Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 8741-8760 από 142579
«Ήταν πέντι αρχηγοί, αγοί, πόχασαν τα στρατεύματά τς. Αυτοί οι αρχηγοί ήρθανι ‘ςτα μέρη αυτά που τανι ακατοίκητα κι κατοίκιψαν, κι φύτιψαν κι απού ένα κλαρί, απού νια σ’καμνιά(1) Αυτές οι σ’καμνιέ ήτανι ως ‘ς τα 1896. Γι’ αυτό του χουργιό ουνουμάσκι Πινταγοί. Σ’καμνιά= Συκαμινέα.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1914
)
Δια το χωρίον Νίμβρος των Σφακίων της Κρήτης υπάρχει η παράδοσις. Δια τους πρώτους συνοικιστάς του χωρίου τούτου, τους Πατακούς, σώζεται η εξής παράδοσις, την οποίαν μου ανεκοίνωσεν και αυτήν ο φίλος κ. Σπυρ. Βαρδάκης, όστις κατάγεται απ’ αυτήν την οικογένειαν. Ήσαν μια φορά σ’ ένα νησί κοντά στην Πόλι εφτά αδερφοί. Την εποχή και τον τόπο που ζούσαν δεν λέγει η παράδοσις. Η κακή τους μοίρα τους έσπρωξε...
Δέφνερ, Μιχαήλ
(
1918
)
Του Σαακ' νουπήδημα
Ντου παλιό κϊό τς’ Σαμαθαάκ’ς τα βνά καθόνταν Αφστάϊδις(2), γ-ήντου αψ’λοί κι γείχαν γι-ένα μάτ’ καταμισιού στου πουώσουπου. Συμπαίναν ντ’ νύχτα μέσ’ τς’ μάντιις κι τα πνίγαν ούλα τα πα κι πίναν του αίμα τς. Τίτου του κακό βάσταξι ίσια μι ντου κϊό π’ βγήκι του μπαούτ’. Μι του μπαούτ οι κιαχαγιάδις τσοι ξεπατώσαν γούλ’ κι δεν απόμνι ρίπουδου(3). Γι-ένας απ’ αυτοίν τς’ Αφστάϊδις σέμπκι μνια νύχτα ζ’...
Ανδριώτης, Νικόλαος Π.
(
1928
)
Νια βουλά ‘ς τγ κουργή ‘ς του Κιφαλόσαρου, πουνι η Άγια Κυργιακή, γένιταν παγγύρ(2) τα ιφτά Αλουναργιού. Ικεί γένιταν κι χουρός. Απάν του χουρό πγιάσκαν(3) οι Βρουντιάν κι γίν’κι μιγάλους καυγάς. Γιν’ καν πολλοί σκουτουμοί. Κι κόβουνταν κιφάλια σε στάχυα κι τα πέταγαν κάτ απ τ σάρα. Απού κει κι δηυτιρώτισα λέϊτι κείν’ η σάρα Κιφαλόσαρου. Ζητών την ετυμολογίαν της τοπωνυμίας Κεφαλόσαρο παρά του εκ...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1914
)
Ανέκδοτο περί Αποκούρου
Νια βουλά οι διαόλοι μέρασαν όλον τον τόπο. Στη μερασιά ελησμόνησαν το Απόκουρο. Τέλος λέει ο ένας διάολος του άλλου. – Τ’ Απόκουρο τι θα το κάμωμε; Τ’ αλησμονήσαμε. – Τ’ Απόκουρο, λέει, εκείνος θα το κάμωμε διολάλωνο να χορεύουμε όλοι οι διαόλοι.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1926
)
Νια βουλά οι Γκερτοβίτες πήραν νύφη από την Αμπρακία κι αυτή ήταν κακουρρίζικη νύφη. Τότε που περνούσαν το ποτάμι που είναι κάτω στο Παλιοχώρι έβγαλαν τραγούδι: Πανάθεμά σε Αμπρακιά κι συ κι τα καλά σου, περσσότερα είν’ τα βάσανά σ’ κι λιγώτερ’ η διαφουρά σου.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1926
)
Παράδοσις για τη Χρυσοβίτσα
Κατοικούσαν οι πρώτοι κάτοικοι στα Τασιανόλακκις. Κάπουτι πήγαν απάν στου χουριό (που είναι τώρα). Εκεί ήταν λουγγιάς. Είδαν ένα αγριουγούρνου π’ ήταν λτσημένου από νιρό κι απού κει κατάλαβαν πως είνι νιρό κι πήγαν κι κατοίκιψαν.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1926
)
Η λιβέτ'ς (Ο λεβέντης)
Μνια φουά κι’ ένα κϊ’ο γ-ήντου μέσ’ στα βάαχια τ’ς Σαμαθαάκ’ς γι-ένας παίδους, π’δε μιταείχι δεύτιουν κι ζ’λιβιντγιά, για τίτου ντουν λέγαν λιβέντ’. Αυτόν ντου παίδου ντουν γείδι κι ντουν αγάπ’σι η θυγατία τ΄ μπασιά π’ κάν’νταν στ’ Φουνιά ντου Πύυγου. Δωντούν είχι, κει ντουν είχι ντ’ αγκάαστουσι. Σαν ντου μάθαν τ’ αδέεφγια της, ντη γείπαν: «Έδγια(1) αα μας μουλουγήγ’ς ποιος ένι αυτός π’ σ’ αγκάστουουσι...
