Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Θέλει την ταβερνιάρα μεθυσμένη και το βουτσί γιομάτο
Μαρινάτος, Σπ. -
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλιε
Μαρινάτος, Σπ. -
Θειά και μπάρμπας μ' έθρεψε πολλή φωτιά που μ' έκαψε
Μαρινάτος, Σπ. -
Θεό κ' γείτονα κανείς δεν γελάει
Μαρινάτος, Σπ. -
Θεό και γείτονα κανείς ποτέ του δε(ν) γελάει
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Τον φιλοπερίεργον γείτονα δύσκολον είναι να εξαπατήσης, μην προσπάθει καν να κρύβης απ' αυτού -
Κ' αν νυχτιώση, παλληκάρι, κάτσε να βγή το φεγγάρι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, ον θέλουσι να κρατήσωσι πέραν της νυκτός -
Κ' όπ' αγαπάς παράβριζε κ' οπού μισάς χαιρέτα, κ' όπώχεις πολύν έρωτα, εκεί συχνομελέτα
Μαρινάτος, Σπ. (1918) -
Κάθε λαγγαδάκι έχει και το δικό του αεράκι
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο γαιδουρόδενε παρά γαιδουρογύρευε
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο λόγια 'ς του χουράφ' παρά, μάγγανα 'ς τ' αμπέλι
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάλλιο ο ζουρλός νοικοκύρης παρά ο φρόνιμος παραμπάτης
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάμω γάμο φαν παιδιά μου, πανηγύρι τση κοιλιάς μου
Μαρινάτος, Σπ. -
Κάνει σαράντα κόμπους το λεφτό
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Λέγεται προς δήλωσιν μάλλον της υπερβολικής οικονομίας, της “νοικοκυροσύνης” ή της εσχάτης φιλαργυρίας -
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ.Ερμηνεία : Επί των καταβαλλόντων τας υψίστας προσπαθείας προς επίτευξιν πράγματος τινος -
Κάνω του γύφτου κάρβουνα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία : Τα αδύνατα, ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Εγώ κάνω του γύφτου κάρβουνα για να ντονε καταφέρω να μη φύγη -
Κάψε λαγό να γδής πηδήματα
Μαρινάτος, Σπ.