Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α."
-
Θα γελάση το πελεκούδι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Θα του σκαρώσω για δουλειά που θα γελάση το πελεκούδι -
Θα μου βουλλώση τ' αχνάρι!
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1947) -
Θα πιούμε που θα πάη γόνα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Γόνα το, και το γόνατο. Θα ρίξη χιόνι, που θα πάη γόνα: δηλαδή έως το γόνα. Εντεύθεν μεταφέρεται και εις τας εκφράσεις όπως: έρριξε νερό που πήε γόνα, θα πιούμε που θα πάη γόνα. -
Θα τον κάνη θα του ράνη
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Θεόχτιστο χαρακτηρίζεται κάθε φυσικός βράχος ή λίθος έχων επίφασιν τεχνικού έργου.
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Ίδε τσιοπάνης στα βουνα ιδε γιωργός στους κάμπους η πουλια βασιλεύοντα και πίσω παραγγέλνοντα: μισόφαες μισόσπειρες μισοκονόμα να χης
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Η πουλια βασιλεύει στη κοσιμνιά του Νοέβρι και τ' Άϊ Κωσταντίνου βγαίνει φτου πάνω στην ανετολή. Έξι μήνες γιομίζει κι έξι μήνεςε σώνεται. Δεν ακούς που λέει και το τραγούδι -
Κάθεσαι να ξομπλιάσης, καημένε πλιά, μύιγας άντερα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Κάλλιο λόγια στο χωράφι πέρι μάγγανα στ' αλώνι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Κάνι ο κώλος σου γι' αυγά τα φτερά σου για πουλιά και μ΄αυγά και μη πουλιά
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. -
Και τα καλά πρεπούμενα και τα κακά δεχούμενα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Καΐρης
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Π. χ. Δεν την άφηκαν να πολυσποδιάση ος Καΐρηδες την άραχλη την Αρχόντω -
Καλά ν' τα ρουπακόφυλλα με το ρωΐ το λάδι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Καταφυϊάζω. Τον καταφύϊασαν οι Νεράϊδες= περι ήγαγον εις λιποθυμίαν, αι ναυτίαι.
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Κι ο μεγάλος γάμος ντράβαλα κι ο μικρός ντανταρούκια
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Κουκκί 'ταν κ' έσκασε!
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Επί καταπληκτικής ομοιώτητος τέκνων προς γονείς -
Μά ειτε στο σακκί μά ειτε στο σακκούλι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)