Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 461-480 από 6798

Γιατί δε γεράνε ο μπότσικας ο κόρακας ο αιτός και ο χμάραντος

Η Κάλλω ήτανε μια γυναίκα που ηύρε το αθάνατο νερό. Απο το νερό αυτό έπιε αυτή και πότισε ακόμα το μπότσικα (σκυλοκρέμμυδο)τον αιτό και τον αμούραντο επίσης και τον κόρακα. Ζήτησε και ο αδερφός της απο το αθάνατο νερό να πιή αλλά η Κάλλω δεν του έδωκε. Τότε και αυτός την καταράστηκε να περπατάη πάντα με ασκέρι. Απο τότε και ύστερα η Κάλλω έμασε τις Ναράιδες και περπατεί μαζί. Ο μπότσικας που τον πότισε...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1919)
Στα παλιά χρόνια ο Μάρτιος ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Ύστερα έβαλαν τον Γενάρη, γιατί σ’αυτόν τον μήνα βαπτίσθηκεν ο Χριστός. Οι δώδεκα μήνες ήταν παιδιά του Θεού Χρόνου και εδούλευαν ως γεωργοί, εις ένα χωράφι, μεγάλο που τους είχε δώσει ο πατέρας των χωρίς να τους το μοιράση. Τον πρώτο χρόνο τα δώδεκα αδέλφια φύτεψαν εις το χωράφι αυτό κρομμύδια. Όταν τα κρομμύδια μεγάλωσαν και πρασίνισαν το...

Μπουντωνάς, Ευθ. (1938)
Λαβώνω=κακοποιώ τινα, πληγώνωμ μάλιστα επι των κακοποιών πνευμάτων :τήνε λαβώσανε, τη γκαημένη''

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
Μια 'υναίκα ζύμωσε ψωμί κια το παιδί της λερώθ'κε κι αυτή αντί να πάρη πατσαβούρι πήρε την πίττα,το ψωμί πήρε κ'εσφούγγιζε το μωρό. Ύστερα ο Θεός κατέβαζε τον άγγελο και είπε στη γυναίκα, ψωμί δεν έχει απο δώ κ'ύστερα. Δεν έχεις λέει πατσαβούρι να σκουπίσης το παιδί. Ο άγγελος επήγε ύστερα στο σιτάρι και το έπιασε απο το bάτο μ το χέρι του και το ανέβαζε απάνω για να το χαλάση. Άμα πήγε στην κορφή...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)
Η διάβα (διότι εν Κυπαρισσία, διάβι εν Καρπάθω)εν τη φράσει: Του πήρε η δ.='επαθεν εκ νοσήματος προσελθόντος εκ κακών πνευμάτων. -Επί των αιγών 'ς προβάτων παρμάρα.

Πολίτης, Ν. Δ.
Σκιόρημα (του),ίσκιουμα

Παπαγεωργίου, Σωτηρ. Π. (1924)
Απο πότε και πως έγινε η χρήση του καπνού

Τον καπνό δεν τον ήξεραν οι άνθρωποι βρέθηκε έτσι. Μια φορά είχε πολλές πληγές 'ς το κορμί της μια βασιλοπούλα. Οι γιατροί την αποφάσισαν πως θα πεθάνη. Απο τις πληγές αυτές ήτανε κίνδυνος να πάθουν και όσοι την πλησίαζον. Την έβαλαν λοιπόν μονάχη της να μένη σε κάποιο νησί. Εκεί η βασιλοπούλα άλειβε τις πληγές της με όλα τα χορταρικά. Στο νησί εκείνο ανάμεσα ςτα άλλα χορταρικά ήταν και καπνός. Τον...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1919)
Ανεμόσκιος=κακοποιός δαίμων εφουβάλλεν τη κουμωμένης, αμοναρμένος=πόθεν ελαφρόν ημιπληγίαν

Γρέζος, Τριαντάφυλλος (1924)
Άυλα = φαντάσματα, ξωτικά. Εν τω ρνικώ ξωτικό, στοιχειό, απόκοσμο

Βέης, Νίκος
Δακμονοπειράζω=επήρεια δαίμονος, Δακμονόσπαρμα¨λέγεται υβριστικές περί ανθρώπων μοχθηρών

