Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Άκογλους, Ξενοφών Κ."
-
Εύρεν το τσιλέρ ο κώλον σ' οβούδι το κρέας μαχανάν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Βρήκε ο κώλος, που όλο κ' έχει διάρροια, στο βοδινό κρέας πρόφαση. Ειρωνικά σε κείνους που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις αποτυχίες, τα δυστυχήματα, η την κακομοιριά τους, με προφάσεις ανάξιες λόγου, ενώ φταίν οι ίδιοι -
Εφτά ποπάδες κι' αγιάζ'ν ατόν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Εφτά παπάδες δεν τον αγιάζουν. Πολύ αμαρτωλός -
Ζαρωτά κάθ' κα καί ορθά κρίσον
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Στραβά κάτσε μα ορθά κρίνε. Κρίνε δίκαια, όσο κι' αν αυτό νάναι αντίθετο με τα συμφέροντά σου, ή να λυπήσει και να ζημιώσει συγγενείς και φίλους σου -
Η αγάπη σο κοσκούρ' κρατεί. Η αγάπη στη σβουνιά κρατάει
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Ο έρωτας δεν κυτάει ούτε λαγαριάζει κοινωνικές θέσεις και ομορφιές -
Η αδελφή τον αδελφόν τραπέζα γουρεμένα ο αδελφόν την αδελφήν μαχαίρ΄ακονεμένα
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Δείχνει τη στοργή που έχει η αδελφή στον αδελφό κι' αντίθετα την έχθρητα του αδελφού στην αδελφή είτε για κληρονομικούς λόγους, είτε και για χάρη της γυναίκας του, όπως ζούσαν σ΄ένα σπίτι όλοι μαζί -
Η γλώσσα στούδα 'κ' έχ', άμα στούδα τσακών'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Η γλώσσα δεν έχει κόκκαλα, μα τσακίζει κόκκαλα -
Η γλώσσα τ'ς άμον ψαλίδ' κόφτ'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Πολυλογού, φλύαρη, κοτσομπόλα κ' εκείνη που δεν χαρίζει κάστανα, παρά τα λέγει όλα -
Η γραία ασ' τ' έπαθεν το κακόν κ' ύστερ' εσπάλτσεν την πόρταν
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Η γριά αφού έπαθε κακό έκλεισε την πόρτα. Για απερίσκεπτο που δεν λαμβάνει προφυλακτικά μέτρα και μετά από πάθημα σοβαρό προσέχει -
Η κάτα ντο γεννά πεντικόν πιάν'
Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)Εκείνο που γεννάει η γάτα ποντικό πιάνει