Ανδριώτης, Νικόλαος Π.
(
1928
)
Ο παράσχων μοι τας ειδήσεις ταύτας κ Γ. Θεοχαρίδης, χρηματίσας επί 13 έτη διδάσκαλος εν Αίμω αναφέρει ότι ολόκληρος ιστορία υπάρχει περί του χωρίου τούτου Αράκλειας, λέγουσι δηλ. ότι είναι αποικία της εν Προποντίδη Ηρακλείας, ότι παρεχωρήθη αντί εκδουλέυσεων υπό της Τουρκίας τω Πολωνώ αξιωματικώ Sangler, ου δεικνύεται παρά τον αιγιαλόν το εγκαταλελειμμένον μέγαρον και ότι ηρημώθη ένεκα ελωδών ασθενειών,...
Μέγας, Β
(
1912
)
Παράδοσις για τ' Απόκουρο
Ήταν νια βουλά στν ιπανάστασ’ τρία αδέρφια παλκάργια που δεν μπόργ να τα βάλ’ γούλ ου Αλή πασάς. Φρόντσι λοιπόν να ξιγιλάσ’ να τα πιάσ’ για να τς ξικάμ’ Κι τς παράγγλι να κατιβούνι στου Κιφαλόβρυσου για να τα φιλουξινήσ’. Αυτοί δεν ήθιλαν να ‘ρθούνι, αλλά άλλου κουντά τ’ απουφάϊσανι. Πήρανι κι δυο τρία απ’ τα παλληκάρια δυνατά, τα τφέκια τς, τς τσακαράκις τς κι κατέβκανι. Έστρουσαν του τραπέζ’ εκεί...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1926
)
Το Φανταούτ
Προς το Ν. μέρος τ’ Αϊβαλιού είναι μια σκαλιστή πέτρα. Έχει είσοδο σπηλαίου και προχωρείς. Λένε, πως από κει έμπαιναν ζώα φορτωμένα θησαυρούς που τους κουβαλούσαν ο Άτταλος στην Πέργαμο. Πολλοί έχουνε μπη μέσα μι φώτα για να ιδούν αν πραγματικά οδηγεί στην Πέργαμο. Αλλά δεν προχωρούν πολύ, γιατί σβήνουν τα κεριά.
Λιουδάκη, Μαρία
(
1939
)
Στο Γιροσόλυμο (τοπων Βαρδανοίων)
Πάλι εκεί έπεσε κάποιος Γιροσόλυμις κάτω κι έγινε χίλια κομμάτια.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1927
)
Για το “Ελληνικό” (τοπωνύμιον) της Χρυσοβίτσας
Λένε πως στο «Ελληνικό» ήταν μοναστήρι πλούσιο. Κάποιος νια βουλά πη σ’ άλλου μέρους κι είπι πως εν ‘ απ’ τ’ Βάλτσα (κοιλάδα της Χρυσοβίτσας, όπου και το Ελληνικό) κι τους ρώτσαν, είνι κείνον του μαναστήρ’ εκεί; - Ποιο μαναστήρ’; - Υκείν’ η κλεισούδα, ου Αι κόλας – Όχ, ικείν’ ήπι κείνους. Κείν’ πούνι απ’ πα απ’ του νερό.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1925
)
Άρχισε μια μάχη μεταξύ των κατοίκων των Άνω και των Κάτω Κλεινών. Ενίκησαν στην αρχή οι κάτοικοι των Άνω Κλεινών και έμειναν εδώ και έτσι έγινε το χωριό μας. Πιο κάτω οι νικηθέντες παρέμειναν και εκεί έγινε το χωριό Κάτω Κλείναι. Μετά ωρισμένοι απ’ αυτούς υπεχώρησαν πιο κάτω καταδιωκόμενοι σταμάτησαν στην Καλλινίκη. Τέλος τους απώθησαν τους υπολοίπους πιο κάτω, που έγινε η τελευταία μάχη και το μέρος...
