Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανασσείδης, Συμεών Α."
-
Όμοιος τον όμοιον αγαπά, όμοιος τον όμοιον θέλει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1885)Ερμηνεία: Περί συνταυτιζομένην -
Όνομα και μη χωριό
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Σύστασις μη αναφέρειν το όνομα του περί ου ο λόγος -
Όποιον δεν τον δέρνει ο νους του τον δέρνουν οι άλλοι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ο ανόητος ζημιούται και πάσχει -
Όποιος ακούει τον κόσμο αφήνει τον κόσμον και φεύγει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Όποιος ακούει τον κόσμο = τους ανθρώπους -
Όποιος γυρεύει καλύτερα ευρίσκει τα χειρότερα
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1885) -
Όποιος δε με ξέρει ακριβά με αγοράζει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906) -
Όποιος δεν ομιλεί τον θάπτουν
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1885) -
Όποιος δεν ομιλεί τον θάφτουν
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Ανάγκη να απολογείται τις υπερασπίζει τον εαυτόν του -
Όποιος διαλέγει τ' αποδιαλόγια παίρνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Δια ταις επιμόνας διαλέγοντας τι μεταξύ πολλών και δια τοις διαλέγοντας σύζυγον -
Όποιος έχει καλόν γείτονα αυτός κοιμούται ήσυχα
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906) -
Όποιος έχει τη μυιά σκιάζεται
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Ο ένοχος υποπτευόμενος φοβείται -
Όποιος θέλει ν' αγαπήση, πρέπει να χασομερήση, πρέπει άσπρα να ξοδιάση και να μη τα λογαριάση
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Λέγεται δια τους επιθυμούντας μεν πράγματός τινος και μεμψιμοιρούντας δια τα έξοδα και τας δυσκολίας. ("Δείται και πόνον πολλού και χρόνου μακρού και δαπάνης ου σμικράς" Λουκ.) -
Όποιος κάθεται στερεά και πελάγ γυρεύει διάβολος στον κώλον του τον κουκκιά του μαγειρεύει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880) -
Όποιος κάθηται στεριά και πέλαγα γυρεύγει, άνεμος 'ς τον κώλον του κουκκιά του μαγερεύγει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Διά τους μη ευχαριστημένους διά την θέσιν αυτών -
Όποιος κάται κάτι χάνει, και όποιος λύεται κάτι βρίσκει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Συμβουλεύει την ενεργητικότητα -
Όποιος καγή εις τον τσορβά φυσά και το γιγούρτι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Δια τον παθόντα υπο βλαβερού πράγματος και προφυλαττόμενου έπειτα από του μη βλαβερού -
Όποιος καή εις τον τσορβά και το γιαούρτι φυσά
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1894)