: Ζήσεις βίον κράτιστον, αν θυμού κρατής. Ο οξύθυμος και οργίλος άνθρωπος τον εαυτό του βλάπτει -
Τ' είν'ι ου κάβ'ρας, τ' είν'ι του ζ'μί τ'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Τ' είχις, Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Τ' κασιδιάρη του κιφαλί μαργαριταρένια σκουφιά τ' χρειάζιτι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται ειρωνικά δια τους άσημους ανθρώπους -
Τα ζαβά τα σκ'λιά φ'λαν ου κουπάδι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Οι αυστηροί δηλαδή άνθρωποι εξασφαλίζουν χρηστή διοίκηση -
Τα θ'κά τ' είνι σύκα κι δε βρουντάν, τ' αλλνών είνι καρύδια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Για κείνους που δεν κοιτάν τα δικά τους κουσούρια, αλλά κατακρίνουν των άλλων -
Τα παλιά τα κουνίσματα τα βάν' ν στου γυν'ικείου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Τα προικιά τσ' νύφ'ς σαν τσ' Λαμπρής τ' αυγά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται για κάθε εφήμερο και ολιγοζώητο πράγμα -
Τα πρώτα ξαδέρφια είν' αδέρφια, τα δέυτερα είνα΄ πρώτα, τα τρίτα και τα τέταρτα πάρ' τα και πέτα τα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Τα χούγια πόχ' η γάτα μας στην παραστιά κοιμάται, πήγα ν΄ανάψω τη φωτιά και πιάνω την ουρά της και μούρθε πως ήταν η ρόκα μου και φεύγω τρείς μερούλες
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται για την τεμπελιά -
Την έπαθε σαν αγράμματος
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Τι να τουν κάνουν τουν άρρουστου ιφτά καπάκια τραχανά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται ειρωνικά για κείνους που κρεβατώνονται με την ελάχιστη αδιαθεσία -
Τι ρίχνει ο Θιός κι δεν πίνει η γής;
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)