Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 4061-4080 από 142579
Ο δαίμονας δε φανερώνεται στον άνθρωπο, όπως είναι, γιατί αν φανερωνότουνε πραγματικώς θα τον άφηνε στον τόπο. Όσο σκληρή καρδιά κι αν έχη ο άνθρωπος, θα επάθαινε. Φοβάται όμως ο δαίμονας τον άνθρωπο, γιατί ο άνθρωπος αν ανοίξη τα χέρια του είναι σταυρός. Όποιος κι αν είναι: Εβραίος, Τούρκος, ξένος, τα χέρια του είναι σταυρός.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Η γυναίκα με το διάολο εβάλανε ένα στοίχημα. Η γυναίκα έκλεισε το διάολο στο πηγάδι. Να ‘σιάξη= ισιώση την τρίχα.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Λένε πως στα βουβά τση νύχτας, δηλ. πολύ αργά, ένας επήγαινε απάνου στο Καλοδίκι (στου Καλοδίκη;) βουνό – σ’ ένα μονοπάτι. Όταν ευρήκε δίστρατο, είδε μια κοττοφωλιά (= κλώσσα με τα κλωσσόπουλα ή κοττοπουλάκια) και του πήγαινε δίπλα του. Όχι όμως να ‘γγίξουν απάνω του. Του ήτανε δυσκολία, γιατί εκαταλάβαινε πως ήτανε κακή ώρα, αφού δεν είχε σπίτι εκεί κοντά. Άλλο φύλαγμα δεν υπήρχε, παρά να κάμη το...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Τα γίδια ήταν όλα άγρια, ήταν του Σατανά. Κι αφού ο Χριστός είδε ότι τα γίδι’ αυτά ήταν άγρια σκέφτηκε πως θα τα κάμη ήμερα. Και λέει στο προσωπικό τ’. Μαζέψετε αυτά τα γίδια με τη βοήθεια τη δική μου, ας είναι άγρια και θα τα βάλωμε μέσ’ σ’ ένα μαντρί. Αφού τα μάζεψαν τα γίδια και τα βαλαν μέσα σ’ ένα μαντρί, τώρα ο Χριστός λέει, καθίστε να τ’ αρμέξωμε. Αφού άρμεγαν, συνεχούσαν, παίρνει ο Χριστός...
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Στα τρίστρατα, τις νύχτες γυρίζουν ξωτικά. Επικίνδυνο.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Ο λύκος δεν μυρίζεται (= δεν έχη όσφρηση) γιατί τον έχει ο διάολος φκειαγμένο από αγριογκορτσά.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Κατά παράδοσιν, κάθε άνθρωπος έχει στον δεξιόν ώμον του ένα Άγγελον και στον αριστερόν ένα διάβολον. Και ο μεν Άγγελος γράφει τας καλάς πράξεις, ο δε διάβολος τας κακάς. Εις την δοξασίαν ταύτην του λαού υπόκειται ο εξής μύθος. Μια φορά ένας στρατολάτης, (οδοιπόρος) έχων τους δύο ανωτέρω μνημονευθέντας εις τους ώμους του, εκάθησε να φάη και δεν έκαμε το σταυρό του. Ο διάβολος είπε του αγγέλου, «αυτόν...
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1910
)
Στου Βέγια (τοποθεσία όπου είμαστε) επέφτανε πέτρες τη νύχτα, μόλις εσουρούπιωνε καλά κι ερχόντανε χωροφύλακες και βλέπανε, μα δεν ευρίσκανε κανένανε. Επέφτανε κι απάνου τους. Αυτό έγινε μια χρονιά εδώ και μια χρονιά στο μέρος του Νοζιός. (η αρχή στο πόδι όλη νύχτα και δεν τους πιάνανε. Δεν ανακαλύψανε. Θα ήτανε τίποτα δαιμονικό).
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Μέσα στο καΐκι, που ήτανε αραγμένο, ερίχνανε τη Σολομωνική. Εκαλούσανε τα πνεύματα και τα δαιμονικά. Ήτανε ένας ναύτης Μαθρακιώτης, πειραγμένος από ‘φτά κι είχε βιβλίο Σολομωνική. Ήτανε κι άλλος Μαθρακιώτης. Επήαμε τα μεσάνυχτα, κλεισμένοι στο αμπάρι, να κάμουμε τη Σολομωνική. (Είμαστε στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας). Άρχισε ο Μαθρακιώτης τα «τροπάρια» (= τα μαγικά λόγια) και μας απαγόρεψε να κάμουμε...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Στα Μποϊκάτικα (κοντά στα Μακράτικα) ήτανε (μου έλεγε η μάννα μου), μια οικογένεια μάννα με παιδί, η Αντωνέλα και ο Γεωργάκης. Λοιπόν «μια των ημερών» εζύμωνε η γυναίκα. Στους Παξούς έχουμε το ιδίωμα όταν αποζημιώνουμε, εκείνο που μένει (τα τρίμμαλα) το κάνουμε πίττα. Αυτή λοιπόν έζμωσε κι έκαμε και την πίττα (μια ξαπεταχτή)= βιαστική, όχι συστηματική. Επήε τότες ο γιός της και την εσταύρωνε: - Δό...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
«Το Μαρλώ έμεινε μονάχη κ’ εμονολογούσε το: πως και πως θα περάσει εκείνη η νυχτα, που θα γυρίσουμε πάρωρα, και θ’ ανοίξουνε την πόρτα σε περασμένες ώρες και ο Θεός να μάσε λυπηθή από τα ξωτικά του μεσονυχτίου, να μη μας πιάσει και κανένα «απ’ αγερικού». Σηκώθηκε λοιπόν και αφού ετοποθέτησε στην οξόπορτα ένα καλαμένιο σταυρό – ξόρκι για τις Παρώρες, σταυροκοπήθηκε τρεις φορές κι έτσι κάπως ησύχασ...
