Recent entries

Now showing items 1141-1160 of 6798

Μάρισσα, η ειμαρμένη, μοίρα. Απαντά εν τω εβδόμω στίχω του άσματος του Ανδρονίκου Σακ. σ. 9. Η μοίρισσα το 'τάϊζεν ψιχούδιμ με το μέλιν για να μεαλύνη γλήορα για να πουσουρμανέτζη. Νυν αντ' αυτού χρώνται οι Κύπριοι τοις τύχη και τω ξένω: σόρτα “Εν έχω τύχων, αν είχα τύχηθ θα ήμουν άλλος άνθρωπος.” “σόρτα μου εμ μαύρκη.”

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)
Οι Μοίρες μοιραίνουν το παιδί στις τρεις ημέρες, την άλλη μέρα θαν τα βρουν τσιμπημμένα ό,τι τις είχαν βαλμένα”. [Δια τούτο “μοιραίνω το φαΐ” σημαίνει: τσιμπάω λιγάκι π.χ. “Φαΐ τι το μοιραίνεις έτσι το φαΐ;”]

Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)
Μια φορά μια μάννα άκουσε το βράδυ το τρίτο βράδυ που κοιμούτανε κοντά στο μικρό της τις τρεις μοίρες που επήγαν να το μοιράνουν. Η πρώτη Μοίρα λέει ότι θα ζήση πέντε χρόνια η άλλη λέει έξ χρόνια και τρίτη θα ζήση είκοσι χρόνια θ' αρραβωνιαστή και εκεί που θα πάη να στεφανωθή θα βγη ένα φίδι θα τον φάη και θα πεθάνη. Ήρθε η ώρα του παιδιού σε ηλικία είκοσι ετών να παντρευτή. Έμπήκε το παιδί σα γαμπρός...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Κυκλοφορεί η εξής διήγησις, ήτις τείνει να επαληθεύση το δόγμα: «Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον»: Δια κάποιο παιδί οι Μοίρες είχον ορίσει ότι θα επνίγετο, εγνώριζον δε το τοιούτον οι οικείοι του και ελάμβανον τα κατάλληλα μέτρα, προς αποτροπήν. Έφθασεν η ημέρα του γάμου του και η ώρα της εκκινήσεως δια να πάρουν την νύμφην. Ηθέλησεν ο γαμβρός ν’ αποσυρθή κάπου κατ’ ιδίαν, δια τινας στιγμάς. Εκεί όπου...

Δρούγκας, Δημήτριος Αθ. (1952)
Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
“Τουν ι μοιράναν οι μοίρης= τον εμοίραναν αι μοίραι δηλ. Του απεφάσισαν τύχη του” του επέκλωσαν τα εις αυτόν συμβησόμενα.

Ιωαννίδης, Σωτήρης Ν.
Μια μάννα πλάγιασε να κοιμηθή και ήρθαν την τρίτην ημέραν τρεις Μοίρες. Η μια λέει έ είναι και καλό. Η άλλη λέει να τελειώση ώσπου να τελειώση το ξύλο από την φωτιά να καή. Η μάννα το ακούει. Σηκώνεται η μάννα και το σβύνει το ξύλο και το βάζει στο σεντούκι. Καλεί την νύμφη της όταν παντρεύτηκε το παιδί της και της δίδει το ξύλο τυλιγμένο σ' ένα παννί και της είπε ότι όσο το διατηρεί θα ζη ο άνδρας...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Χαρακτηριστική σχετικώς (με το ό,τι έγραψαν οι μοίρες είναι αναπότρεπτον) είναι και η εξής ιστοριούλα. Ένας κουμπάρος ήκουσεν ντες μοίρες που εμοίρασαν το παιδί και είπαν ότι την ημέραν που θα κλείση τα 12 χρόνια θα πέση μέσα στο πηάδι να πνιή (πνιγή). Πήε (πήγε) στα ξένα ο κουμπάρος και σάμμα (όταν) εκόντεβγεν ο καιρός που θα έκλειεν ντο παιδί τα 12 χρίνια γύρισε γκαι πήε στο σπίτιν ντου κουμπάρου...

