Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α."
-
Είναι περίδρομο
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
“Είπε η θάλασσα στον ουρανό : Δό μου βάθυ να σου δώσω ύψο”
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Είσαι και κλέφτης και σκουρός
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.Σκούρος = ή ισχυρός, σγουρός, σκληρόςΣυνοδεύεται από κείμενο ... -
Εφτά χωριά 'χει η Πόλη, εφτά και το Καστρί η ρίγανη κι' η θρουμπή 'ναι παραπανιστή
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. -
Εφτά χωριά 'χει η Πόλη, εφτά και το Καστρί η ρίγανη κι' η ψείρα 'ναι παραπανιστή
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. -
Ζη και ρεύει
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ζούδια=Τα στοιχειά. ''βγαίνουν ζούδια (επί της αυτής σημασίας λέγεται και ζούμπερα.)
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ή του ύψους ή του βάθου
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Θα γελάση το πελεκούδι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Θα του σκαρώσω για δουλειά που θα γελάση το πελεκούδι -
Θα μου βουλλώση τ' αχνάρι!
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1947) -
Θα πιούμε που θα πάη γόνα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Γόνα το, και το γόνατο. Θα ρίξη χιόνι, που θα πάη γόνα: δηλαδή έως το γόνα. Εντεύθεν μεταφέρεται και εις τας εκφράσεις όπως: έρριξε νερό που πήε γόνα, θα πιούμε που θα πάη γόνα. -
Θα τον κάνη θα του ράνη
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)