Μαλανδράκη, Κατίνα
(
1935
)
Όταν κανείς ξυπνήση με μαυράδια στο δέρμα του, στα χέρια, φόλες, λένε πως τόνε παλουκώσανε τα δαιμονικά όξου που σε βρήκανε.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Μια φορά ‘τονε ένας ψαράς, συφώνησε με το πλήρωμα να πάνε την αυγή στην τράτα. Στο δρόμο ο καπετάνιος την αυγή ακούει κλάματα μωρού. Ουά! Ουά! Παίρνει το μωρό στην αγκάλη του και πάει στην τράτα. Λέει του το πλήρωμα: Καπετάνιο, τι φέρνεις; Λέει: Ένα μικρό βρήκα στο δρόμο, να το βάλωμε εκεί χάμαι μέχρι να ξημερώση. Λένε του οι τρατάρηδες: Δεν το πετάς στη θάλασσα; «Όχι λέει είναι αμαρτία». Φεύγει ενός...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1958
)
Μόνο μια μέρα του χρόνου είναι που μπορεί κανείς να δη Θεοτικά ή ξωτικιά. Μου συνέβηκε μένα. Μου το έλεγαν αυτό πρόσφυγες από την Ασία. Επρόσεξα και είδα. Μια τέτοια βραδιά επαίζαμε χαρτιά εδώ στα μαγαζιά. Εφύγαμε με τον μπάρμπα – Σπύρο το Ζάγαρο. Ήτανε δώδεκα παρά τέταρτο. Πηγαίνοντας σε μια τοποθεσία ακούω δυο – τρεις δυνατούς χτύπους, μεγάλους χτύπους! Φοβήθηκα. Ήτανε δώδεκα παρά τρία λεφτά. Έκαμα...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Στη Ντριάνεβα (ή Ντριάνοβα) μια κοπέλλα που την έλεγαν Γιαννούλα, έπαθε μεγάλο χάλ’. Μια βολά τα παράωρα τς ήρθε πως τς έκρινε η γειτόνισσα να πάνε για νιρό στς «Αγγέλω». Άρπαξε κι αυτή τη βαρέλα κ’ εξεκίν’σε για τς Αγγέλω. Μπροστά η γειτόνισσα κι από κοντά αυτή έφτακαν στ’ν άκρη στς Αγγέλω’ Ικεί τ’ν έχασ’ μπροστά ‘π τα μάτια τη γειτόν’σσα και σ’κώθ΄κε ένας μεγάλος ανεμοστρόβ΄λος και την άρπαξι και...
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Αφού ο Χριστός φύλαγε τα πρόβατα είχε και μαζί του τα σκ’λιά. Και παρουσιάζεται ο δαίμονας στο Χριστό και τ’ λέει – τι είν’ αυτά; - Αυτά είναι σκ’λιά, του λέει ο Χριστός, και φυλάν τα πρόβατα. Λέει, πρέπει να ‘χω και γω ένα τέτοιο να μου φυλάν τα γίδια, επειδής είναι τα γίδια, του διαβόλου. Του λέει ο Χριστός, θα σε ορμηνέψω – δω να φκειάσης και συ ένα σκ’λί. – Θα πας του λέει, να κόψης ένα κούτσουρο...
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Είχε πάει στην Κεφαλονιά ένας δικός μας Δεσπότης από δω. (Παπά – Γεράσιμος Μάστορας, ο αδελφός του δεσπότη Ιωακείμ Μάστορας, επίσκοπος Παξών). Μια δαιμονισμένη του είπε: «Θα φύγω, αλλά θα πας στσου Παξοίς να βρης τη μάννα σου με μαύρο μαντήλι!» Κι όταν ήρθε στο Γάη, έμαθε πως πέθανε ο αδερφός του, που εγκρεμίστηκε από την ελιά.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Γιατί τσακώνονται στα ταβούλια
Όταν χορεύουν με τα ταβούλια, πηγαίνει ο διάβολος και λέει του μπροστινού στο αυτί πως χορεύει πολύ ωραία και τον θαυμάζουν όλοι. Εκείνος τον παίρνει απάνου του και δε θέλει να βγη από το χορό. Οι άλλοι που καρτερούν να χορέψουν μπροστά για ναν τους θαυμάσουν και αυτούς, τα κορίτσια ιδίως, πηγαίνουν να πιαστούν μπροστά και εκεί πιάνονται και σκοτώνονται.
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1910
)
Εγώ ημ’να τσοπάνης. Είμαστε ως 15 χρονών, μ’ ένα άλλο παιδί. Στα Σταυρολάγγαδα παρουσιάστηκε ένα κ’τάβι. Ο σύντροφός μου το πήρε στα χέρια του και το χάϊδευε. Ύστερα το πήρα κι εγώ. Ενομίζαμε πως είναι κ’τάβι. Το πήα κι εγώ άλλο τόσο διάστημα. Όταν τ’ αφήκαμε κάτου, εχάθηκε μεμιάς. Αρχίσαμε μεις και μαιλάαμε. – Κούτου – κούτου – κούτου! Πως είναι κ’τάβι. Οι πατεράδες μας ήταν στ’ αγνάντια και μας...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1958
)
Μιαν άλλη σπηλιά δίπλα, τη λέγανε Δαιμονοσπ’λιά. Μέσα στη Σπηλιά ευρήκανε ένα αρχαίο πήλινο ρομπόλι (=σταμνί) και νόμισμα Κορινθιακό και κόκκαλα μεγάλα. (1929 – 30)
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1958
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση