Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 198-217 από 265
-
Σαν τον κόσσ'φα με τ' αμπέλι
(1925)Ερμηνεία: Λέγεται όταν καυτηριάζεται ή φυγοπονά εν ώρα εργασίας και η συμμετοχή εις τα οφέλη. Ο κόσσυφος τότε που καλλιεργείται το αμπέλι, κάθεται τρυπωμένος στην πατλιά (βάττον) όταν ωριμάζουν τα σταφύλια, φρέσκος να φάη ... -
Σε σάπιου ξύλο δεν πατάει. Ξέρς τι είνι αυτός!
(1925)Παροιμιώδης φράση λεγόμενη επί ανθρώπου σώφρονος, όστις ουδέποτε σφάλλει εις τους υπολογισμούς του -
Σήκουσι μπαϊράκ' αυτός
(1925)Παροιμιώδης φράσις λέγεται γι' αυτόν που αιφνίδια και παρ' ελπίδα υπερηφανεύθη. Έδειξε σημεία ανεξαρτησίας, ενώ πρωτύτερα έδειχνε υποταγή -
Σι πήρα για βασιλικό κι βρέθκις τσουκνίδα
(1925)Παροιμία. Λεγόμενη όταν διαψευσθούν αι καλαί ιδέαι, τας οποίας έχομεν σχηματίσει περί τίνος -
Στ' Γαλατά κι στ' Γαλατά, αλλά βαριόμι τα κλουθουγυρίσματα που είπι κι νια αλπού νια βουλά
(1925)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Σύ του κάν'ς σάν τη παροιμία Ιτούτου να μου του δίν'ς κι' κείνου να' μ' του χαρίζεις κι' τάλλου είνι δικό μ'
(1925)Παροιμ. Λεγομένη πρός τινα όστις τα θέλει όλα δικά του -
Τ' Άϊ Πλατάν' διαβαίνουντα κι η πουλια βασιλεύουντα
(1925)Η πλειάς δύει μετά την εορτήν του Αγίου Πλάτωνος -
Τ' αυγό να κλήσ', τ' αυγό θα χαλάσ', του λιθάρ' να κλίσ', πίσου τ' αυγό θα χαλάσ'
(1925)Παροιμία επί κακού αποτελέσματος αναμενομένου,όπως δήποτε και αν έλθουν τα πράγματα. -
Τ' γέρουντα ου πόρδους αν βρουμήσ'! Ου λόγους δεν βρουμάει
(1925)Παροιμία λεγομένη επί της αξίας των την οποίαν έχουν οι λόγοι του γέροντος -
Τ' γέρουντα τόσον ια να τ' δώκς, σ' δίν' νιά πεζούλα
(1925)Παροιμία λεγομένη γενικής δια τους γέροντας, οίτινες έχουν την αδυναμίαν να τους προσφέρης κάτι ωσάν να είναι μικρά παιδιά -
Τ' μικρού πιδιού δσάκ' η κλιά κι μουρλός ου τρανός π' τ' δίν' κι τρώει
(1925)Παροιμία λεγομένη δια την αδηφαγίαν του μικρού παιδιού -
Τ΄ είχες γριούλα μ΄; Τ΄ είχα πάντα
(1925)Παροιμία κατά το : τ΄ είχες Γιάνν΄; Τ΄ είχα πάντα. Λέγεται επί τίνος όστις δεν μεταβάλλει κατάστασιν επί το βέλτιον -
Τα ξηρυτύρια γύρζις κι δεν ήρθις;
(1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγόμενη προς τινα ο οποίος παραμελή εργασίαν τινα ενώ διαθέτει του προς τούτον καιρόν