Τσικόπουλος, Ι. (1912)
Ο διάβολος και η θάλασσα

Υπάρχει ένας μύθος εδώ εις το Άγιον Όρος ότι, όταν ο διάβολος εταξίδευε πρώτην φοράν εις την θάλασσαν , την μίαν ημέραν κατελαμβάνετο υπό πολύ σφοδράς τρικυμίας και την άλλην υπό πολύ τερπνής γαλήνης και ότι, όταν επάτησε πάλιν το πόδι του εις την ξηράν, έπειτα από τρικυμιώδη ημέραν, εστράφη προς την θάλασσαν και την κατηράσθη έτσι: -κακούργα, να μη ευρεθή άνθρωπος να σε παραστήση εις τους άλλους,...

Φαλτάιτς, Κ. (1929)
Γιατί η μέλισσα είναι μαυρι(δ)ερή

Η μέλισσα στην αρχή αρχή ήταν άσπρη σαν παμπάκι και την έκαμε μελαψήν ο διά(β)ολος με ένα δαυλό αναμμένο, που τον έρριξε πάνω της. Σαν πρωτοπήε ο Αδάμ με την Εύα με την συνεργία του δια(β)όλου, τους πρωτόδεν η μέλισσα και γιάουρας έτρεξε να το χαμπαριάση στο θεό. Ο διά(β)ολος τότες με ένα δαυλό αναμμένο στο χέρι έτρεξε να εμποδίση την μέλισσα, μα δεν μπορούσε να την φτάξη. Σαν εκόντευε να φτάση στο...

Βρόντης, Αναστάσιος (1948)
Γιατί μαλώνουν ο σκύλος με την γάτα

Μια φορά και ένα καιρό, ένας σκύλος και μια γάτα, που ήταν ‘ςτο ίδιο σπίτι έκαναν συνθήκη, να τρώη ο σκύλος τα κόκκαλα από το κρέας και η γάτα από τα ψάρια. Κάμποσο ακιρό έτσι γινότανε, κ’ήταν αγαπημε΄νοι και ευχαριστημένοι, για τη συνθήκη που έκανα. Σαν ήρθε η Λαμπρή ο αφέντης τους ψώνιζε όλο κρέας, καλοπέρναγε ο σκύλος με τα κόκκαλα, μα η γάτα κόντευε να σκάση από το κακό της που δεν έβλεπε καθόλου...

Σεφερλής, Παναγ. Δ. (1916)
Οι Ατσουπάδες φανερώνονται ως όνοι έμπροσθεν των ανθρώπων ιδίως των οδοιπάρων, ίνα ούτα ιππεύσωσιν αυτούς. Όταν όμως ο οδοιπόρος αναβή επ'αυτών, τότε άρχονται υψούμενοι αιφνιδίως εις μέγιστον ύψος, έως ότου ο οδοιπόρος καταπέση και φονευθή. Εάν όμως ούτος εννοήση το πράγμα εγκαίρως, δύναται να σωθή θραύων την ράβδον του, εάν κρατή και σχηματίζων σατυρόν. Τούτου γενομένου, ο Ατσουπάς παύει πλέον υψούμενος...

Άγνωστος συλλογέας (1908)
Στον Αι-ΚωσταντίνΟ (Αράχωβα των Κραββάρων)ήταν χωμένο τίμιο ξύλο. Κάποιος νειρεύτηκε γι αυτό. Πήγε λοιπόν κι έσκαψε ότοπο (επι τοόπου)να τόβρη. Έσκαψε κάμποσο και το ηύρε. Ο Τούρκος έμαθε τν άνθρωπο που τόβρε κι έκαμε σφίξη για να το πάρη, γιατί θα χάλαε η Τουρκία απ'το βρέσιμο. Τον σκότωσε τον άνθρωπο που το ηύρε, γιατί θα χάλαε η Τουρκία απ'το βρέσιμο. Τον σκότωσε τον άνθρωπο που το ηύρε, αλλά κείνος...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
Ίσκιωμα(του), φάντασμα, βρυκόλαξ

Παπαγεωργίου, Σωτηρ. Π. (1924)
Δαίμονας και δαιμόνια εννοεί ο νεώτερος Έλλην υπό Χριστιανικών μεν άποψιν τα πονηρά εκείνα πνεύματα, τα οποία εκπεσόντα της πρώτης αυτήν θέσεως παρά τω Υψίστω από φωτεινών και ενεργετικών πλασμάτων εγένοντο σκοτεινό κι επιβλαβή. Τα πονηρά ταύτα πνεύματα πολέμικτω Χριστιανισμού πειρώνται πάση δυνάμει ν’ αποπλανώσι τους ανθρώπους να παρεκτ΄ρεπωσιν αυτάς εκ πράξεως αντιχριστιανίως, εις το ψεύδη, την...

