Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 226-245 από 265
-
Τι κλαίν΄ τα μάτια σ΄ γέροντα; - Κλαίν΄ απ΄ τουν καπνό – Σι ξέρου κι απ΄ του καλουκαίρ΄ π΄ δεν είχαμε καπνό
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη προς προβάλλοντα αιτίαν δυστυχίας, κακίας, ή ελαττώματός του προφάσης αδικαιολογήτος -
Τι όφιους είν' αυτός!
(1925)Παρομοιώδης φράσις λεγομένη δια τινα όστις τρώγει πολύ, είναι πολυφαγάς -
Τι τρέχ΄ η μύτ΄ σ΄ γέροντα; - Τρέχ΄ απ΄ του βοριά – Σι ήξερα κι απ΄ του νουτιά
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη προς προβάλλοντα αιτίαν δυστυχίας, κακίας, ή ελαττώματός του προφάσης αδικαιολογήτος -
Τι τρέχ΄ η μύτ΄ σ΄ γέρουντα; - Τρέχ΄ απ΄ του βοριά – Σι ξέρου κι απού τότι π΄ δεν τράβαϊ ου βουριάς
(1925)Παροιμία λεγομένη διά τινα του οποίου αι προβαλλόμεναι δικαιολογίαι κ΄ προσχήματα δεν του απαλλάσσουν την κατηγορία δι΄ ελαττωματα ή κακίας τας οποίας έχει. Αίφνης δικαιολογείται της, ότι δεν μελετά διότι δεν έχει καλό ... -
Τι' κάν'ς Γιώργον; -Σκαντοχερία κάνου
(1925)Παροιμιόδες έκφραση λεγόμενη είς απάντηση προς τινά όσοι ερωτούν περί της υγείας τον -
Τν κουκκ'νάδα πόεις, ισύ μνάκι μ', κι του μνυαλό πόχου γω, γλήγορα θα πάμι στουν κατή
(1925)Παροιμία λεγομένη οσάκις επίκειται κίνδυνος πτώσεως εις αμάρτημα εξ υπαιτιότηος δύο -
Το κούν'σι, του κούν' σι ου βλάχους άλλου κουντά του είδι που είνι Κυριακή κι Λαμπρή
(1925)Παροιμία λεγόμενη προς τινα όστις μετά πολλάς διακυμάνσεις αναγνωρίζει το ορθόν. -
Τόδονη τς αστραπής κι του πύρ
(1925)Παροιμ. Φρασ. λεγομένη επί του αστόχως διαχειρισθέντος υπόθεσιν τινα -
Τόδουσα ένα κουμμάτ' ψουμί! σταχτ' στ' γλώσσα μ'!
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη όταν πρόκειται να δηλώση την ελεημοσύνην του -
Του Γιάνν' τουν ξέρ'ς ισύ, τουν ξέρου κι γω. Τι θέλς να τα λέμι
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη οσάκις το πρόσωπον περί του οποίου ομιλούμεν είναι πολύ γνωστόν κι εις ημάς και εις εκείνον, προς τον οποίον ομιλούμεν -
Του δικατρία είν' ουβρέϊκους πόντους
(1925)Παρομοιώδες όταν παίζουν την κουτσίνα και φθάνη ένας στα 13 λέγη: Να και μου μίνια ακόμα, να μην είμι στουν Ουβρέϊκουν τουν πόντου, γιάτ' θα χάσου -
Του θκό σ' του θέλου, το θκό μ' δεν τ' αφήνου
(1925)Επί φιλαργύρων οίτινες φειδωλευόμενοι τα ιδικά των αρπάζουν και τα των άλλων -
Του κάτ' του κιφάλ' του τρώει τ' απάν'
(1925)Παροιμιώδης έκφρασης, το εκ τα αφροδίσια έκδοτον καταστρέφει νοερώς τον άνθρωπον -
Του παραπιταμένου του πιδί, κληρουνόμους τ' σπιτιού
(1925)Παροιμία λεγομένη επί τέκνου κληρονομίσαντος την πατρικήν περιουσίαν, αν και εθεωρείτο αναξιον λόγου και οι γονείς του δεν απέβλεπουν με όσην προς τα άλλα τέκνα των αγάπων και ελπίδα -
Του σκ'λί πόχ' τμ πουσόλ'σσα, έχ' κι ναναπαψ'
(1925)Παροιμία ο έχων πολλάς φροντίδας εις ενοχλήσεις έχει και τας απολαύσεις