Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΝεστορίδης, Κ.
dc.coverage.spatialΛακωνία, Γύθειο
dc.date.accessioned2016-01-15T11:09:22Z
dc.date.available2016-01-15T11:09:22Z
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/296052
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΕν Μάνη η Λάμια λέγεται Λάμνα και λάμια κ Λάμνισσα ή Λάμνιζα όπως και αλλαχού. Είναι δε αι Λάμιαι, θηλυκά φάσματα, δαίμονες, άγριαι των μορφών, άσχημοι, κάτισχνοι. Έχουσιν όμως ισχύν μεγάλην ή είναι υψηλαί. Εντός παραμυθιού αναφέρονται τρεις, ων η μία έχει μεγάλους μαστούς, δι εν πανίζει τον φούρνον, η Δευτέρα μεγάλους οδόντας όπως τρώγη ανθρώπους κ η τρίτη όφεις εν τη κεφαλή αντί τριχών. Κατά ταύτα οι Λάμιαι ομοιάζουσι προς τα τρεις μυθολογουμένας αδελφές της αρχαιότητος, τις Γοργόνας, την Αθενώ, Ευρυάλων κ Μέδουσα. Το άγρτον αυτών εκδηλούται δαι της φράσεις: Σαν τη λάμια κάνει. Ευχαριστούνται και το πνίγειν τα βρέφη και απορροφεί το αίμα των κει κατά τούτο ομοιάζουσι πρη την Αρχαίαν Λάμια περί κ γιγνώσκομενω εκ της μυθολογίας ταύτης. Η Λάμια ωραία ούσα ηγεπήθη υπό του Διός, αλλ΄η Ήρα ζηλοτοπήσασα έκαμεν ώστε τα τέκνα της να γεννώνται νεκρά. Απολέουσα δε ης το κάλλος της εμάνη ες βαθμόν ώστε να αρπάζη των άλλων τα τέκνα κ να τα φονεύη. Ο μύθος ότι τα αιφνιδίως αποθνήσκοντα παιδιά φονεύονται υπό Γοργόνων πιστεύεται αλλαχού, εξοί κ η φράση «Το παιδί το πνιξε η Λάμια» ως εν Αθήνας. Εν Μάνη τα παιδιά πνίγουσι τα σμερδάκιαν. Ένεκα της αγριότητος αυτών κι πάσα γυνή υβριστικώς λέγεται λάμνα ή λαμνίζα, Επειδή είναι ταχεία λέγεται περί ανθρώπων ταχείας βαδιζόντων ότι περπατεί ή τρέχει σαν τη λάμνα. Εκ των παραμυθίων φαίνεται ότι σφυρίζουσι κ εντειθέν λέγεται ότι Σπουρίζει σαν τη Λάμνιζα. Και το φοβίζειν τα παιδιά δια τη λάμνας είναι εν χρήσει, η εν χρήσει ήτο κ το πάλαι. Εν του παραμυθιού η λάμια συχνά αναφέρεται κ το πάλαι. «Τούτε γαρ πευσί προσφέρομεν του ιδείς μύθους κ προτροπών, κ αποτροπών δε τας φοβεράς, έτε γαρ Λάμια μύθη έστι και η Γοργώ και ο Εφιάλτης κι η Μορμολύκη». [αλλαχού= Schmialt σελ. 131, Το παιδί το πνιξε η Λάμια= Εφημ. ημ. 1859 σελ. 994, Μορμολύκη= Στραβ. Α σελ. 19 πρ. βλ. Τέρτης ad Vall.3]
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.sourceΑρ. 332, 344, Γύθειο, Νεστορίδης
dc.relation.sourceindex332
dc.relation.sourcetypeΑρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstreamD_PAA_04791w, D_PAA_04791w2
dc.subject.legendtitleΛάμιαι
dc.subject.legendΠαράδοση ΚΖ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname258657/Λακωνία, Γύθειο


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές