Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 8401-8420 από 142579
Σπηλιά του Παπάφραγκα είναι σπηλιά στην άκρη της θάλασσας δίπλα στ’ αρχαία τση Φλακωπής. Η σπηλιά αυτή πήρε το όνομα από ένα παπάφραγκα που έβαζε εκειά μέσα τη βάρκα του.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1959
)
Λέμε πως ήτανε μια φορά ένας παπάς εδώ στην Έδεσσα, που παλαιά τα λέγαμε Βοδενά. Ήτανε ο καιρός επί Τουρκίας.Εθέλανε να τόνε τουρκέψουν και αυτός, επειδή αρνήθηκε, τον εκυνήγησαν και ερρίχτηκε στον καταρράχτη κ’ εχάθηκε, πάει. Και το μέρος αυτό που είναι ο καταρράχτης το ωνόμασαν «τσιρί παπά» δηλαδή από εκεί ερρίχτηκε ο παπάς.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Εδώ ένας πασάς επήρε τον επιτάφιο, δηλαδή το παννί, ήταν πολύ όμορφο και το έβαλε πάνω στο άλογο κ’ εκαβαλλίκεψε: Οι Χριστιανοί για να το πάρουν το παννί του επιταφίου του ‘δώσανε ένα τchιαΐρι (=δηλαδή περιοχήν που είχε πολύ χόρτον, ανοικτή χωρίς δένδρα). Το μέρος αυτό το λέμε παchιά τσιαΐρι και ευρίσκεται προς το μέρος του Άγρα, δυτικώς της Εδέσσης.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Η ονομασία του Χωριού
Το χωριό πια σαν καινούργιο που έγινε κατά την ανοικοδόμησιν μετά τις καταστροφές που υπέστη κατά την κατοχήν και του συμμοριτοπόλεμον επήρε και νέα ονομασία. Ονομάζεται Νυμφόπετρα. Παράξενο όνομα θα πήτε. Αλλά όχι, δεν είναι καθόλου παράξενο. Επήρε την ονομασίαν αυτήν, από μια πέτρινη νύφη που ευρίσκεται έξω από το χωριό μαζί με την ακολουθίαν της. Πως όμως ευρέθηκε αυτή η μαρμαρωμένη νύφη μαζί με...
Θεοδωροπούλου, Βασιλική
(
1962
)
Τοποθεσία Αγία Καλή. Γκρέμισμα των γερόντω
Η τοποθεσία Αγία Καλή βρίσκεται στο λιμάνι της Ψάθης, προς τα ανατολικά εις την παραλίαν. Είναι μικρό βουνό. Τα παλαιά χρόνια τους γέρους τους πηγαίνανε και τους γκρεμίζανε στη θάλασσα από την Αγία Καλή.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1963
)
Απήδημαν της ‘ρκάς, πήδημα της γριάς, τοποθεσία κοντά στο χωρίο Κούκλια Πάφου. Οι Πρώτινοι λέαν ότι απήκσεν η ρκά (γριά).
Πετρόπουλος, Δ. Α.
(
1953
)
Λέγεται ότι κάποτε θέριζε ένας γεωργός στην Προϊσπέρα με τα παιδιά του. Επειδή δε δεν θύμωνε ποτέ, τα παιδιά για να τον κάμουν να θυμώση παρεμέρισαν τις χέρες άναψαν φωτιά, εκάθησαν γύρω και επυρώνοντο δήθεν. Όταν είδεν αυτά ο πατήρ των με μεγάλην ηρεμίαν επλησίασε και εκείνος και αφού ήπλωσε τα χέρια του προς την φωτιά είπεν. «Ευλογιμένη φωτιά χειμώνα καλοκαίρι». Έκτοτε την τοποθεσίαν εκείνην την...
Σπανός, Χαράλαμπος Ν.
