Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 593-612 από 3101
-
Έλα, πάπο μου, να σου δείξω τ' αbελοχώραφά σου
(1963)Λέγεται, όταν δείχνης γνώση για ένα πράγμα, που ο άλλος το ξέρει καλύτερα -
Έλα, πάπο μου, να σου πω τα 'ονικά σου
(1963)Λέγεται όταν μας λένε κάτι άγνωστο, ενώ το ξέρομεν εμείς καλύτερα από εκείνους, που μας το λένε -
Έμη κλέφτης, έμη δυνάμεος
(1963)Λέγεται. Όταν. Ενώ έχεις το άδικο, ζητάς και ρέστα. Δηλαδή “Δεν φτάνει που ... παρά και..” -
Έμη κλέφτης, έμη δυνάμεος
(1928)Δεν φτάνει που είσαι κλέφτης, μόνο ζητάς και ρέστα, το διαψεύδεις και θέλεις να ρίξης και ξύλο, να καταμυνήσης πως σε συκοφάντησαν -
Έμη κλέφτης, έμη ψεύτης, έμη λες και δε dο κάνεις
(1963)Λέγεται, σε περίπτωση αθετήσεως υποσχέσεως -
Έμη σκόρδο, έμη κρεμμύδι!
(1963)Δηλαδή και το ένα και το άλλο, δεν φτάνει το ένα παρά και το άλλο, δεν φτάνει που... αλλά και..., Π.χ. “Χμ! Και καφέ και γλυκό μου φέρνεις; Έμη σκόρδο, 'δα, έμη κρομμύδι!” “Δε σώνει εδά που τον ήβρισε, μόνου του τσ' ήδωκε ... -
Ένα bρώτο 'δα ήξιζεν, άdρα μου
(1963)Δηλαδή, όταν εγκαίρως δεν επιβληθής ύστερα πια δεν μπορείς να το επιτύχης -
Ένα dι θα κάμη κανείς ν' ακουστή
(1963)Παραδείγματος χάρη: “Δουλειά ήτονε τώρα 'φτη να πάη να τρϋά τ' αbέλια των ανθρώπω να τόνε πιάσουσι να ενή ρεζίλι; -Μα ένα d' εδά θα...” Di=τι, κάτι, ν' ακουστή=να γίνη γνωστός, d' εδά=λέγεται ειρωνικώς εδώ -
Ένα gοπελάκι έναν αγϊάκι. Δυο κοπελάκια, δυο διαολάκια
(1963)Δηλαδή ένα παιδάκι μόνο είναι ήσυχο, όταν είναι δυο μαζί κάνουν αταξίες -
Ένα δεdρο, πόχεις, και δε gάνει καρπό, κι' ο ήσκιος του σε πειράζει
(1963)Δηλαδή το άχρηστο για σένα πράγμα σου είναι περιττό, σε ενοχλεί -
Ένα σμπάρο, δυό τρυόνια
(1963)Λέγεται, όταν με μια ενέργεια, με μιά προσπάθεια ή από μια σύμπτωση, πρόκυψη διπλό αποτέλεσμα -
Έναν αgυνόστομο 'ν' ο άθρωπος
(1963)Δηλαδή ολόκληρος ο άνθρωπος συμπυκνώνεται στο πρόσωπο, άρα πρέπει να είναι ειλικρινής, τίμιος, καθαρός, γιατί το πρόσωπο δεν κρύβεται. Π.χ. “Αφού του τόπα, θα του το δώσω, δε bορώ να τονε 'ελάσω, το πρόσωπο τ' αθρώπου 'ν' ... -
Ένας αέρας (ή άνεμος), που δε σε πειράζει, ασ' το gι' ασ φυσά
(1963)Δηλαδή, δεν πρέπει να αναμιγνύεται κανείς σε υποθέσεις, που δεν τον αφορούν