Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 199-218 από 670
-
Είμαστε για τα παναγύρια
(1938)Παροιμία ειρωνική ελέγετο όταν περιέρχοντο εις δυσχερή θέσιν από οικονομικής απόψεως -
Είν' η νύφη μας τσιμπλιάρα. Είν' από το χ'μώνα. Τ'νε ξέρουμε κι' απ' του καλοκαίρ'
(1938)Δι' εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν και καλύψουν τα ελαττώματά των -
Είναι κι άνθρωπος στο παρά, είναι και πέντε στ' άσπρο, είναι και άλλοι μερικοί, π' αξίζουν ένα κάστρο
(1937)Με την παροιμία αυτή διατρανεύουνταν η διαφορά που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων (Κάστρο = Φρούριο, αλλά και πολιτεία) -
Είχαμε τουν Γιάν' γιρόν, έπισι του κούσκινου τρίψι του κιουφάλι τ'
Λέγεται επί των ευσασθήτων, που από την παραμικρή προσβολή αρρωστούν -
Εκεί που πορπατούνα τα ποδάργια, κι' δι bορπατάει η νους
(1939)Περί απροσέκτων ανθρώπων, που ενεργούν χωρίς να σκέπτωνται -
Εχ΄η καιρός γυρίσματα κι΄ η αγάπη νέα πείσματα
(1939)Ερμηνεία: Ελέγετο από ανθρώπους οι οποίοι ήλπιζον εις την μετατροπήν των πραγμάτων και οι οποίοι ανεγνώριζον την αδυναμίαν των εις την περίστασιν εκείνην -
Η αγροικιά και το χρέος δε gρύβ'dαι
(1939) -
Η αγροικιά κι' η π'τανιά δε gρύβ'dαι
(1939) -
Η γίδα όταν θέλ΄ να φάη ξύλο, πάει και ξέται σ΄ τζουμπάν΄ το dεγνέκ(ι)
(1937)Το έλεγαν για τα παιδιά, όταν ενοχλούσαν τους μεγαλυτέρους των, ζητώντας πράγματα που δεν ήταν δυνατόν να τους δοθούν, ή απλώς τους πείραζαν για να τους κάμουν να θυμώσουν -
Η γιάθρωπος σ' bαράδ'σο δι gάτσε μουνάχους
(1939)Και όλα τα καλά έχη κανείς, δεν ημπορεί να τα ευχαριστηθή, εάν θα είναι μόνος