Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
“Όπους τους έθαψαν, αδιδέτσ' τους ηύραν. Αΐλειουτουν (άλυωτον), είχι αφουρισμό!”.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Τα Παγανά
Οι Καλλικαντζαραίοι λέγουνται και Παγανά. Αυτά λένε πως είναι τα παιδιά π'αποκεφάλισε ο Ηρώδης. Έρχονται το Δωδεκαημερο και τρώνε ό,τι βρίσκουνε στο σπίτι. Κακό δεν κάνουν. Για να μη φάνε το γουρνοκρίατο, μπήγουν ένα μαυρομάνικο μαχαίρι στην κοιλιά του γουρουνιού. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928) -
Παραδόσεις για την Χρυσοβίτσα – Αιτωλία
Οι πρώτοι κάτοικοι κατοίκαγαν στη Τασιανόλακκες. Κάποντι πήγαν απου στου χωριού εκεί που είνι τώρα. Ικεί ήτανι λουγγιάς. Είδον ένα άγριουγούρνου που ήταν λ' τσ' μένον απού νιρό κι απού κεί κατάλαβαν πως ικεί βγαίν' νερό κι πήγαν ικεί κι κατοίκιψαν. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925) -
Παράδοσις για τη Χρυσοβίτσα Αιτωλίας
Οι πρώτοι κάτοικοι κατοίκαγαν στη Τασιανόλακκις. Κάπουτι πήγαν απάν στου χουριό ικεί που είναι τώρα. Εκεί ήταν λουγγιάς. Είδαν ένα αγριουγούρνου που ήταν λ'τσμένου απού νιρό κι απού κει κατάλαβαν πως ικεί βγαίν' νιρό κι πήγαν κι κατοίκιψαν. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)