• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Ευρετήριο πηγών 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παροιμίες
  • Ευρετήριο πηγών
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παροιμίες
  • Ευρετήριο πηγών
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 57-76 από 265

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Έβγαλι μπαϊράκ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις το πήρε απάνω του, υπερηφανεύθη
  • Έγινι σκουρπίδ΄ στου μιθύσ΄ 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Εμέθυσε μέχρι κραιπάλης
  • Έεις συ, έχου κι γω. Έχου γω, το 'χου μοναχός μ' 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Ερμηνεία: Τη τα σα είναι εμά. Τα εμά όμως όχι σα
  • Έεις σφλιά να ξιφλουδίσου; - Στουμ πόλιμου τφέκια δε δανείζνι! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη, όταν ζητά τις παρά τινός όργανον ή εργαλείον δια να συντελεύση τι ή και ξένην βοήθειαν
  • Έκουψα ατσάλια 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Εκρύωσα πολύ
  • Ένας Θανάης απ' τ' Σαμπατίνα, ένας κουντός μί γένεια 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία επιτοπία ήτις έμεινεν εκ τού χαρακτηρισμού, τόν οποίον έδωσε κάποιος μιά φορά περί τινός τού οποίου εγνώριζε μόνον τό βαπτιστικόν όνομα, τό χωριό, τό ανάστημα καί τά γένεια. Λέγεται όταν δέν δύναται κανείς νά δώση ...
  • Ένας κόμπους π' λυέτε με τα χέρια, γιατί θα τουν λύσης με τα δοντια 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
  • Ένας κόμπους π' λυέτε με τα χέρια, γιατί θα τουν λύσου με τα δοντια 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Δεν είναι αναγκαία δυσκολώτερα και πολύπλοκα μέσα προς επίτευξην σκοπού τινός, εφ' όσον είναι δυνατά άλλα εύκολα και κοινά
  • Έσκασαν τα πιδιά τ' μλουνά απ' τη δίψα 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία λεγομένη επί του στερουμένου πράγματος, το οποίον έχει προ των οφθαλμών του
  • Έτσι γιλάν του γάϊδαρου κι τ' βάνουν το σαμάρι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία λεγομένη προς τινά ον σι απάτης εφέραμεν εις τα νερά μας
  • Έχ' μστάκια σαν ασήμαντρους 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις λεγομένη δια τον έχοντα μουστάκια μεγάλα. Ο ασήμαντρος
  • Έχ΄ τέτοιου μάτ΄ κι τμ πέτρα σκάει 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις λεγόμενη διά τον έχοντα βάσκανον οφθαλμόν
  • Είδ' ου άβρακους βρακί κι απ' τ' χαρά τ' τόχισι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία επί του υπερβολικώς χαιρούντος δια πράγματα επουσιώδη
  • Είν' άλλ' φρόν'μ' να σιάσν' τς παλαβούς 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Ερμηνεία: Υπάρχουν φρόνιμοι να φέρουν εις τον ευθύν δρόμον τους φιλοδίκους
  • Είν' άσπρα γέλια και μαύρα γέλια, π' λένι 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Η παροιμία λέγεται από λυπημένον άνθρωπο, ο οποίος μ' όλο το βαθύ πένθος που τον σκεπάζει, άμα ακούση κάποιο αστείο από κανέναν της παρέας, αναγκάζεται να γελάση. Για να δικαιολογήση το γέλιο τον αυτό, λέγει την παραπάνω ...
  • Είν' απάν' τ' βρώμα τ'! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμία που λέγεται γι' αυτοόν που βρίσκεται σε ώριμη ηλικία για γάμο
  • Είνι για του κούτσουρου τς Παναγίας 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις, ετρελλάθη, έπαθε διατάραξιν φρενών. Εις την μονήν Προύσου “Παναγία Προυσιώτισσα”', εντός του ναΐσκου υπάρχει κορμός δένδρου επί του οποίου είναι ευσφηνωμένοι κρίκοι, από την οποίαν δένουν τους, προς ...
  • Είνι μεγάλους ου άντρας σ'; Να του βρακί τ'! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμ. Διάλογος
  • Είνι μύλους γερός αυτός 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις έχει γερό στομάχι, οργανισμός σιδηρούς
  • Είνι παπούτσ' απού δόντια αυτός! 

    Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
    Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη διά τον μή έχοντα κανένα δόντι
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.