Recent entries

Άμα κινούσε νύχτα να πάη στ’ αμπέλι ένας χωριανός μας σιάζονταν φάντασμα. Πότε γένονταν σκυλάκι, πότε γένονταν κριαράκι. Πότε έβγαινε μπροστά απ’ αθτόν πότε πίσω ακλουθούσε, αλλά δεν τον πείραζε. Τον ακλουθούσε μέχρι το σπίτι. Αυτός ο άνθρωπος μόλις έφθανε στου σπίτι άφινε έξω τα παπούτσια και το καπίτο για να μη μπη μέσα. Αλλά το πρωΐ δεν το εύρισκε εκεί το παραμέριζε το σβάρνιζε ίσα πέρα. [καπίτο=...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)

Φανταζά= φάντασμα

Λουλάκις, Γ.

Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα”

Μουσαίος

γυρίτζου την νύχτα= πλανώνται την νύκτα φαντάσματα.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)

Τα φαντάσματα και στοιχειά είναι τερατώδους φύσεως αντιστοιχούντα με τους αρχαίους Τιτάνας, Κύκλωπας, Γίγαντας κτλ. Τα οποία περιτριγυρίζουν νύκτα εις τα βουνά, δάση, αξοχικά φρέατα, νερόμυλους, βρύσεις, ποταμούς και εις τα υπόγεια και σκοτεινά μέρη των οικών. Δια τούτο οι πιστεύοντες εις αυτά δεν πλησιάζουν νύκτα εις τα ειρημένα μέρη, μήτα αντλούν ύδωρ δια να μη κακοπάθουν. Αν δε κατ’ ανάγκην συμπέση...

Χατζόπουλος, Κωνσταντίνος Ν. (1873)

Η γρά Μάμαινα ηρχούντονε μια φορά με τη θυγατέρα τζης της Ερήνη από τσ’ Αγόρους. Στο δρόμο ενυχθιαστήκανε κι εφοβούντανε να μην τώσε παντήξη κανείς νιζάμης. (ετοτέσα ήσανε νιζάμηδες). Όντον επερνούσανε στη Χελιδονιά θωρούνε μέσα από τσι λυγιές μιαν κεφαλή κι εψήλωνε κι εψήλωνε. Αυτές εθαρρούσανε, πως ήτονε νιζάμης και σφίγγουνε απάνω κι εγλακούσανε κι εγλακούσανε κι εβγήκεν η γλώσσα ντως μια οργνιά,...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)

Πιτσόνης και πιτσονάκι= ο διάβολος – το διαβουλάκι.

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου

Διάουλους: Τον διάβολον φαντάζονται ως άνθρωπου με ένα πόδα, δια τούτο λέγουσιν οσάκις δύο φυλονικούσι “χουρέβ ου άλλους μι του ένα του πουδάρ”. Πιστεύουσι δε ότι εξαφανίζεται μόλις ιδή φως ή οσφρανθή θυμίαμα. Λέγουσιν αυτόν ωσαύτως “τρισκατάρατους” “Ιούδας”, “Ισκαριώτης”. “Βιιλζιβούλτς”, “ου όξου 'που 'δω” ή απλώς “ου άλλους”.

Λαζάρου, Αν.

Ο δαίμονας του Σκεύη

Στου Σκεύη, κάθε βράδυ ακούγεται στη μέση στο χωράφι ένας βόγγος. Άμα καθήσης ώρα κι αφουκρασθής τ' ακούς καθαρά. Δε σε πειράζει όμως, μόνο βογγάει και τίποτε άλλο.

Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ. (1963)

Δαίμονες υπάρχουν στο Βέλος ποταμό και εμποδίζουν τα κυνήγια να κατέβουν κάτω από το Σκαλοχώρι. Δαίμονες είναι θαμμένοι δίπλα από το διδακτήριον του Σχολείου μας, και τους σκέπασαν με πολύ μεγάλες πέτρες. Ένας δαίμονας στάθηκε στο στεγνό δένδρο παλαιάς Εκκλησίας, αυτός γκρέμισε τον τοίχο, αυτός λερώνει, αυτός χαλάει.

Μπέλλος, Αναστάσιος Ζήση (1962)

Η μπαρμπαλαού (φάντασμα)

Μπαρμπαλαού, μπαρμπαλαού θα βγη το Κόλι (φάντασμα) τσ' ο αφένdης θα πλαγιάση κόμα γιαυτά (γιατί) είναι παράωρα.

Σταμπόλας, Π. (1933)

σκιωτικό το= το φάντασμα: εγύριζ' όξω ως την ώρα που βγαίνουν τα σκιωτικά.

