Μεις έχουμε τον καμένο Σπήλιο (βορ. Της νήσου) τον λέμε έτσι γιατί τον γκαιρό που (ή)το οι Ενετοί και κυνηούσαν τον κόσμο οι Χαρκίτες πήραν τας υναίκες τους και τα παιά των ‘α τα κρύψουν μέσα σ’ αυτόν το σπήλιο. Ήρταν οι Ενετοί και εγυρίζαν και ‘εν ημπορούσαν ‘α τους εύρουν. Επήαν σ’ αυτόν το σπήλιο, γιατί τον είδαν από μακριά και ηύραν μια γριά κάτω απ’ το σπήλιο, ο σπήλιος έχει δυο χωρίσματα ανώι και κατώι όπως λέμε ‘μεις και την ετυραννούσαν και απ’ τα πολλά που της έκαμαν ‘μολόησε ότι είναι πάνω κρυμμένοι κι αυτοί (οι πειραταί) δεν ημπορούσαν (ν)α ‘βγουν πάνω κ(αι) επήαν κ(αι) εκόψαν αμυγλαές, που ‘χε τότε πολλές εκεί και επειδή είχε πολλές αμυγλαές το μέρος εκείνο το λέμε Αμυγλάι, τας εφέραν και τας έβαλαν μέσ’ στον από κάτω σπήλιο και τον (έβαλαν) επαίξαν φωτιά κ’ έσκασε ο κόσμος με τον καπνό. Έτσι το λέμε από τότε μέχρι σήμερα καμένο Σπήλιο.