Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 57-76 από 265
-
Έεις συ, έχου κι γω. Έχου γω, το 'χου μοναχός μ'
(1925)Ερμηνεία: Τη τα σα είναι εμά. Τα εμά όμως όχι σα -
Έεις σφλιά να ξιφλουδίσου; - Στουμ πόλιμου τφέκια δε δανείζνι!
(1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη, όταν ζητά τις παρά τινός όργανον ή εργαλείον δια να συντελεύση τι ή και ξένην βοήθειαν -
Ένας Θανάης απ' τ' Σαμπατίνα, ένας κουντός μί γένεια
(1925)Παροιμία επιτοπία ήτις έμεινεν εκ τού χαρακτηρισμού, τόν οποίον έδωσε κάποιος μιά φορά περί τινός τού οποίου εγνώριζε μόνον τό βαπτιστικόν όνομα, τό χωριό, τό ανάστημα καί τά γένεια. Λέγεται όταν δέν δύναται κανείς νά δώση ... -
Ένας κόμπους π' λυέτε με τα χέρια, γιατί θα τουν λύσου με τα δοντια
(1925)Δεν είναι αναγκαία δυσκολώτερα και πολύπλοκα μέσα προς επίτευξην σκοπού τινός, εφ' όσον είναι δυνατά άλλα εύκολα και κοινά -
Έσκασαν τα πιδιά τ' μλουνά απ' τη δίψα
(1925)Παροιμία λεγομένη επί του στερουμένου πράγματος, το οποίον έχει προ των οφθαλμών του -
Έτσι γιλάν του γάϊδαρου κι τ' βάνουν το σαμάρι
(1925)Παροιμία λεγομένη προς τινά ον σι απάτης εφέραμεν εις τα νερά μας -
Έχ' μστάκια σαν ασήμαντρους
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη δια τον έχοντα μουστάκια μεγάλα. Ο ασήμαντρος -
Έχ΄ τέτοιου μάτ΄ κι τμ πέτρα σκάει
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγόμενη διά τον έχοντα βάσκανον οφθαλμόν -
Είδ' ου άβρακους βρακί κι απ' τ' χαρά τ' τόχισι
(1925)Παροιμία επί του υπερβολικώς χαιρούντος δια πράγματα επουσιώδη -
Είν' άλλ' φρόν'μ' να σιάσν' τς παλαβούς
(1925)Ερμηνεία: Υπάρχουν φρόνιμοι να φέρουν εις τον ευθύν δρόμον τους φιλοδίκους -
Είν' άσπρα γέλια και μαύρα γέλια, π' λένι
(1925)Η παροιμία λέγεται από λυπημένον άνθρωπο, ο οποίος μ' όλο το βαθύ πένθος που τον σκεπάζει, άμα ακούση κάποιο αστείο από κανέναν της παρέας, αναγκάζεται να γελάση. Για να δικαιολογήση το γέλιο τον αυτό, λέγει την παραπάνω ... -
Είν' απάν' τ' βρώμα τ'!
(1925)Παροιμία που λέγεται γι' αυτοόν που βρίσκεται σε ώριμη ηλικία για γάμο -
Είνι για του κούτσουρου τς Παναγίας
(1925)Παροιμιώδης φράσις, ετρελλάθη, έπαθε διατάραξιν φρενών. Εις την μονήν Προύσου “Παναγία Προυσιώτισσα”', εντός του ναΐσκου υπάρχει κορμός δένδρου επί του οποίου είναι ευσφηνωμένοι κρίκοι, από την οποίαν δένουν τους, προς ... -
Είνι παπούτσ' απού δόντια αυτός!
(1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη διά τον μή έχοντα κανένα δόντι