Κοντοστάνος, Μεθόδιος (1930)

Φαντάσματα

Τα φαντάσματα βγαίνουν μόνον τη νύκτα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Υπάρχουν αρκετές παραδόσεις που έχουν σχέσι με φαντάσματα, με ησκιώματα, με δαιμονικά όντα. Φυσικά τα φαντάσματα αυτά είναι δημιουργήματα, του λαού, δημιουργήματα της φαντασίας του, που δεν έχουν πραγματική υπόστασι. Κατά την αντίληψι του λαού τα όντα αυτά είναι υπερφυσικά, που τα βλέπει κανείς, αλλά δεν μπορεί να τ’ αγκίξη. Πιστεύουν ότι τα φαντάσματα είναι ψυχές νεκρών, που δεν βρίσκουν ησυχία στο...

Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ. (1963)

Τατσινάς= σατανάς

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου

Φαντάσματα

Όπως είναι τα μεσάνυκτα έτσι είναι και το μεσημέρι. Η Κα Μαρία Δουλγεράκη διηγείται ότι κάποιος προ πολλά χρόνια, στην Ποντγκουρίτσα, επέρνα απ' εκεί με τη μάννα της το μεσημέρι και ήκουσαν μια φωνή “Μπρε μπρε μπρε”. Εκοιτάξαμε γύρω και δεν ήταν κανείς. Εκεί κοντά ήταν Τούρκικα μνήματα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Υπάρχουν σπίτια που όσοι κατοικήσαν δεν είδαν προκοπή. Λένε πως αυτά τα σπίτια έχουν φάντασμα (σεύκα).

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Ήσκιωμα= καλείται πάθημα, νόσημα, υφ’ ου καταλαμβάνονται (ως προείπομεν) οι όρνιθες και οι άνθρωποι κατ’ αυτό μελανούνται είπαν το σώμα του ανθρώπου των δε ορνίθων το λειρίον αναλλάττονται δε του τοιούτου νοσήματος, αν οι μεν άνθρωποι, καπνισθώσι δια φύλλων καπνού, οι δε όρνιθες μεταλλάξωσι ορνιθώνα. Πες και εκ τίνων το νόσημα τούτο προέρχεται αδυνατούσα η κοινή αντίληψις να εξεύρη έπλασεν ως εν...

Πολίτης, Νικ.

Λαβαίνω= προσβάλλομαι υπό ακαθάρτων πνευμάτων”.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)

Απ' όξω: η υστερική κατάσταση ως ες πάσα νόσος μ' εγκεφαλικήν εξέργεσιν, ως νομίζουσι επαρχείας του απ' όξω από δω (διαβόλου_ προερχόμενη εκάστοτε. Τούτο λέγεται και ντέμα κ΄αγερικό.

Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)

Παραδόσεις: Recent submissions

Φανταζά= φάντασμα ﻿

Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα” ﻿

γυρίτζου την νύχτα= πλανώνται την νύκτα φαντάσματα. ﻿

Πιτσόνης και πιτσονάκι= ο διάβολος – το διαβουλάκι. ﻿

Η μπαρμπαλαού (φάντασμα) Μπαρμπαλαού, μπαρμπαλαού θα βγη το Κόλι (φάντασμα) τσ' ο αφένdης θα πλαγιάση κόμα γιαυτά (γιατί) είναι παράωρα. ﻿

σκιωτικό το= το φάντασμα: εγύριζ' όξω ως την ώρα που βγαίνουν τα σκιωτικά. ﻿

Φαντάσματα Τα φαντάσματα βγαίνουν μόνον τη νύκτα. ﻿

Τατσινάς= σατανάς ﻿

Υπάρχουν σπίτια που όσοι κατοικήσαν δεν είδαν προκοπή. Λένε πως αυτά τα σπίτια έχουν φάντασμα (σεύκα). ﻿

Λαβαίνω= προσβάλλομαι υπό ακαθάρτων πνευμάτων”. ﻿

Φανταζά= φάντασμα

Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα”

γυρίτζου την νύχτα= πλανώνται την νύκτα φαντάσματα.

Πιτσόνης και πιτσονάκι= ο διάβολος – το διαβουλάκι.

Η μπαρμπαλαού (φάντασμα)

Μπαρμπαλαού, μπαρμπαλαού θα βγη το Κόλι (φάντασμα) τσ' ο αφένdης θα πλαγιάση κόμα γιαυτά (γιατί) είναι παράωρα.

σκιωτικό το= το φάντασμα: εγύριζ' όξω ως την ώρα που βγαίνουν τα σκιωτικά.

Φαντάσματα

Τα φαντάσματα βγαίνουν μόνον τη νύκτα.

Τατσινάς= σατανάς

Υπάρχουν σπίτια που όσοι κατοικήσαν δεν είδαν προκοπή. Λένε πως αυτά τα σπίτια έχουν φάντασμα (σεύκα).

Λαβαίνω= προσβάλλομαι υπό ακαθάρτων πνευμάτων”.