Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 2041-2060 από 6798

Η Πεφταργά

Οι Καλλικάτζαροι είναι νυκτερινά φάσματα, άτινα εν Στερεά Ελλάδα πιστεύουσιν ότι κατέρχονται την νύκτα εκ τις καπνοδόχους, εντός της οικίας και μολύνουσι την εν τη εστία στάκτην, χέζοντα ον αυτώ. Τοιαύτων τινά σημασίαν έχει παρά Κρησί και η Πεφταργά (= Πέμπτη εσπέρα προσωποιημένη, ήτις εις τα γυναίκας, τας καταγινομένας εις την εργασίαν την κατά την Πέμπτην το εσπέρας πέραν του δέοντος, παρουσιάζεται...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Κυριακή του Πάσχα

«Λαμπρή ή Πασχαλιά». Αυτή έρχεται με το γαϊδουράκι από την Ανατολή.

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
31η Μαρτίου

Ο Μάρτης είχε 30 ημέρες «αλλά επειδή ήταν κακός, δεν τον αγαπούσαν οι άνθρωποι διόλου και γι’ αυτό κάποια γριά που είχε ζώα, τελειώνοντας ο Μάρτης, είπε «Μάρτη τα έβγαλα τα αρνοκάτσικά μου». Ο Μάρτης θύμωσε για τούτο πολύ και αποφάσισε να τιμωρήση τη γριά. Δανείστηκε από τον αδελφό του, τον Φεβρουάριο, μια ημέρα και έκανε τόσο κρύο την ημέρα αυτή, ώστε να ψοφήσουν τα αρνοκάτσικά της γριάς και η ίδια...

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Η πεθερά μου μου ‘λεγε, Πως ήτανε μια γυναίκα που είχε ένα παιδί κ’ ήτανε στο χωράφι και τ’ ακούμπησε ν’ αρμέξη τη γίδα. Επήρε φωτιά στο χτήμα κ’ εκαιγότανε γύρου γύρου αλλά το παιδί δεν το πείραξε. Ήτανε εκεί μια γυναίκα με μαύρο ντυμένη κ’ επάδα (=ημπόδιζε, εφύλασσε) το παιδί να μην καή. Αυτή η γυναίκα είπε στην μάννα του παιδιού – «Πάρε το παιδί σου και πήγαινε και να ‘χης χάρι της γιαγιάς σου...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)
Ώρα κακή: 12η μεσάνυχτα που βγαίνουν όλα τα κακά και πειράζουν τους ανθρώπους. Κάθε μέρα έχει και μια ώρα κακιά. Χειρότερη όμως είναι του Σαββάτου. Τότε βλέπει κι ένα είδος φιδιού που το λένε – «κυφλίκ’» τυφλίτης κι αλίμονο σ’ όποιον βρη μπροστά του. Είναι πολύ χειρότερος κι απ’ την «ασκόχιdρα= οχιά, - «Ώρα ΚαCHTιά έτυχι – «τουν ηύρι ώρα – έτυχι να του βλάCH’ κ΄μίCH TCH ήταν φαίνιτι γι’ ώρα η καTCHιά...

Σαρέλλης, Εμμανουήλ (1959)
Διηγήσεις περί μαγισσών

Διηγούνται ότι κάποια μάγισσα η οποία έζη παλαιότερον εις τας Σπέτσας και η οποία ήτο ονομαστή για την μαγικήν της ικανότητα όταν απέθανε κατά την ανόρυξιν του τάφου της προς ανακομιδήν των οστών της, ευρέθη άλειωτη. Κατά πόσον αληθεύει τούτο δεν γνωρίζομεν.

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)
ΟΙ 3 πρώτες ημέρες του Μαρτίου= οι 3 γριές κακές. Δεν λουζόμαστε, δεν πλιενούμαστε. Λένε: «Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα, Μάρτης κι α μαρδίση καλοκαίρι θα μυρίση.» Οι 3 γριές κακές βάναν τον τσοπάνη μέσα στο καζάνι, γιατί ο Μ. έχει δανειστή 2 μέρες από τον Φλεβάρη. Η γριά μπήκε από κάτου απ’ το καζάνι, αφού ψοφήσαν όλα της τα πρόβατα και τα κατσίκια.

Ιωαννίδου, Μ. (1942)
Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Μια γυναίκα έγκυα πήγαινε στο νερό, και την αντάμωσ’ μια άλλ’ πάλε και την λέει. – Γιατί μωρ’ πας στο νερό σήμερα (ήταν τ’ άη Συμιού) είσαι κι έγκυα; Γένκε το παιδί κι έπαιζαν τα ματάκια τ’ όπως τρέχ’ το νερό. Σάλευαν δώθε κείθε.

Μέγας, Γ. (1937)
Οι Δρίμες. Οι τρεις πρώται ημέραι του Αυγούστου φέρονται υπό το όνομα Δρίμες. Άμα είναι Δρίμες δεν κάνει ούτε ρούχα να πλύνης, ούτε να λουστής, ούτε να πλυθής, ούτε να κάμης μπάνιο στη θάλασσα. Εκειναδά τα χρόνια μια γυναίκα έβαλε μπουγάδα κι όλα τσης τα ρούχα λειώσανε, που γινήκανε κόσκινο.

Βήχος, Κωνσταντίνος (1960)
24η Δεκεμβρίου

Αρχίζουν «τα παγανά» (έρχονται οι διαβόλοι να πειράξουν τους ανθρώπους).

