Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 88-107 από 670
-
Αρεσά τ' χορτασά τ'
(1938)Δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι ενηργούν χωρίς να συμβουλεύωνται τους άλλους -
Αρνάρα, καθώς γέννησε, χλωρή βοσκή δεν έφαγε
(1938)Εσήμαινε τας φροντίδας και τας ασχολίας που θα είχε μια μητέρα με μωρό παιδί. Δεν ημπορεί να φάγη ποτέ εις την ώραν της και με την ησυχίαν της -
Ας έβγαινε η γήλιος κι' ας μη με πύρωνε
(1939)Παράπονον μητήρων που δεν εισηκούοντον απο τα τέκνα των : “ Ας έκαμνες και συ οτ'σ' έλεγα, κι' ας έβγαινε η γήλιος κι' ας μη με πύρωνε -
Ας λείψ' το λάδ' από τ' φακή, να διούμε τι αξίζ'
(1936)Λέγουνταν γι' ανθρώπους, πού χωρίς νά κοιπιάσουν βρέθηκαν μέ περιουσία καί νόμιζαν καί οι ίδιοι ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι. Επίσης, όταν ήθελαν νά διατρανώσουν τή νοστιμάδα ενός φαγητού ή γλυκίσματος, πού τού έδιδε ένα ... -
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ούκ έχει
(1936)Αυτή την παροιμία στο Αυδήμι την συνήθιζαν όταν ήταν Σαρακοστή και ήθελαν να προτρέψουν ένα μουσαφίρη να φάγη αρτήσιμα, αδιάφορο αν ο μουσαφίρης δεν ήταν ούτε οδοιπόρος ούτε καν ξένος παρά ένας γείτονας ή συγγενής τους ... ... -
Αυτά δι θα μας πάνα στου Δεσπότ'
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτά δι θα μας πάνα στους Αγά
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτή 'ναι πονηρή κι δι λαϊμά
(1938)Δια τας γυναίκας, εκείνας, αι οποίαι δεν ωμιλούν πολλά αλλά αντιλαμβάνοντο πολλά και έπρεπε να είναι κανείς επιφυλακτικός -
Αυτό δα είναι για να γελάη του γ'ρούν'
(1936)Όταν κανείς έκαμνε ή έλεγε κάτι πολύ το ανόητο, που θα ήταν δυνατό να κάμη αίσθηση και να δημιουργήση σχόλια και έξω από τον κύκλο των ενδιαφερομένων -
Αυτός πιρναει κι τσ' χάdρες
(1936)Δηλαδή μπορεί να περάση και ο ίδιος μέσα από μια χάνδρα. Άνθρωπος που τα καταφέρνει όλα -
Αυτού σε θέλω κάβουρα, να πηδάς στα κάρβουνα
(1936)Όταν έβλεπαν κανένα να κάμνη ένα δύσκολο έργο εις το οποίον δεν ήταν συνηθισμένος -
Αφέντης σκύλλον ώριζε κι ο σκύλλος την ουρά του
(1936)Για όσους έβαζαν να κάμουν μια εργασία κι εκείνοι την ανέθεταν εις άλλους μικροτέρους των -
Αφορμίτσα γύρευα, σκούντησε με κι' έπεσα
(1938)Ερμηνεία: Διά τα παιδιά που ήσαν έτοιμα να κλάψουν και ανεξήοτυν οιανδήποτεπαραμικράν αφορμήν. Την έλεγαν όμως και διά τους μεγάλους οι οποίοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να ανταποκριθούν εις τα υποχρεώσεις των και επροφασίζοντο ... -
Αφού έχ΄ς μασιά, γιατί να καις τα χέρια σ;
(1936)Το έλεγαν για να υποδείξουν την ευκολία που υπήρχε για να γίνη ένα έργο, και που ένας αδαής δεν την εμεταχειρίζετο