Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-20 από 45

Από το Κάστρο το δ’κό μας επικοινωνούσε στη Γουρ’νωτή. Εκεί πάνου ήταν φρούριο (έχει τείχια). Ήταν πολεμίστρα, παρατησειτήρια. Εσκάψαμε να βρούμι παράδες, δε βρήκαμε. Ικεί μέσα στη Γουρνωτή βρίσκονται ένα Τουλούμ΄λίρες. Ήταν ένας κλέφτης από δώ, ο Κατσόγιαννος (Κατσόανος). Είχι χρόνια σκοτώσ’ έναν Τούρκο στα Βαρκά, στη βρύσ’ (στο Καστρί κι έγειρε στο Παλιορωμέικο. Όντας γίνηκε το Ελληνικό, του λένε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Αράπ’ γκρεμός: Περνούσε στρατός από κει κι έγινε μάχη και σκοτώθ’κε ο Αράπης απ’ τον γκρεμό. Βλ. σελ. 83 Εγίνηκε μάχη και νικήθηκε αράπης και γκρεμίστηκε με τ΄ άλογό του από το βράχον.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Αυτός ο Γιαννόπουλος περιώδευε εδώ δασοφύλακας. Ο ηγούμενος ξεχέρσωνε το λόγγο για να βάλη καπνό. Ο δασοφύλακας του 'κανε πρωτόκολλο και δικάστηκε 42 1/2 δραχμές. Εστεναχωρήθηκε ο ηγούμενος και έρριξε τα κειμήλια (= ιερά λείψανα) στο λόγγο. Αν δεν δείξετε το θαύμα σας, δεν θα σας πάρω μέσα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Βρέθ'καν τάφ', που είχαν μέσα όλα τα χρειαζούμενα του ανθρώπου: λαηνάκια, κουμπαράδες, ξίφια, τασάκια, κουταλάκια, μαχαίρια. Λοιπόν αυτό δείχν' πως δεν πέθαιναν με τ'ν ησυχία τ'ς, αλλά ξαφνικά. Τους έβρισκε λοιπόν ο θάνατος, εκεί που χώνονταν με τα πράγματά τους, από το Οργικό [Οργικό= ασθένεια].