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Η δουλειά της Κυριακής

Μια φορά ήτονε μια γυναίκα τόσο προκομμένη που εδούλευε κάθε μέρα από την αυγή ως το βράδυ κι ούτε Κυριακάδες κράταγε, ούτε Σαββατόβραδα, ούτε τίποτες. Αυτή λοιπόν η γυναίκα είχε έναν γιο που ήθελε να γίνη παπάς κι όλα ευτούνα τα πράγματα του κακοφαινόσαντε. – Μα, μητέρα, της έλεγε καθεμέρα, γιατί τήνε χαλάς την Κυριακή, δεν το ξέρεις που είναι αμαρτία; - Το ξέρω, γιέ μ’, αλλά τι να κάνω; Μπορώ να...

Ταρσούλη, Γεωργία (1928)
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι πάντα σκοτηνιασμένη και βροχερή από λύπη για τη σταύρωση του Χριστού.

Μαρκέτου, Λούλα
Μολογάνε ότι όποιος έβαλε να φάη κρέας ‘κείν’ την ημέρα (τ’ άη Γιαννιού, 29 Αυγούστου), έβρηκε χέρι ή ποδάρ, μέσα στη ζ’μαρόπιττα (που έβαλαν βούτυρο ή ξινότυρ’) και δεν το ‘φαγαν. Βρήκαν δάχτυλο μέσα στο κρέας που έβραζαν και δεν ξαναρτύθηκε κανένας.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Κατάθεσις της εσθήτος της Θεοτόκου (2 Ιουλίου). Όνομα της εορτής: Παναγία η καψοδεματούσα. Την ημέραν αυτήν δεν κάμει να αλωνίζουν. Όποιος αλωνίση, του καίει η Παναγία τα δεμάτια, γι’ αυτό λέγεται «καψοδεματούσα». Διηγούνται μάλιστα ότι κάποιος αλώνιζε την ημέραν αυτήν και είδαν τη φωτιά που έπεσε από τον ουρανό και του έκαψε τα δεμάτια.

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)
Στρίγλα, η 1)= επί γυναικός μοχθηράς, θηριώδους των ψυχών 2) επί γυναικός κατίσχνον. Στρίγλης, ο= επί ανδρός κατίσχνον ως στριγλιάρης – α – ικο, στρίγλικο, το= επί παιδός κατίσχνον.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
Της Αγίας Μαύρας, όποιος πιάση δουλειά, θα βγάλη μαυρές στα χέρια, στα πόδια, σ’ όλο το κορμί και τη φύλαγάμ’ την ημέρα αυτή (στις 3 Μαΐου).

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Πάνω στο βουνό μια γρηά έβοσκε τα πρόβατα και έκανε πολύ κρύο. Ήταν οι τελευταίες ημέρες του Μάρτη και ενώ ετελείωνε ο μήνας και θα έμπαινε ο Απρίλιος έκαμε ξαστεριά, έβγαλε ήλιο και ήτανε χαρά Θεού. Τότε η γρηά εχάρηκε πολύ, επήρε θάρρος και είπε: «πρίτ’ς Μάρτη μου, ήλθε ο Απρίλης, εγώ τα ‘βγαλα τα κατσικάκια μου». Τότε θυμώνει ο Μάρτης και παίρνει μίαν ημέραν από τον Φεβρουάριον, ρίχνει πολύ χιόνι,...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Μια ύφαινενε στο χωριό μας κάθε Παρασκευή κ’ επήενε η Αγία Παρασκευγή και τσ’ ήδωσενε μέσ’ στα μάθια κ’ εστραβώθηκενε. Ύστερα αρρώστησενε κ’ ελυώσαν dα κριάτα τζη κ’ επέθανενε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Στρίγλα και στρίγλικα. (ονομάζονται τα παιδιά, των οποίων οι γονείς απέθανον πολύ εγκαίρως.)

Μυστακίδης, Νικόλαος Γ. (1908)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Κυριακή του Πάσχα «Λαμπρή ή Πασχαλιά». Αυτή έρχεται με το γαϊδουράκι από την Ανατολή. ﻿

Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις. ﻿

24η Δεκεμβρίου Αρχίζουν «τα παγανά» (έρχονται οι διαβόλοι να πειράξουν τους ανθρώπους). ﻿

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι πάντα σκοτηνιασμένη και βροχερή από λύπη για τη σταύρωση του Χριστού. ﻿

Της Αγίας Μαύρας, όποιος πιάση δουλειά, θα βγάλη μαυρές στα χέρια, στα πόδια, σ’ όλο το κορμί και τη φύλαγάμ’ την ημέρα αυτή (στις 3 Μαΐου). ﻿

Στρίγλα και στρίγλικα. (ονομάζονται τα παιδιά, των οποίων οι γονείς απέθανον πολύ εγκαίρως.) ﻿

Κυριακή του Πάσχα

«Λαμπρή ή Πασχαλιά». Αυτή έρχεται με το γαϊδουράκι από την Ανατολή.

Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις.

24η Δεκεμβρίου

Αρχίζουν «τα παγανά» (έρχονται οι διαβόλοι να πειράξουν τους ανθρώπους).

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι πάντα σκοτηνιασμένη και βροχερή από λύπη για τη σταύρωση του Χριστού.

Της Αγίας Μαύρας, όποιος πιάση δουλειά, θα βγάλη μαυρές στα χέρια, στα πόδια, σ’ όλο το κορμί και τη φύλαγάμ’ την ημέρα αυτή (στις 3 Μαΐου).

Στρίγλα και στρίγλικα. (ονομάζονται τα παιδιά, των οποίων οι γονείς απέθανον πολύ εγκαίρως.)