Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 81-100 από 670
-
Από του Μάη ως τα κιράσια
Η φράσις αυτή είναι σαν κάποια πριθεσμία. Την λένε εμπαιχτικά σε μικρές προθεσμίες, γιατί ο Μάϊος δεν απέχει καθόλου από την εποχή που καρποφορούν οι κερασιές -
Απόταξ' η σκατζόχοιρος να δώκ' κι τν αχελώνα;
(1938)Όταν κανείς εζήτει δάνειον ή άλλο τι από άνθρωπον εξ ίσου πτωχόν με τον ζητούντα -
Αποβραδίς γιόρτασε με, και το πουρνό δούλεψέ με
(1939)Την έλεγαν αι γυναίκες δικαιολογούμεναι όταν εργάζοντο κατά τας εορτάς -
Αργεί, άμα δε λησμονεί
(1936)Εννοούσαν το Θεό, ο οποίος δεν λησμονεί τις κακίες των ανθρώπων και τις τιμωρεί -
Αργεί, άμα θαματουργεί
(1936)Εννοούσαν το Θεό, ο οποίος δεν λησμονεί τις κακίες των ανθρώπων και τις τιμωρεί -
Αρεσά τ' χορτασά τ'
(1938)Δια τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι ενηργούν χωρίς να συμβουλεύωνται τους άλλους -
Αρνάρα, καθώς γέννησε, χλωρή βοσκή δεν έφαγε
(1938)Εσήμαινε τας φροντίδας και τας ασχολίας που θα είχε μια μητέρα με μωρό παιδί. Δεν ημπορεί να φάγη ποτέ εις την ώραν της και με την ησυχίαν της -
Ας έβγαινε η γήλιος κι' ας μη με πύρωνε
(1939)Παράπονον μητήρων που δεν εισηκούοντον απο τα τέκνα των : “ Ας έκαμνες και συ οτ'σ' έλεγα, κι' ας έβγαινε η γήλιος κι' ας μη με πύρωνε -
Ας λείψ' το λάδ' από τ' φακή, να διούμε τι αξίζ'
(1936)Λέγουνταν γι' ανθρώπους, πού χωρίς νά κοιπιάσουν βρέθηκαν μέ περιουσία καί νόμιζαν καί οι ίδιοι ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι. Επίσης, όταν ήθελαν νά διατρανώσουν τή νοστιμάδα ενός φαγητού ή γλυκίσματος, πού τού έδιδε ένα ... -
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ούκ έχει
(1936)Αυτή την παροιμία στο Αυδήμι την συνήθιζαν όταν ήταν Σαρακοστή και ήθελαν να προτρέψουν ένα μουσαφίρη να φάγη αρτήσιμα, αδιάφορο αν ο μουσαφίρης δεν ήταν ούτε οδοιπόρος ούτε καν ξένος παρά ένας γείτονας ή συγγενής τους ... ... -
Αυτά δι θα μας πάνα στου Δεσπότ'
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτά δι θα μας πάνα στους Αγά
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτή 'ναι πονηρή κι δι λαϊμά
(1938)Δια τας γυναίκας, εκείνας, αι οποίαι δεν ωμιλούν πολλά αλλά αντιλαμβάνοντο πολλά και έπρεπε να είναι κανείς επιφυλακτικός -
Αυτό δα είναι για να γελάη του γ'ρούν'
(1936)Όταν κανείς έκαμνε ή έλεγε κάτι πολύ το ανόητο, που θα ήταν δυνατό να κάμη αίσθηση και να δημιουργήση σχόλια και έξω από τον κύκλο των ενδιαφερομένων