Οι τρεις καλές τσουράδες
Ήτανε δυο ‘ειτόνισσες κ’ επήαινε η μια αμπρουστότερα ‘ιά να (=δια να) πάη στο μύλο ν’ άλεση στο Δανακό (χωρίον). Εκεί πο ‘ πάαινε τς εφώναξεν η άλλη ‘ειτόνισσα να ‘ρθης απάνω ‘κει που πάω κ’ εώ (=κ’ εγώ) ν’ αλέσωμενε, Και την ήβαλενε μεσ’ στ’ αλώνι. Κ’ ήτανε τρεις καλές τσουράδες κ’ εκείνη ‘νόμιζενε πως ήταν ‘υναίτσες που ‘πηγαίνανε ν’ αλέσουνε. Κ’ εκείνες ήτανε καλές τσουράδες, και την εγδύσανε, και την ετζιbούσανε κ’ ύστερα ‘κράξαν οι πετεινοί. Τι πετεινός είναι που ‘κραξε; Λέει: ψαρός. Δώστε του χορού να πάη, είπαν οι καλές τσουράδες. Κράζει άλλος πετεινός. Τι πετεινός είναι που ‘κραξε; Λέει: φυρός. – Δώστε του χορού να πάη. Κράζει άλλος πετεινός. Τι πετεινός ήκραξενε; Λέει: μαύρος. – Σκίσετε τη γη να ‘bωμενε μέσα. Όdεν εχορεύγανε ‘λέανε: διάβολε διάβολον είδα, τέθοιο διάβολο δεν είδα να ‘χη ‘ρχίδια στς αμασκάλες και μαλλιά στα κωλομέρια. Μόλις διασκορπίστηκαν οι διαβόλοι έφυγεν η ‘υναίκα, εντύθηκενε κ’ ήρθενε στο σπίτι τζη. Κατόπι που ΄ρθενε στο σπίτι επειδή τς είπανε να μη bη (να μη ειπή) τίπτα κ’ είπε, έχασε την εμιλιά τζη. (την ομιλία της). Σιγά – σιγά εμίλησε αλλά μ’ ευτό το πράμα πέθανε. Ήσωσε πια και κατούμισε (ερρώστησε) κι από ‘κείνο πέθανε.
Τόπος Καταγραφής
Νάξος, ΦιλώτιΧρόνος καταγραφής
1959Πηγή
Λ. Α. αρ. 2303, σελ. 5 – 6, Στεφ. Ημέλλου, Νάξος, (Φιλώτιον), 1959Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2303, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΚΣΤΤίτλος παράδοσης
Οι τρεις καλές τσουράδεςΣτοιχεία πληροφορητή
Μουστάκη, Φλώρα Γυναίκα 69 ΑγράμματοςΣυλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.