Ζάρακας, Νικόλαος Α. (1958)
Μοίρες

Άμα γεννήση η γυναίκα αμέσως βάζουνε στο τραπέζι ένα ποτήρι νερό και γλυκό γιατί “θα έρθουν οι Μοίρες να το μοιράσουν το παιδί ή καλά θα πάη ή κακά”. “Οι Μοίρες το μοιρνούνε το παιδί”. “Μια βολά ήτανε ένας που ήκαμε η γυναίκα του ένα παιδάκι, παλληκάρι. Αυτό το είχανε οι Μοίρες μοιρασμένο να γενή 17 ή 18 χρονώ κ' ύστερης θα πάη σ' ένα πηγάδι και αν είναι ανοικτό θα πάη μέσα να πνιγή. Ήρχε η ώρα που...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Μαύρη θάλασσα

Ένας νειός Κουτσόβλαχος, άκουσε από ταξιδεμένους πατριώτες του να παινεύουν την εξωτική ομμορφιά μιας κοπέλλας, που ζούσε πέρα απ’ τη Μαύρη θάλασσα. Χωρίς να έχει ιδεί το κορίτσι, αισθάνθηκε παράφορο έρωτα. Ο νους του σκιάστηκε και η σκέψη του ερευνούσε να βρει τον τρόπο να τρέξει κοντά του. Η παράδοση αναφέρει ότι ο νειός, τραγουδώντας το τραγούδι της αγάπης του, καβαλλίκεψε το φτερωτό άλογο, που...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Το διπλό ψωμί

Είταν ένας εδώ κ’ είχε πολλά παιδιά. Κ’ ήμεινε πάλ’ έγκυος η γυναίκα τ’. Λέει, «Βρε γυναίκα, τι θα το κάνουμε κι άλλο παιδί; Φτωχοί αθρώπ’ είμαστε, πώς να τα θρέψουμε τόσα παιδιά; Άλλο δεν είναι παρά να το δώσουμε». Γεννάει λοιπόν αυτή και κάν’ δύο! «Ώχου», λέει, «καήλα μ’. Θα μας σκοτώσ’». Λέει η γειτόνισσα: «Να το πάρω γω το ένα;». «Λέει, «Να το πάρ’ς». Το παίρν’ που λες αυτή και φεύγ΄. Ερχόταν...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Η τύχαις ή μοίραις

Σ τη μέση κατάμεσα της γης είναι ένα βουνό πολύ ψηλό, ώστε η κορφή του φτάνει στον ουρανό. Εκεί κάθουνται η μοίραις ή τύχαις. Κάθε άνθρωπος άμα γεννηθή γεννιέται και η τύχη του. Ώστε κάθε άνθρωπος έχει και τη δική του τύχη ή μοίρα ξεχωριστά εκεί 'ς το βουνό, όπως εδώ εις την γην έχει κοντά του τον φύλακά του Άγγελον ένας, μοναχά ένας από 'μας τους ανθρώπους κατώρθωσε να πάη 'ς εκείνο το βουνό. Αλλά...

Λάσκαρης, Νικόλαος
γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Στις τρεις πάνε οι Μοίρες και το μοιραίνουν και γραφουνε στο κεφάλι του, ό,τι καλό ή κακό θα περάση, ούλα, δεν έχεις ακουστά που λένε «μα τόγραφε η μοίρα του να το πάθη και φτούνο!». Και κει που ξεθάφτουνε τους αντρώπους, το κεφάλι του καθενού έχει γράμματα δεν τα γλέπουνε ούλοι κανιά άνθη αν ντέση, τα γλέπει. Και βάναμε παλαικά, τώρα τ’ απαρατήκαμε και καλά κάμαμε – δε ματαγνωμίζουνε κείνες ό,τι...