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Για Νεράϊδες έλεγε η πεθερά του, πως παρουσιάζονταν στον Άγιο Κωσταντίνο, στ’ άλωνια που χορεύανε. Παρουσιάζονταν κι τραγουδούσαν.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Έβγαιν' ένας μπ'γάς και μούγκριζε απ' εδώ απ' τον Άη Γιώργ' ως τον Άη Νικόλα κι μπούριζε. Η βάβα μου είχε χάσει ένα δικό τ'ς βόδι άκουσε το μπούρισμα (= μούγκρισμα) και βγήκι. Είδι τότις ένα μπουγά θερίονε, με κέρατα λαμπερά. Δεν έκρινε ντίπ' κι μπήκι μέσα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Ένας απ’ αυτούς τους Σακελλαροπ’λαίοις κίνησι η ώρα 12 απ’ το Αλώνι από τον Πόρο (4 -5 χιλιόμετρα χαντάκια, ρέματα, διάβα) με το μ’λάρ’ φορτωμένο στάρ’. Όταν έφτασε στην θέση Ξαμ’λιά ( Έξω αμπέλια. Έχει εκεί τραγασές), τούρτε μια θαμπωμάρα, του παρουσιάστ΄κε ένας σκύλος. Του ‘κανε έτσι με το ξύλο εφ’γε. Έπειτ’ από λίγο, μια κλώσσα με τα κοττόπουλα. Μετά, ένα κριάρ’ υπερφυσικό μέγεθος, που ήθελε να...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Ένας νέος, γαμπρός μου εδώ στο γιοφύρ’ είναι κάτι πέτρινα μαντριά. Εκεί π’ βούσκουνε τα πρόβατα μέσ’ στο Τριφύλλ’ άκουσε βογγητό. Τα πρόβατα πρόγκιξαν. Δεν ήθελε να ξαναπάνε. Μόλις φτάνουνε στην καρυδιά. Τη β! βραδιά, μαζί με τον πατέρα του, άκουσε το βογγητό κι επίστεψε κι ο ίδιος. Λένε πως μπορεί οι αντάρτες να σκότωσαν κανένα και βογγάει το αίμα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Είχανι καρούτις (=στέρνες , τεπόζιτα κατ’ στο Μοναστήρι). Ψηλά στον Προφήτ’ Ηλία (μετόχι) είχανε αμπέλια. Κάνανε τόσον πολύ καρπό, που τα πατούσανι σι κάδ’ κι ανοίγαν σουλήνες, σουϊλα(= αγωγοί από πέτρα με στεγανό κλείσιμο. Από δέντρα φκιάνουν κανάλια. Εκεί ψηλά ήταν κι η Πρατόστρουγγα όπου άρμεγαν το γάλα και έφθανε πάλι στο μοναστήρ’ από άλλα σούϊλα. Με την ορμή τς μάλιστα το γάλα κοπανίζονταν κι...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Είχε η Τσολακίνα πέντε σειρές φλωριά στο φόρεμά της. 'Εβανε 30 Αρβανίτις μπροστά κι 30 πίσω, όθεν πάγανε. Ήρθ'η ώρα κι έγινε υπηρέτρια, όθεν πάγαινε. Ήρθ'η ώρα κι έγινε υπηρέτρια, γιατί ο άντρας τς, ο Τσολάκογλου έκανε για τον εαυτό τ'.Σύμμασι όλα τα σπίτια, τα πήρι και έφκιαξι τον Πύργο κι τα μπαξέδια (την Κούλια)Στο τέλος βρικολάκιασε κι έγινε γουρούν'κι φαίνονταν η αρρεβώνα στου μπροστ'νό του ποδάρ'όπως...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Είχε μετόχια το Μοναστήρι στη Ρωσσία, στο Σμόκοβο, Δομοκό, Δρανίστα. Έφτασε να έχ' τεράστια περιουσία. Το κρασί, είχε εδώ σούϊλα (σωλήνες) και το κατέβαζαν κάτου. Το ίδιο και το γάλα. Από τα μαντριά το κατέβαζαν στο Μοναστήρι με σούϊλα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Άγιος Βασίλειος

Είχ’ έναν Ταύρο ο Αγ. Βασίλειος (είχε πολλές γελάδες) κι έτρεχε στα σπαρτά. Οι άρχοντες εδώ ήθελανε να τον σκοτώσουν. Έστειλαν το Γιαννούλη με ντουλαρμάδες (όπλα της εποχής) να τουφεκίσ’ τον ταύρον αλλά δεν έπιαν’. Αυτός κατάλαβε πώς ήταν θαύμα. Σηκώθ’κε κι έφυγε. Πασιάς τότες ήταν ο κύρ Μάρκος. «Κύρ Μάρκο, δεν πάω» Άλλος λέει : «θα πάω εγώ κι θα του χέσω τον πατέρα». Πήγε και βάνει βόλια και τον...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Εξοχίτης ένας, ένα βράδ' περνούσε στον Άη Μάρκο και τον ακλούθαγε μια κηδεία με τον παπά και τον κόσμο. Κι ήρθαν ως το σταυρό και χάθηκε η κηδεία.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Επήγ’ ο Χριστός και ζήτησ’ από ‘να βοκόλο να τα’δείξ που είν’ο δρόμος.(‘Κει κοντά ήταν και πρόβατα). Τα πρόβατα στρέγκαγαν (από μύγα).Του ‘δεξε μι του πουδάρ’.Βρίσκ’ τον πρατάρ’.Του δειξε. – Να,’πο κεί.(γέρος παρ’στάστ’κε η Χριστός. Του ‘δωκε ευλογία. Όταν βαρή ο ήλιος να πιάνουν τον ήσκιο και να μη τα’ράζωνται ντίπ. Και στον άλλον κατάρα : Να τα κολλής΄’ η μύγα και να μη σταματάνε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Επί των ημερών μου, ένα φώς τη νύχτ' απο δω απ' τον Άγιο Αθανάσιο - τον Αγ. Βησάριο κι επήανε ίσα κατά πέρ'. Επειδή σ'αυτό το μέρος πάνε και θάφτουνε μπαστάρδους και μικρά αβάφτιστα κι εκείνα βρυκολακιάζουν και γυρίζουν. (Ενώ στην ουσία είναι απο τα προσήσκια = προσίσκια; ίσκα; Όταν σαπίζ' το ξύλο στο δάσος, έχει ζωμό που φωσφορίζει και φεγγίζει.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Μενελαϊς