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1964
)
Εις την τοποθεσίαν «Κρασοπλή» όπου το Δημοτικόν Σχολείον Παλαιοχωρίου Καρυδέας μια μοναχή του μοναστηρίου Άγιος Νικόλαος Καρυδέας, καθημερινώς πουλούσε κρασί καθισμένη δύπλα σε μια στρογγυλή πέτρα, είδος τραπεζιού, Η πέτρα εσώζετο εις την θέσιν της (άκρον της αυλής του Σχολείου) μέχρι το έτος 1965. Από το σημείον αυτό περνούσε τότε «το ντερβένι» (οδός καραβανιών).
Γεωργούλας, Σωκράτης Δ.
(
1966
)
Βακούφικο λέγεται τώρα το μέρος, που άλλοτε ανήκε στην εκκλησία. Εκεί όσοι χριστιανοί επήγαιναν, δεν τους έσφαζαν οι Τούρκοι. Μετά όμως πολλοί έκτισαν σπίτια και παρέμειναν εκεί, αλλά έπαθαν αγιάτρευτες αρρώστειες. Άλλος εκουτσάθηκε, άλλος ετυφλώθηκε και οι πιο πολλοί εκουφάθησαν.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1964
)
Πως χτίστηκε η Αρτοτίνα
Κατοικούσαν στα Κάτω Αμπέλια και στο Αϊ Δημήτρη οι παλιοί Αρτοτινοί. Έτσι σκορπισμένοι είχαν χάσει και το ημερολόγιο. Κάποτε πήγαν στην παλιά Σιτίστα εδώ κάτω που φαίνονται σκορπισμένα τα παλιά κεραμίδια. Τηράνε γιόρταζαν οι άνθρωποι τη Λαμπρή. Για να μην προσπαθούν έκαμαν τάχα πως το γνωρίζουν κι αυτοί, αλλά πού; Ά! Αυτό δε βαστέεται, να ζούμε έτσι σκορπισμένοι και να μην ξέρουμε πότε είναι Λαμπρή!...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1927
)
Έτσι ωνομάστηκε το χωριό το έτος 1965. Το παλιό χωριό, το οποίον ήτο χτισμένον εκεί όπου σήμερον ο συνοικισμός «Παλαιοχώριον» ελέγετο Κοτιτσά. Αργότερα ωνομάστηκε Σκούπα δια την ακόλουθη αιτία: Εις την τοποθεσία «Κρασοπλή», όπου το Δημοτικόν Σχολείον Παλαιοχωρίου Καρυδέας μια μοναχή του μοναστηρίου Άγιος Νικόλαος Καρυδέας, καθημερινώς πουλούσε κρασί καθισμένη δίπλα σε μια στρογγυλή πέτρα, είδος τραπεζίου....
Γεωργούλας, Σωκράτης Δ.
(
1966
)
Το σπήλαιο του Σεντόνη
Λένε οι χωρικοί πως το σπήλαιο αυτό έχει μέσα καλαμιώνες. Ακούνε μάλιστα πολλές φορές το θρόϊσμα των καλαμιών, όταν φυσάη αέρας.
Άγνωστος συλλογέας
(
1930
)
Εις θέσιν «Παλιοδιόφυρο» ευρίσκεται η βάσις κατεστραμμένης γεφύρας. Η γέφυρα κατεστράφη προ 300 περίπου ετών. Δι’ αυτής διήρχετο το «ντερβένι» Τζιούμας Δαφνω της Άρτης.
Γεωργούλας, Σωκράτης Δ.
(
1966
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
