Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α."
-
Έβγαλε τον περίδρομο
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Έγινε θρήνος
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία : Εν χρήσει όχι μόνον επί καταστροφής (π.χ. Έπεσαν τα γίδια στ΄ αμπέλι, απόγινε θρήνος) αλλά και επί θορυβώδης διασκεδάσεως -
Έκανε τη (γ)ης μπι(γ)ής
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Η αυτή προς την “έφαγε τη γης” = έφαγε στα βύσαλα -
Έκλαιε τα μποιρινά της
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Μοιρινά (Άγ. Πέτρος) και μποιρινά παρ' ημών = η μοίρα -
Έφαε τον περίδρομο
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Έχει τραχανά στο σκοινί απλωμένα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Έχει χυλό κρεμασμένα, αδειάζει να σου μιλήσει;
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Χυλός, ο γνωστόν και αγαπητόν πολτώδες παρασκεύασμα εκ τραχανά αλεύρου αραβοσίτου και χοιρείου λίπους. Ευνόητος είναι διά τούτο η αστειότης της εκφράσεως: Έχει χυλό κρεμασμένα, αδειάζει να σου μιλήσει; -
Έχεις καλό ρόγο και λες
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Ρόγος ο = ιδιόρρυθμος, αρχαϊκή αποθήκη σίτου ή δημητριακών καρπών εν γένει. Κτίζεται εις γωνία του δωματίου και έχει κυλινδρικό σχήμα. Κατά ταύτα ευνόητος η παροιμία : κατά το έχεις γρόσσια έχεις γλώσσα -
Είναι περίδρομο
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
“Είπε η θάλασσα στον ουρανό : Δό μου βάθυ να σου δώσω ύψο”
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Είσαι και κλέφτης και σκουρός
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.Σκούρος = ή ισχυρός, σγουρός, σκληρόςΣυνοδεύεται από κείμενο ... -
Εφτά χωριά 'χει η Πόλη, εφτά και το Καστρί η ρίγανη κι' η θρουμπή 'ναι παραπανιστή
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. -
Εφτά χωριά 'χει η Πόλη, εφτά και το Καστρί η ρίγανη κι' η ψείρα 'ναι παραπανιστή
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α.