Εστάθμευσε εδώ ο Μενέλαος της Σπάρτης (εδώ στη Ρεντίνα). Απ’ αυτό ωνομάσθηκε δήμος Μενελαϊδους. Είχε κέντρο εδώ.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Η Λάμια στο Βαθύλακο έβγαινε στο μύλο, μεσημέρι και τη Νύχτα 12 η ώρα. Περνώντας σε γάμο τ’ς άφηναν ψωμάκι, κουλούρα, γιατί αλλιώς δεν έζηγε (= εζούσε) στο χρόνο. Άκουσες μέσα στο ρέμα κρότο σαν άρμα. Λένε πως πάτ’σε ένα κουρίτσ’ κι έμεινε παράλυτο.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Η μπουλντόζα πιο κάτ’ από το Σμόκοβο βρήκε δυο μνήματα συνεχόμενα με κοινή πλάκα. Βρήκανε κόκκαλα μέσα. Μεγάλα σαν από γίγαντες. Λένε πως κάποτε όταν πέθαινε στα παλιά χρόνια ο άντρας, πεθαινε κοντά κι έθαβαν και τη γυναίκα κι έτσι εξηγείται ο τάφος αυτός των δύο.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Παναγία

Η Ρεντίνα ήταν 7 χωριά σε διάφορα μέρη. Κρυφό χωριό, Παλιά Παρασκευή, Αγιοπηγή, Κουστάμπαση, Τσάτσα, Παλιοχώρια, Λυτά. Επί Τουρκοκρατίας υπήρχε η Μονή Κοιμ. Θεοτόκου. Εκεί ήταν γυμνάσιο με καθηγητάς αξίας και για ανωτέρας σπουδάς πήγαιναν εκεί. Είχε δυό υπόγειους στοάς. Η μια έβγαινε στα Παλιάμπελα, η άλλη στο Γεφύρι. Όταν οι Τούρκοι έβλεπαν αρματωλούς ν αμπαίνουν κια να μη βγαίνουν επίστευαν και...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Για Νεράϊδες έλεγε η πεθερά του, πως παρουσιάζονταν στον Άγιο Κωσταντίνο, στ’ άλωνια που χορεύανε. Παρουσιάζονταν κι τραγουδούσαν. ﻿

﻿

Εξοχίτης ένας, ένα βράδ' περνούσε στον Άη Μάρκο και τον ακλούθαγε μια κηδεία με τον παπά και τον κόσμο. Κι ήρθαν ως το σταυρό και χάθηκε η κηδεία. ﻿

Μενελαϊς Εστάθμευσε εδώ ο Μενέλαος της Σπάρτης (εδώ στη Ρεντίνα). Απ’ αυτό ωνομάσθηκε δήμος Μενελαϊδους. Είχε κέντρο εδώ. ﻿

Για Νεράϊδες έλεγε η πεθερά του, πως παρουσιάζονταν στον Άγιο Κωσταντίνο, στ’ άλωνια που χορεύανε. Παρουσιάζονταν κι τραγουδούσαν.

Εξοχίτης ένας, ένα βράδ' περνούσε στον Άη Μάρκο και τον ακλούθαγε μια κηδεία με τον παπά και τον κόσμο. Κι ήρθαν ως το σταυρό και χάθηκε η κηδεία.

Μενελαϊς

Εστάθμευσε εδώ ο Μενέλαος της Σπάρτης (εδώ στη Ρεντίνα). Απ’ αυτό ωνομάσθηκε δήμος Μενελαϊδους. Είχε κέντρο εδώ.