Πώς πήρε τ' όνομά του ο Ξερός
Εις την περιοχήν του σημερινού Ξερού(1) υπάρχει μια παράδοσις, η οποία μας λέγει ότι ο μοναχός Ησαΐας ζούσε σε μια σπηλιά του δάσους του Κύκκου. Όταν μια μέρα διάβαζε ένα μέρος της Κ. Διαθήκης, ένα χρυσό πουλλί με φωνή ανθρώπου κάθησε επάνω από το σπήλαιον και άρχησε να τραγουδά: Κύκκου, Κύκκου το βουνί, μοναστήρι θα γινή. Και χρυσή κυρά θα μπή και ποτέ της δεν θα βγή. Αυτό το τραγούδι το εθεώρησεν ο μοναχός ως θεϊκό σημάδι. Τότε εκεί έκτισε ένα μοναστήρι. Ύστερα ζητούσε πληροφορίες άλλες για το χρυσό πουλλί. Του είπαν μερικοί να πάη στην Μ. Ασία να φέρη μιαν από τις τρείς εικόνες του Αποστόλου Λουκά. Αφού επέστρεψε από το ταξίδι αυτό και ευρίσκετο εις την παραλίαν του Ξερού, απεφάσισε να πάη με τα πόδια προς το μοναστήρι. Ο ποταμός όμως ήταν λασπωμένος και όταν επάτησε βούλιαξε η ποδίνα του και χάθηκε. Τότε ο μοναχός καταράστηκε τον ποταμόν, ο οποίος έμεινε από τότε ξερός και μόνον τον χειμώνα τώρα τρέχει ολίγον. Από εκείνη την εποχή ωνομάστηκε η περιοχή Ξερός. [Ξερός= Κύπρος]
Τόπος Καταγραφής
ΚύπροςΧρόνος καταγραφής
1955Πηγή
Θουκυδίδης Τσίντος, Πώς πήρε τ' όνομά του ο Ξερός, Μαθητική Εστία, έτος Ε, (1955), αρ. 14, σελ. 92Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Μαθητική Εστία, Ε, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT