Browsing by Source index
Now showing items 114-133 of 265
-
Μαθάν τίπουτα του πιδί ή κ'λάου κουτρώνια στου βράχου
(1925)Παροιμιώδης φράσις λεγομένη ως ερώτηση προς τινα περί της προόδου του παιδιού του εν τω σχολείω -
Μασκαράς ο Χολέβας και δυο ζευγάρια κόττες
(1925)Ερμηνεία: Λέγεται προς ελεεινολογούντα τινά, όστις έχει και κάτι το οποίον τον θέτει εξ απ΄ τον οίκτο και την ελεεινολογίαΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο..... -
Μη με σκοτώνης, παπά, γιατί δεν θα ξαναλειτουργήσης. Μα, άμα με σκοτώσης εσύ, θα ξαναλειτουργήσω;
(1925)Διότι φονεύς παπάς δεν δύναται να υπηρετή -
Μι πήι σαράντα ουργυιές μέσ' στ' γης
(1925)Δεν υπάρχει σώμα να κατετεθή αποδελτιωμένον και εταξινομήθησαν 322 παροιμίες -
Μόκαψι τα φυλλουκάρδια αυτός
(1925)Ερμηνεία: Επί εμμανούς έρωτος ή άλλου πάθους, το οποίον μου ενέβαλέ της -
Να είχι ανάγκ' η Βαράσουβα απ' χιόνια
(1925)Λέγεται επί παραπονουμένων διά παθήματά των. Ή απλώς επί πασχόντων, των οποίων τα παθήματα άλλος συναισθάνεται και τα υπερβάλλει -
Να πάρ' ου δείνας τ' σκουπλάρα
(1925)Σκόπλο μεγάλο εις το οποίον ο θεός συγκεντρώνει τη βροχή. Παρομ. Φράση Κάποιος νια βουλά επειδή ούλου κι έβρεχι βλαστήμσι : να παρ' ου διάουλους τ' σκουπλάρα! -
Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός!
(1925)Ειρων. Περί τινος όστις δέν έχει τήν πρέπουσαν αβροσύνην ή γενναιοδωρίαν ή αρετήν τέλος πάντων. π.δ.χ. Θά δώκ' κι αυτός 5-6 χλιάδες γιά προικιό της ανιψιάς τ'. - Ξέρς πάλι απού κείνς είν' αυτός! 'Αλλο: Αυτινουϊά του χουραφάκ' ...