Κάποτε ο Χριστός ερχόντανε από ένα δρόμο και συνήντησε 10 – 12 ψαράδες που είχανε καθένας ένα ματσάκι ψαράκια κρυμμένα πίσω τους. Ο Χριστός τους χαιρέτησε. Δεν ξέρανε πως είναι ο Χριστός και τους είπε αν έχουνε κανένα ψάρι. Κι αυτοί λένε. «Διάλε πάρ’ το ‘να πό ‘χουμε! (= τίποτα). Ο Χριστός ήξερε τι έχουν κι είπε: «Την κατάρα μου να ‘χετε. Προκοπή ποτέ να μην κάμετε. Ξυπόλυτοι να ‘στενε (να διακρίνωνται πως είν’ και ψαράδες) και κάθε 40 από σας νασαςάνεται μια μαρτυρία (να ισχούνε οι 40). Παρακάτου βρήκε ένα βουκόλο (αυτόνι που βόσκει τα βόδια), τον εχαιρέτησε και του ‘πε αν έχη πουθενά νερό. Αυτός πεσωμένος κάτου του’ δειξε με το πόδι. (Δε σηκώθηκε). Τότε του λέει κι αυτουνού. – Την κατάρα μου να ‘χης. Προκοπή ποτέ να μην κάμης και τα βόδια να μνιάζουνε και να μη μπορεής να τα συμμάσης (καθώς είναι δηλ. αυτό). Πάει παρακάτω στους καραβομαραγκούς. Τους χαιρέτησε. Ο Χριστός επεινούσε κι εζήτησε ψωμί. – Που να βρης ψωμί εδώ; Εμείς δεν έχουμε τίποτα – Εκεί μέσα στο ζιμπίλι τι βάνεις; - Βάνουμε τα εργαλεία και το βράδυ βάνουμε πελεκούδια για τη φωτιά. Τότε ο Χριστός τους λέει: «Να δουλεύης όλα τα χρόνια και στο τέλος εκείνο το ζιμπίλι να σου μένη με τα πελεκούδια. Εκείνο να ‘ναι το καζάντι σου. Κι ούλα αυτά αληθέψανε ούλα.
Τόπος Καταγραφής
Λευκάδα, Μεγανήσι, ΒαθύΧρόνος καταγραφής
1958Πηγή
Λ. Α. αρ. 2276, σελ. 27 – 28, Δ. Λουκάτος, Μεγανήσι Λευκάδος, (Βαθύ), 1958Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2276, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις Α΄- Θ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΘΧαρακτήρες / Όντα
ΧριστόςΣυλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.