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ.
Γέννησις

Τρεις μέρες από την γέννα μου ήρθαν τρεις μπάμπες και καθόντουσαν στο τζάκι. Η πρώτη λέει το δεύτερο η δεύτερη το τρίτο η τρίτη λέει το τρίτο. Το καρτερούσε και ήταν αν πεθάνη την τρίτη ημέραν το παιδί μου.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Μοίραι

Ο λαός πιστεύει τας Μοίρας τρεις ή τέσσαρας τον αριθμόν ας προσωποποιούσιν επιρρεπή προς το άχαρι της δυσιδαιμονίας έργον γραΐδια τινά υπό μορφήν γραιών γυναικών μελανοφορουμένων και ενδιαιτομένων αοράτως εις όρη απρόσιτα και απότομα και εις χαράδρας τρομακτικάς. (Ίδε περί τα επτά σελ. 114).

Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1896)
Αι Μοίραι θεωρούνται τρεις του αριθμόν. Η ηλικία αυτών είναι διάφορος. Παρίστανται ως επί το πλείστον νήθουσαι. Και άλλοι μεν μύθοι παριστάνουσιν αυτάς ως αράπισσας, άλλοι δε ως λευκάς. Αι Μοίραι αποφασίζουσιν απολύτως περί της τύχης των ανθρώπων, εκείνα δε, τα οποία θα αποφασίσωσιν, είναι αναπόφευκτα. Δια τούτο λέγουσι: «Τα ‘χει η Μοίρα μου γραμμένα, δεν παρέρχεται κανένα» και «γραφτό μου ήτονε»....

Άγνωστος συλλογέας
Μοίρες

Ένα παλληκάρι μια φορά κοιμότανε σ’ ένα σπίτι. Εκεί ήτανε κ’ ένα μωρό που είχε γεννηθή πριν από τρεις μέρες. Το παλληκάρι την νύκτα ακούει τρεις γυναίκες που παρουσιάστηκαν κ’ έλεγε η πρώτη στο μωρό. «Εσύ τόσα χρόνια θα ζήσης.» Η άλλη του λέει: «Να είσαι τυχερή». Και η Τρίτη λέει: «Εσύ τυχερή; να μεγαλώσης και το παλληκάρι που ακούει να το πάρης άντρα. Το παλληκάρι που ήταν δώδεκα χρονώ, όταν ήκουσε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Το Γράψιμο της μοίρας

Στις 3 μέρες, από την γέννηση του βρέφους, θάρθουν οι Μοίρες να μοιράνουν το παιδί. Βάζουν τότε στο μωρό λεφτά κι ένα κόκκινο ρούχο. Επίσης διατηρούν το φως αναμμένο, για να ιδούν οι Μοίρες και να μη σκοντάψουν. Αφηγούνται και το πιστεύουν, πως κάποτε μια μητέρα παραμόνεψε και άκουσε τις Μοίρες να λένε: «Θα μεγαλώση, θα γίνη όμορφο και γερό παλληκάρι αλλά θα τον δαγκάση ένα φίδι και θα πεθάνη». Γι’...

Βλάχος, Αναστάσιος Δ. (1953)

Παραδόσεις: Recent submissions

Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής. ﻿

“Τουν ι μοιράναν οι μοίρης= τον εμοίραναν αι μοίραι δηλ. Του απεφάσισαν τύχη του” του επέκλωσαν τα εις αυτόν συμβησόμενα. ﻿

γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ. ﻿

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα. ﻿

Αγνάντεψε η Γριά με τη μπόλια. Εννοείται η Τύχη ήτο δυσμενής.

“Τουν ι μοιράναν οι μοίρης= τον εμοίραναν αι μοίραι δηλ. Του απεφάσισαν τύχη του” του επέκλωσαν τα εις αυτόν συμβησόμενα.

γραφτό, το= η μοίρα τινος: “ήτανε γραφτό του” = τούτο ενέπρωτο αυτώ.

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.