Browsing Παραδόσεις by Collector "Ξανθάκης, Ι."

Now showing items 2-3 of 3

Παναγία

Τα κουκούλια πιθαίνουν (όχι ψοφούν) γιατ' ειν' από της Παναγιάς τ' αχείλη. Καμμια φορά που βγήκαν αρχή, αυτά τα κουκούλια, 'βηκαν από της Παναγιάς τ' αχείλη, έσκασε τ' αχείλη τσ' κ' έγειρε σπόρος η λεγιναν κουκούλια, κι ύστερα φυλάουν τώρα ο κόσμος κουκούλια και ότι ψοφούν, τα λέμε πεθαίνουν, που 'ναι 'πό τη Παναΐα.

Ξανθάκης, Ι. (1922)
Τον καιρό, κείνο τον καιρό που πήρε την Κωνσταντινούπολι ο αγάς, έκατσε έφθασε τα παλάτια του, τα κονάκια του μές ςτη Κωνσταντινούπολι και έκατσε και είπε: αχ! Λέει, μέρος για να καθίσω λέει τούτο είναι λέει. Άμα θα είπε αυτούνα το λόγο, και απάνω που καθούντανε ς το παράθυρό του μπροστά ακόλλησαν έτσι 5 δύκτυλα ςτο τζάμι. Τώρα λέει καλά είπαμε το λόγο, μα κοίταξε λέει στο τζάμι τι ακόλλησε λέει,...

Ξανθάκης, Ι. (1922)

«
»