Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-13 από 13

Εδώ στη Μούργκα και Φλάμπουρο, βουνά του Σουλιού, ακούγανε από δω και κάμποσα χρόνια άργανα, κλαρίνα, ντέφια, να βαράνε. Μου ‘λεγε ο πάππος μου πως τ’ άκουε κ’ ήταν διαβόλ’ που βαρούσανε και δεν πλησίαζαν οι τζομπαναραίοι καθόλου προς τα εκεί.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Εκεί στον άη-Δημήτρη στα Ελλένικα έχει δή η μητέρα μου ένα στοιχειό. Ήτανε το στοιχειό απού κάτ'από μια ελιά και την ανασήκωνε απ'τις ρίζες την ελιά ολόκληρη. Την είδε με τα μάτια της.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Η δεκοχτούρα

Μια φορά κ'έναν καιρό είχε πάει ένας στα Γιάννενα και πάει στο δεσπότ'για να δουλέψ'.Κι αυτός του 'δωκε τα χρήματα του παιδιού,του ισμεκιάρ'που 'χε πάει εκεί κι αυτός του τα ξαναγύριβι.Και το καταράστηκε ο δεσπότ'ς και του πε : Παιδί μ'του 'πε να γκιζεράς τις ερημιές και να φωνάζ'ς,του λέει δεκοχτώ και τώρα φτός τον έπκιακ'η κατάρα το δεσπότ' και ρίχτ' κι κατόπι στα βουνά και στα λόγγα και φωνάζ'αυτός...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Μια φορά κ'έναν καιρό ήταν τρίγι' αδέρφια και πιάστ'καν τ'αδέρφια τα τρία και χωρίσανε. Είχανε τρία άλογα.Τα καταράστηκε ο πατέρας τους και τς είπε να γκιζεράτε στς ερημιές.Και αυτά τα 'πκιακ' η κατάρα του πατέρα και γίν'καν πουλιά στα λόγγα και φωνάζουνε ''Γιώργο Γιώργο''το 'βρες τ'άλογο. - Του 'βρα την ουρά,είπε ο μικρότερος στο μεγαλύτερο,ψήστη και φάτη και δός μου λίγο και μένα του είπε ο μεγ...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Μια φορά ξώραςχάλευα (=γύρευα) τα γίδια στη ράχ’ (στο Σούλι) και είδα ‘ναν τράγο χωρίς κουδούνι να στέκεται και να με τ’ ράη. Τον πλησίασα, τον πιάν’ απού τα κέρατα και τον χάνω. Σκιάχτ’κα. Ήταν ο σατανάς τράγος. Αρρώστησα καιρό.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Ο παππούς μου ήτανε τζομπάνος και φύλαε γίδια. Ένα βράδυ έχασε δυο γίδια και βήκε τη νύχτα για να τα βρή. Εκεί που βήκε ήτανε κάτι σαταναραίοι και βέλαζαν όπως τα γίδια. Αυτός τα μαύλαε (= φώναζε). Εκεί ήτανε οι σαταναραίοι. Όταν τους είδ’ αυτός έτρεξε. Αυτοί τον κυνηγούσαν από κοντά. Κ’ ύστερ’ ανέβηκε σ’ ένα πουρνάρ’ και κάθισ’ εκεί όσο που έφ’γαν αυτοί.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Ο Χριστός τον καιρό που τον κυνηγούσανε οι Οβραίοι εκεί που περνούσε βρίσκει τα πρόβατα, τους λέει: - Έχετε κανένα μέρος, βρε πρόβατα να με κρύψετε; Και του λεν τα πρόβατα – Θα σε κρύψωμε μέσα στο μαλλί μας. Και τον έκρυψαν το Χριστό τα πρόβατα και τα ΄χει από τότε ευλογημένα. Πέρασε παρέκει. Βρίσκει τα γίδια. Τους λέει: μπορείτε να με κρύψετε πουθενά τους λέει Αυτός ο Χριστός – Τι να σε κρύψωμε,...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Οι παγανιές ψάχνουν το δωδεκάημερο να βρούν το Χριστό. Δε βγαίνομε τη νύχτα όξω, γιατί φοβούμεστε τις παγανιές δώδεκα μέρες. Στα παιδιά για να τα φοβίσωμε λέμε : Μη βγαίνετε όξω οι παγανιές τώρα, θα σας πάρουν οι παγανιές. Όταν τελειώνουν τα δωδεκάημερα, έφ'γαν οι παγανιές λέμε.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Οι σκυλοκέφαλοι είναι δαιμόν απο το Λάκκο, απο το ποτάμι κεί το ρέμμα, που περάμε και πάμε στο Τσαγγάρι. Ήταν ανθρώπ'με σκύλινο κεφάλ'.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Πολλές φορές τυχαίν’ κακή ώρα κ’ έρχιτ’ ο σατανάς και μαρκαλεύει τα γίδια και τα πρόβατα. Μια φορά τον είδα με τα μάτια μ’. Ήταν ένας αψηλός τράγος με γένεια και μούσι. Σκιάχτ’κα κ’ έφγα. Πάησα σπίτ’ κ έπεσα. Πέρασε μήνας και γέρεψα.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Στις κουφάλες από τα δέντρα συχνάζει ο διάβολος και γι’ αυτό τα κυνηγάει, τα βαράει και κεραυνός, γιατί πάει εκεί ο διάβολος. Αυτό έχει γίνει σε μια βάβω δικιά μου. Είχε πάει τα γελάδια της και καθόντανε από κάτ’ από να δέντρο, κ’ εκείνη τη στιγμή θα βαρούσε κεραυνός, γιατί ήταν ο διάβολος μέσα στην κουφάλα και βγαίνει μία γυναίκα άγνωστη, άγνωστη γυναίκα εντελώς και φώναξε τ΄όνομά της. Έβρεχε κ εbουbούνιζε...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Στον άη Μηνά στο Λειβάδι Παπαζαφείρη είναι μια μεγάλη πέτρα πολύ μεγάλη, σαν αυτές που είναι στα Ελλένικα και εκεί επάνω στην πέτρα αυτή πήγαιναν και κοιμώντανε γίδια μαύρα και γένονταν άσπρα. Και λένε πως είναι στοιχειό εκεί. Εκεί το στοιχειό έβγαζε τα χρήματα έξω. Όταν έβρεχε βρέχονταν τα χρήματα αυτά και όταν ήτανε ήλιος, τα έβγαζε να ‘λιαστούν.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Τα γίδια όταν βρ΄πεχη κατεβάζουν την ουρά τς κι όταν είναι ήλιος τη σηκώνουν απάνω.Λένε πως τα 'φκειαξε ο διάβολος και τον ακούνε να την κατεβάζ'ν,όταν βρέχη και να την ανεβάζουν όταν είναι ήλιος.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Οι σκυλοκέφαλοι είναι δαιμόν απο το Λάκκο, απο το ποτάμι κεί το ρέμμα, που περάμε και πάμε στο Τσαγγάρι. Ήταν ανθρώπ'με σκύλινο κεφάλ'. ﻿

Οι σκυλοκέφαλοι είναι δαιμόν απο το Λάκκο, απο το ποτάμι κεί το ρέμμα, που περάμε και πάμε στο Τσαγγάρι. Ήταν ανθρώπ'με σκύλινο κεφάλ'.