Νεστορίδης, Κ. (1895)
Πως πρωτόφκειασαν κρασί οι άνθρωποι

Μια φορά οι άνθρωποι δεν είχαν κρασί. Είχαν αμπέλια αλλά τα χαν για να τρώνε σταφύλια. Το κρασί το βραν κατα τύχη κάμποσα παιδιά. Αυτά για να παίξουν μάζεψαν πολλά σταφύλια και με τα χέρια τους τα έστειψαν μέσε σε ένα αγγειό. Το αφήκαν ύστερα το αγγειό και έφυγαν. Ύστερα απο κάμποσες ημέρες πήγαν πάλι 'ς το μέρος που είχαν το αγγειό. Πήραν να πιούν απο κείνο που είχαν στείψει. Το να ιδούν ήτανε νόστιμο....

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1919)
Μια φορά τα σκυλιά τα είχε πιάσει αρρώστια. Εμαζεύτηκαν κ'έκαμαν συμβούλιο να βγάλουν ένα γιατρό. Τα χαρτιά που έκαμαν για να κάμουν το γιατρό δεν μπορούσαν να φυλάξουν και τα έδωκαν στο γάτο να τα φυλάξη. Εκεί που τα έβαλε στο ράφι, επήγε ο ποντικός και τα έσκισε και τα έφαγε. Απο τότε η γάτα κυνηγάει τον ποντικό και τα σκυλιά τις γάτες.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν

Τσικόπουλος, Ι. (1912)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Λαβώνω=κακοποιώ τινα, πληγώνωμ μάλιστα επι των κακοποιών πνευμάτων :τήνε λαβώσανε, τη γκαημένη'' ﻿

Η διάβα (διότι εν Κυπαρισσία, διάβι εν Καρπάθω)εν τη φράσει: Του πήρε η δ.='επαθεν εκ νοσήματος προσελθόντος εκ κακών πνευμάτων. -Επί των αιγών 'ς προβάτων παρμάρα. ﻿

Σκιόρημα (του),ίσκιουμα ﻿

Ανεμόσκιος=κακοποιός δαίμων εφουβάλλεν τη κουμωμένης, αμοναρμένος=πόθεν ελαφρόν ημιπληγίαν ﻿

Άυλα = φαντάσματα, ξωτικά. Εν τω ρνικώ ξωτικό, στοιχειό, απόκοσμο ﻿

Δακμονοπειράζω=επήρεια δαίμονος, Δακμονόσπαρμα¨λέγεται υβριστικές περί ανθρώπων μοχθηρών ﻿

Ίσκιωμα(του), φάντασμα, βρυκόλαξ ﻿

Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν ﻿

Λαβώνω=κακοποιώ τινα, πληγώνωμ μάλιστα επι των κακοποιών πνευμάτων :τήνε λαβώσανε, τη γκαημένη''

Η διάβα (διότι εν Κυπαρισσία, διάβι εν Καρπάθω)εν τη φράσει: Του πήρε η δ.='επαθεν εκ νοσήματος προσελθόντος εκ κακών πνευμάτων. -Επί των αιγών 'ς προβάτων παρμάρα.

Σκιόρημα (του),ίσκιουμα

Ανεμόσκιος=κακοποιός δαίμων εφουβάλλεν τη κουμωμένης, αμοναρμένος=πόθεν ελαφρόν ημιπληγίαν

Άυλα = φαντάσματα, ξωτικά. Εν τω ρνικώ ξωτικό, στοιχειό, απόκοσμο

Δακμονοπειράζω=επήρεια δαίμονος, Δακμονόσπαρμα¨λέγεται υβριστικές περί ανθρώπων μοχθηρών

Ίσκιωμα(του), φάντασμα, βρυκόλαξ

Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν