Το μεσημέρι δεν κάνει να κολυμπάη κανείς μονάχος του στο γιαλό, μάλιστα να είναι μέρος έρημο, γιατί βγαίνει η Λάμια του γιαλού και πινίγει τους ανθρώπους. Η Λάμια του γιαλού είναι μια ωραία γυναίκα, μισή άνθρωπος και μισή ψάρι. Έχει τις ώρες της που βγαίνει. Της Αγιά Σωτήρος βγαίνη ούλη μέρα γι’ αυτό δεν κάνει να κολυμπήση κανείς την ημέρα εκείνη. Μια φορά είχε πάει ένα Ραλλάκι να κολυμπήση στη Λουμπίτσα της Αγιά Σωτήρος, πάνε τώρα καμμιά δεκαριά χρόνια, και τον άρπαξε η Λάμια και τον επίνιξε. Άλλη μια φορά είχε κατεβεί κάποιος από την Αγιά Τριάδα στη Γαργαρού να κολυμπήση ανήμερα της Αγιά – Σωτήρος. Δεν πρόκαμε να πάη δέκα πλεξές και τον άρπαξε η Λάμια από τα μαλλιά και τον πίνιξε. Τον βρήκανε την άλλη μέρα με το κεφάλι του χωμένο μες στον άμμο και τα ποδάρια του στον αφρό.
Τόπος Καταγραφής
Μεσσηνία, Πύλος, ΚορώνηΧρόνος καταγραφής
1938Πηγή
Αρ. 1159 Ε, σελ. 64, Γ. Ταρσούλη, Κορώνη Πυλίας, 1938Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1159 Ε, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT