Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία : Επί των καταβαλλόντων τας υψίστας προσπαθείας προς επίτευξιν πράγματος τινος -
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία : Τα αδύνατα, ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Εγώ κάνω του γύφτου κάρβουνα για να ντονε καταφέρω να μη φύγη -
Κάψε λαγό να γδής πηδήματα
Μαρινάτος, Σπ. -
Καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Επί των σχολίων του ενός και του άλλου δια των ασυμφωνίαν γνώμην -
Καθένας όπως ξέρει φιλεί την γυναίκα του
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Κατά την ιδίαν επιτηδειότητα έκαστος διεξάγει το έργον αυτού -
Και ο φτωχός ο γείτονας για φωτιά χρειάζεται
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Πάντοτε έχομεν ανάγκην τον πλησίον, όσον και πτωχός αν είναι -
Καλός κακός ο χοίρος μας, κ' ευρέθη χαλαζιάρις
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Άνθρωπος, παρ' ου πολλά τις προσδοκά -
Καρδιά με καρδιά και πλάτη κατά πλάτη
Μαρινάτος, Σπ. -
Κατά τα σκατά και το φτυάρι
Μαρινάτος, Σπ. -
Κερατάς και ζημιωμένος
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία: Αντί να ικανοποιηθή τις ως αδικηθείς ευρίσκει και άδικον -
Κερατάς και ζημιωμένος
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται επί διττώς αδικουμένων, πληρέστερον δε η παροιμία αυτή έχει ως εξής: Κερατάς και ζημιωμένος και τα δυο τα 'χ' ο καϋμένος -
Κερατάς και ζημιωμένος και τα δυο τα 'χ' ο καϊμένος
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Ούτως η πλήρης παροιμία, αλλ' η συνήθης φράσις του διττώς αδικουμένου, του ευρίσκοντος άδικον, είναι: Κερατάς και ζημιωμένος -
Κλέφτης τον κλέφτη δεν γελά πουτάνα την πουτάνα
Μαρινάτος, Σπ.