Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανασσείδης, Συμεών Α."
-
Η αυλή σου σαν διψά, έξω το νερό μη χύνης
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Να βοηθώμεν πρώτον τους ημετέρους -
Η γλυκειά γλώσσα βγάζει τα φίδια απ' τες τρύπες
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Σημαίνει ότι οι γλυκείς λόγοι και τρόποι καταπραΰνουσι και τον μάλλον παρωργισμένον και ιδιότροπον -
Η γλώσσα του κόφτει σαν ψαλίδι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906) -
Η γλώσσα του πάγει ροδάνι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906) -
Η γλώσσα του πηγαίνει σαν ψαλίδι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1885) -
Η καλή πίτα τον καλόν φίλον περιμένει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Δια τον προσελθόντα επικαιρων -
Η κοιλιά παραδαρμένη από λόγια δεν χορταίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Ο πεινών στόμαχος θέλει άρτον να χορτάση και ουχί λόγοις κενοίς -
Η κοιλιά παραδαρμένη από λόγια δεν χορταίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1885) -
Η κοιλιά του παίζει ταμπουρά
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917) -
Η ντροπίτσα τρώγει πετρίτσα
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Ο μη δηλών εξ' αιδούς την δυστυχίαν αυτού υποφέρει -
Η όρνιθα σκαλίζοντας βγάζει τα μάτια της
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Δια τον προσπαθήσαντα να πράξη τι εκ του οποίου εζημιώθη -
Η πείνα κάστρα καταλεί και χώρες παραδέρνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Εξ αναγκης πολλά κακά γίνονται και γνωμικόν -
Η πείνα κάστρα καταλεί και χώρες παραδίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880) -
Η πείνα πόλεις κατηλά και κάστρα παραδίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)