Εμφάνιση απλής εγγραφής

Λα Παλιόμπλου

Η παράδοση, στους Κουκλαίους, αβαφέρει πως τις μέρες των Χριστουγέννων, που ο μυλωνάς έψηνε λουκάνικα, ήρθε και κάθισε απέναντί του ένας καλλικάντζαρος που άρχισε να ψένει στη φωτιά ένα μπακακάκι. Ο καλλικάντζαρος έλεγε : ‘’Το δικό μου μπακακάκι στάζει, τα λουκανικά σου δεν στάζουν’’. Ο μυλωνάς πείσμωσε και χτύπησε με το σουφλί τον καλλικάντζαρο, που έφυγε σκούζοντας. Ο μυλωνάς φοβισμένος, άφησε τα λουκάνικα και τράβηξε για το χωριό πετώντας πότε το σακάκι, πότε το πανταλόνι και πότε άλλα πράματα για να τα ψάξουν οι καλλικάντζαροι, να αργήσουν, ενώ αυτός θα προχωρεί. Όταν ο μυλωνάς έφτασε στο Εικονοστάσι του Αισπυρίδωνα λάλησε ο κόκορας. Οι καρκάντζαροι φωνάζουν στο Κουτσό αρχηγό τους λέγοντας, λάλησε ο κόκορας. Εκείνος τους λέει, μη φοβάστε κυνηγήστε τον γιατί ο κόκορας που λάλησε είναι άσπρος. Αλλά σε λίγο ξαναλάλησε ο κόκορας. Είταν ο κόκκινος κόκορας που λαλούσε. Έτσι τα καρκαντζάλια φύγανε και γλύτωσε το κυνήγι ο μυλωνάς. (Παλιόμπλου= Κουτσοβλχ=ο παλιόμυλος, κόκκινος κόκορας= Συο Κωθώνι οι καρκαντζαλαίοι φεύγουν με το μαύρο κόκορα.)

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής