Κρητική παροιμία, εκφράζουσα απ' ευθείας ωρισμένον κανόνα δικαίου.

Τό δανείζεσθαι γεννά δυσχέρεια και έριδας περί τήν απότισιν, διά τούτο συνιστάται η απ' αυτού αποχή

Αι περί προικός υποσχέσεις σπανίως παρακολουθούνται υπό ακριβούς εκπληρώσεως. Δια τούτο η παροιμία ιδιαζόντως επιτάσσει την εκτέλεσιν τούτων

Η έυρεσης πράγματος απολωότος δεν παρέχει δικαίωμα κυριότητος επί τον ευρέτην

Λέγεται εις κατάκρισιν και ειρωνίαν των δυσαρεστουμένων επί τη απαιτήσει του καθυστερουμένου δανείου

Η παροιμία λέγεται εις επιτίμησην και ειρωνίαν την νυκτωρ μεν εργαζομένων μέθ' ημέρας δε άνευ λόγου και εκτός συναλλαγής δεν δύναται να πωληθή και προμηθεύση τίμημα προς αγόρασιν ελαίου

Ο απόλυτος προς το δίκαιον σεβασμό συνακολουθείται εν τη του λαού συνείδηση υπό παρομοίου σεβασμού προς την ανταπόδοσιν της προσβολής αυτού. Τούτου ένεκεν αληθής και δικαία ανταπόδοσις, οίονδήποτε κακόν προξενούσα, ευρίσκει ...

Λέγεται επί των ματαίως επιτιμώντων ανοήτους (Συλλογή Χαβιαρά, Φ. Σ. Κωνσταντινούπολη, Η', 483). Η παροιμία στηρίζεται επί της αρχής ότι ο φόνος ανθρώπου τίκτει υποχρέωσιν προς αποζημίωσις, διό και κατακρίνεται το να ...

Εν τη παροιμία ταύτη ανευρίσκομεν την νομικών αρχών ότι ο πατήρ είναι υπόχρεως ως προίκισιν των ιδίων θυγατέρων