• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Ευρετήριο πηγών 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παροιμίες
  • Ευρετήριο πηγών
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παροιμίες
  • Ευρετήριο πηγών
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 194-213 από 265

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Σ' αυτνού του σπίτ' δε σταυρών' άνθρουπους πουδάρ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις: Ο άνθρωπος αυτός είναι εντελώς αφιλόξενος
  • Σαν κι π τς τράβξι απ του πουδάρ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμ. Άμα κουντά αού θάνατου γίνουν κι άλλθθάνατ' συγγινειακοί σ' ένα σπιτ', λένε Για τουμ πρώτου: Ορέ σαν κι π' τς τράβξι απ' του πουδάρ'! Είπε να μη μείν' κανένας!
  • Σαν πέρα δίπλα βάλτε την δεν ξέρω τι με βρίσκει 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Σαν πέρα δίπλα βάλτι τουν δεν ξέρου τι μη βρίσκει 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Η παροιμία προήλθεν εκ τούτου: Υπάρχει συνήθεια τον νεκρόν ιερέα να τον θάπτουν θρονιασμένον δηλ καθήμενον επί θρόνου. Η παπαδιά δεν επιτρέπεται να έλθει εις δεύτερον γάμον τότε. Λοιπόν: ρώτησαν νια βουλιά νια παπαδιά π' ...
  • Σαν τ' μπούφ' του πλι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία
  • Σαν τον κόσσ'φα με τ' αμπέλι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Ερμηνεία: Λέγεται όταν καυτηριάζεται ή φυγοπονά εν ώρα εργασίας και η συμμετοχή εις τα οφέλη. Ο κόσσυφος τότε που καλλιεργείται το αμπέλι, κάθεται τρυπωμένος στην πατλιά (βάττον) όταν ωριμάζουν τα σταφύλια, φρέσκος να φάη ...
  • Σαράντα ουκάδις κουλουκύθια νια ουκά ξύγκ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Σε σάπιου ξύλο δεν πατάει. Ξέρς τι είνι αυτός! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράση λεγόμενη επί ανθρώπου σώφρονος, όστις ουδέποτε σφάλλει εις τους υπολογισμούς του
  • Σήκουσι μπαϊράκ' αυτός 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις λέγεται γι' αυτόν που αιφνίδια και παρ' ελπίδα υπερηφανεύθη. Έδειξε σημεία ανεξαρτησίας, ενώ πρωτύτερα έδειχνε υποταγή
  • Σήμερα ήταν λύσ' δέσ' ου κόσμους 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Πηγαινοέρχουνταν
  • Σι πήρα για βασιλικό κι βρέθκις τσουκνίδα 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία. Λεγόμενη όταν διαψευσθούν αι καλαί ιδέαι, τας οποίας έχομεν σχηματίσει περί τίνος
  • Σκατά στου στόμα μ' π' του λέου! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Συνοδεύεται από κείμενο...
  • Στ' Γαλατά κι στ' Γαλατά, αλλά βαριόμι τα κλουθουγυρίσματα που είπι κι νια αλπού νια βουλά 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Στ' μέσ' στού πουτάμ' αλλάζνε άλουγα 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Ππαροιμ ερ = είναι επιδέξιος ιππεύς
  • Σταλαματιά σταλαματικά κι του μάρμαρου λειών'. 

    Λουκόπουλος, Δ. (1937)
  • Σύ του κάν'ς σάν τη παροιμία Ιτούτου να μου του δίν'ς κι' κείνου να' μ' του χαρίζεις κι' τάλλου είνι δικό μ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμ. Λεγομένη πρός τινα όστις τα θέλει όλα δικά του
  • Τ' Άϊ Πλατάν' διαβαίνουντα κι η πουλια βασιλεύουντα 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Η πλειάς δύει μετά την εορτήν του Αγίου Πλάτωνος
  • Τ' αυγό να κλήσ', τ' αυγό θα χαλάσ', του λιθάρ' να κλίσ', πίσου τ' αυγό θα χαλάσ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία επί κακού αποτελέσματος αναμενομένου,όπως δήποτε και αν έλθουν τα πράγματα.
  • Τ' γέρουντα ου πόρδους αν βρουμήσ'! Ου λόγους δεν βρουμάει 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία λεγομένη επί της αξίας των την οποίαν έχουν οι λόγοι του γέροντος
  • Τ' γέρουντα τόσον ια να τ' δώκς, σ' δίν' νιά πεζούλα 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία λεγομένη γενικής δια τους γέροντας, οίτινες έχουν την αδυναμίαν να τους προσφέρης κάτι ωσάν να είναι μικρά παιδιά
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.