(
1955
)
Μεις έχουμε τον καμένο Σπήλιο (βορ. Της νήσου) τον λέμε έτσι γιατί τον γκαιρό που (ή)το οι Ενετοί και κυνηούσαν τον κόσμο οι Χαρκίτες πήραν τας υναίκες τους και τα παιά των ‘α τα κρύψουν μέσα σ’ αυτόν το σπήλιο. Ήρταν οι Ενετοί και εγυρίζαν και ‘εν ημπορούσαν ‘α τους εύρουν. Επήαν σ’ αυτόν το σπήλιο, γιατί τον είδαν από μακριά και ηύραν μια γριά κάτω απ’ το σπήλιο, ο σπήλιος έχει δυο χωρίσματα ανώι...
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι.
(
1964
)
Ερχούντανε τακτικά εκειά στον Κήπο(1), στο Χάλακα τα Κλέφτικα καράβια. Ήσανε τρεις βοσκοί, ο ένας ο μεγάλος ήτανε στο τυροκομείο, οι δε τσι άλλους και τσ’ έστελνε για το κοπάδι. Ο ένας επήγε ψηλά στη ράχη, ο δε άλλος τον έστειλε ψηλά στο προβάρμα (κορυφή βουνού) να μπροβάλη (=να αντικρύση το απέναντι μέρος). Όπως επρόβαλε εκειά, είδε εκειά στ’ Αυλάκι (=τοποθεσία με μικρόν κολπίσκον) ένα καΐκι κ’ είχανε...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1959
)
Το σπίτ' τς Μότσως
Τον καιρό τ΄ Αλή πασά ζούσε στο χωριό, το Φορτόσι, μια κοπέλλα πουλύ όμορφ’. Τ’ Αλή πασά οι δ’κοί του τ’ ανθρώπ’ του είπαν για την εμορφιά τς. Για να τ’ν πάρ’ στο χαρέμι όμως ήταν μικρή ακόμα. Και την τάϊζι για να μεγαλώσ’ η κοπέλλα. Μέρα και νύχτα η κοπέλλ’ αυτή έσγκ’ζε (=έσκουζε) γιατί θα πάαινε σκλάβα στον πασά. Μαλλιοτραβιώνταν. Απ’ τς πολλές τς φορές και τς μετάνοιες ξημερώσι μιαν αυγή κατάμαυρη...
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1961
)
Στο Άγιο Πνέμα (τοποθεσία) κοντά ήτονε ένα εκκλησιδάκι ο Άγιος Κωνσταντίνος. Εκεί ένα βράδυ εμπήκανε να κοιμηθούνε 13 άθρωποι κ’ εξυπνήσανε έξε. Ήσαν σημαδεμένοι από την αρρώστια. Έτσι εκαταστράφηκε ο κόσμος εδώ. Ήρθανε μετά εδώ διάφοροι κ’ εκατοικήσανε, Κρητικοί, Σιφνοί και άλλοι.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1963
)
Παράδοσις για την περιοχή της Αλμωπίας
Λέγεται ότι παλαιά όλη η επαρχία της Αλμωπίας ήταν λίμνη μια φορά. Γύρω γύρω στους λόφους υπάρχουν στο ίδιο ύψος κτίσματα.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Πώς πήρε τ' όνομά του ο Ξερός
Εις την περιοχήν του σημερινού Ξερού(1) υπάρχει μια παράδοσις, η οποία μας λέγει ότι ο μοναχός Ησαΐας ζούσε σε μια σπηλιά του δάσους του Κύκκου. Όταν μια μέρα διάβαζε ένα μέρος της Κ. Διαθήκης, ένα χρυσό πουλλί με φωνή ανθρώπου κάθησε επάνω από το σπήλαιον και άρχησε να τραγουδά: Κύκκου, Κύκκου το βουνί, μοναστήρι θα γινή. Και χρυσή κυρά θα μπή και ποτέ της δεν θα βγή. Αυτό το τραγούδι το εθεώρησεν...
