Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανασσείδης, Συμεών Α."
-
Η κοιλιά του παίζει ταμπουρά
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917) -
Η ντροπίτσα τρώγει πετρίτσα
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Ο μη δηλών εξ' αιδούς την δυστυχίαν αυτού υποφέρει -
Η όρνιθα σκαλίζοντας βγάζει τα μάτια της
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Δια τον προσπαθήσαντα να πράξη τι εκ του οποίου εζημιώθη -
Η πείνα κάστρα καταλεί και χώρες παραδέρνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906)Ερμηνεία: Εξ αναγκης πολλά κακά γίνονται και γνωμικόν -
Η πείνα κάστρα καταλεί και χώρες παραδίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880) -
Η πείνα πόλεις κατηλά και κάστρα παραδίνει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917) -
Η σάρα και η μάρα (είναι)
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Λέγεται δια την συνέλευσιν κακοήθων προσώπων -
Η σφίδα έχει
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1882)Σημαίνει άρνησιν προς τον αιτήσαντά τι (πδ: Δος μου δέκα γρόσια δανεικά – Ναι τώρα ή σφίδα έχει = δεν έχω [δεν σοι δίδω]) -
Ήλθ΄ο βάτος από πέρα άπλωσε κ΄ έπιασε τόπο
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Λέγεται δια τον ελθόντα εξ΄άλλου τόπου και επιτυχόντα επικαίρου θέσεως -
Ήλθαν εις τα μαχαίρια
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1906) -
Ήλθε από τα τρία ξερριζωμένα
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Λέγεται δια τον ξένον τον πράξαντα τι -
Ήλθε ο χειμώνας και τρέχει η μύτη μου. - Σε ξεύρω κι από το καλοκαίρι
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Δια τον προφασιζόμενον διά πράξιν τινα -
Ήλιος και βροχή παντρεύονται φτωχοί
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Λέγεται όταν βρέχη, φαίνεται συγχρόνως και ο ήλιος -
Ήπιε, που βγήκε από την μύτη του
Μανασσείδης, Συμεών Α. (1917)Ερμηνεία: Έως μηνός ημερών φάγεσαι, έως αν εξέλθη εκ των μνητήρων σου” (Αρ. ια', 20)