Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Λαϊκή παράδοση λέει οτι μια φορά ο Μουλά Χασάν, ο τελευταίος χότζας που κατοικούσε στα Φάρασα και ιερουργούσε στα γύρω τούρκικα χωριά, πήγε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του στον Ε Χρυστιέσταμα, να πλυθούνε στον αγιασμό, για να γιατρευτούν από ψώρα. Όταν πήγαιναν, είδαν το νερό άφθονο. Μπήκαν στην εκκλησία, άναψαν κεριά κι ο χότζας άρχισε να διαβάζη το βιβλίο του. Η γυναίκα του πήγε στο 'φτάλμι...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άγιος Αντώνιος
Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν τ’ Άγια, με πονηριά έφευγε κι έβγαινε έξω από την εκκλησία. Έφυγε έτσι κρυφά μια δυο… πέντε φορές. Ο Άι Αντώνης τον έπιασε κάποτε από... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Παλιό μαναστήρι
Λένε πως στο Ελληνικό ήταν μαναστήρι πλούσιου. Κάποιους νια βουλά πήϊ σ' άλλου μέρους κι είπε πως είν' απ' τ' Βάλτσα κι τουν ρωώτσαν : Είνι ικείνου του μαναστήρ' ικεί; Ποιο μαναστήρ; Υκείν' η κλησούλα ο Ανικόλας; Όχι 'ικείν' είπ' αυτός, κείν΄που 'νι απ' πάν απ' του νερό. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Λιόκρινου-τα λιόκρικα= ο υποτιθέμενος κερασφόρος όφις.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923) -
Το ρέμα
Μέσα σε ρέμα δεν κάνει να κοιμάται κανένας. Εκεί είναι πολλά δαιμονικά και πέρνουν κιόλας, και μπορεί να πάθη κάνα κακό. Το ότι είναι πολλά δαιμονικά στα ρέματα το λέει και η παροιμία. <Διάολε απ'το ρέμα!>. Στα ρέματα περνάν και την ημέρα νεράιδες, ξωτικά, όλα τα δαιμόνια. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948) -
Μεγάλα δέντρα πλεισμεύα απ'τα κλαδιά του κισσού είναι και λέγονται στοιχειωμένα.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927) -
Μερικοί Φαρασιώτες είχαν τάμα να επισκεφθούν το Σταυρό, ερειπωμένο ξωκλήσι. Είχε μπροστά αγίασμα του Σταυρού το πεγάιδι, κι ένα μεγάλο0 πλατάνι. Εκεί έσφαζαν γουρπάνια και διασκέδαζαν όλη τη μέρα. Πολλοί έλεγαν πως έβλεπαν μέσα στο αγίασμα μια κλώσσα με τα πουλιά της το φτέρωμα τους ήταν χρυσό. ‘’Όταν έτρεχαν να τα πιάσουν, χάνονταν, από μπροστά τους. Άλλοι πάλι έλεγαν πως έβλεπαν ασημένιο σταυρό...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Μια θέση στου Παλιοκάτουνου την περιφέρεια τη λένη Νεραϊδόρραχη, γιατί κάπου εκεί βρήκαν σφοντύλια από Νεράϊδες.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)