Τσίντος, Θουκυδίδης
(
1955
)
Χήρα
Ολοπράσινο από έλατα και τα φτερούσια προβάλλει στην Παλιοκαριά το βουνό η Χήρα. Κατά την παράδοση μια τσοπάνισα χήρα, που κατοικούσε στο βουνό αυτό κάθε καλοκαίρι φυλάγοντας τα πρόβατά της, έπιασε ένα λαφάκι. Γιομάτη χαρά για τ’ ανεπάντυχο δώρο που κατά τη γνώμη της είταν δώρο κάποιας Αγίας, γύρισε στο καλύβι και σκεπτότανε τι να κάμει το λάφι. Τέλος ύστερ’ από πολλή σκέψη πήρε το λάφι και το πήγε...
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Γιατί ωνομάστηκε το χωριό μας Μαργαρίτα
Εδώ στο χωριό μας Μαργαρίτα παλαιά ήσαν όλοι Χριστιανοί. Πιο κάτω στο χωριό Άψαλος (πρώην Δραγουμάνιτσα) ήσαν Τούρκοι. Εδώ στη Μαργαρίτα πρώην (Πόκεπ) ήταν μια πολύ όμορφη κωπέλλα που την έλεγαν Μαργαρίτα. Οι Τούρκοι από την Άψαλο είχαν ακουστά πως ήταν στη Μαργαρίτα το ωραίο αυτό κορίτσι. Ένας Τούρκος απ’ αυτούς αποφάσισε να ‘ρθη να την ζητήση. Ήτανε Μεγάλο Σάββατο. Την ώρα που ήλθε ο Τούρκος μαζί...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Έχει κάστρο στην παραλία των Αβδήρων. Ερχότανε απέναντι από τη Θάσο οι πειρατές τη νύχτα και μας κλέβανε τα κορίτσια και άρχιζαν ύστερα να κακοποιούν και τον κόσμο. Αναγκαστήκανε και καταστράφηκε το χωριό και ήρθε πιο απάνω μόνο και μόνο για να μη μπορούν οι πειρατές να έρχωνται και να κάνουν εκείνα που κάνανε. Και πάλι οι πειρατές δεν έπαψαν και εξακολουθούσαν να κάνουν τα ίδια. Και πάλι καταστράφηκε...
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1961
)
Κλαψοβούνι (είναι το βουνό που ευρίσκονται οι ανεμόμυλοι). Λένε πως εδώ, στην Κίμωλο εκατοικούσαν παλιά Σιφνοί, που ήσαν εξόριστοι από την Σίφνο. Αυτοί που ήσαν εξόριστοι εδώ ανεβαίνανε πάνω στο Κλαψοβούνι κ’ εκοίταζαν τη Σίφνο, την πατρίδα των, κ’ εκλαίγανε περιμένοντας να περάση ο χρόνος της εξορίας των για να γυρίσουν στη Σίφνο. Έτσι ονομάσθηκε το βουνό Κλαψοβούνι. Εμείς τώρα το λέμε Ξαπλοβούν...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1963
)
Στην Κώμια έχει μια πέτρα κ’ έχει ακόμη ένα χαλκά. Εκεί όποιος ετιμωρούντανε τον επηγαίνανε και τον εκρεμούσανε στο Χαλκά.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1959
)
Ο Μέγ. Αλέξαντρος εσκότωνε τους γέρους κ’ ύστερις τους άφησε. Τους άφησε γιατί σου λέει κ’ εμείς θα γεράσωμε.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1961
)
Βρύση Γκρέκου(2)
Στη βρύση αυτή της Τζιούρτζιας, με το κατάψυχρο νερό πέρασε και στάθηκε να πιεί νερό, ένας καμπίσιος. Ιδρωμένος όπως είταν μόλις ήπιε το νερό πέθανε. Οι Τζουρτζιώτες τον θάψανε εκεί. Λένε πως τα φεγγαροφώτιστα βράδυα, στις νύχτας τα σιγαλιά, ακούνε τα λόγια αυτοσχέδιου παραπονιάρικου τραγουδιού: «Τί χάλευα, τι γύρευα ψηλά στα κορφοβούνια Δεν με βαστάνε μάννα μου αυτά τα σκυλοβούνια. Εδώ είναι για...
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
